საქართველოს პრეზიდენტი სალომე ზურაბიშვილი განაგრძობს შეხვედრებს ევროპელ ლიდერებთან, საქართველოსთვის ევროკავშირის წევრობის კანდიდატი ქვეყნის სტატუსის მინიჭების მხარდასაჭერად.

პრეზიდენტის ადმინისტრაციის ცნობით, დღეს, სალომე ზურაბიშვილი ესტონეთში, ტალინში, პრეზიდენტ ალარ კარისს შეხვდება, 26 სექტემბერს რიგაში ლატვიის რესპუბლიკის პრეზიდენტს, ედგარს რინკევიჩს და 27 სექტემბერს კი, ვილნიუსში ლიეტუვას რესპუბლიკის პრეზიდენტს, გიტანას ნაუსედას.

ფილოსოფოსი ზაზა შათირიშვილი ამბობს რომ პრეზიდენტმა სალომე ზურაბიშვილმა რამდენჯერმე უხეშად დაარღვია კონსტიტუცია, ბოლოს კი, ამას კანონის დარღვევაც დაუმატა და ექსპროკურორ ოთარ ფარცხალაძეს მოქალაქეობა არ შეუწყვიტა.

„სალომე ზურაბიშვილი ინტელექტით არასოდეს გამოირჩეოდა, მაგრამ არც ისეთი სულელია, რომ გაუგებარ ქმედებებზე საკუთარი გონების კარნახით წასულიყო. მან რამდენჯერმე უხეშად დაარღვია კონსტიტუცია, ბოლოს კი, ამას კანონის დარღვევაც დაუმატა და ფარცხალაძეს მოქალაქეობა არ შეუწყვიტა, თან ისე, რომ ორი დღით ადრე ნათქვამი ჰქონდა, როგორც კი იუსტიციის სამინისტრო მომმართავს, მოქალაქეობას მაშინვე შევუწყვეტო.

ცხადია, ამგვარი ნაბიჯები სალომე ზურაბიშვილის რეპუტაციას სერიოზულად აზიანებს, რაც, წესით, თავადაც კარგად უნდა ესმოდეს. ასეთ პირობებში, ისმის ლოგიკური კითხვა – რა ჭირს სალომე ზურაბიშვილს და რატომ აკეთებს ის ამ ყველაფერს? ამ შეკითხვაზე ერთადერთი პასუხი არსებობს: სალომე ზურაბიშვილს აგენტობა ჭირს. ასეთია აგენტის მონური ხვედრი: რასაც გეტყვიან, ის უნდა გააკეთო; გეტყვიან, რომ საკუთარი ქვეყნის წინააღმდეგ უნდა წახვიდე, უნდა გააკეთო; გეტყვიან, რომ საკუთარი ღირსებისა და რეპუტაციის წინააღმდეგ უნდა წახვიდე, ესეც უნდა გააკეთო.ამ უბედურებას ისიც ემატება, რომ ქართველი აგენტები დავალებებს არა მაღალი დონიდან, არამედ სპეცსამსახურების მიერ საელჩოში გამწესებული ნაკლებად კომპეტენტური ჩინოვნიკისგან იღებენ.

დავალებებიც ამ ჩინოვნიკის მიერ არის მოფიქრებული. ასეთ პირობებში, ისე ხდება ხოლმე, რომ დავალების გამცემი ვერც მიზანს აღწევს და შემსრულებელი აგენტის რეპუტაციასაც კიდევ უფრო აზიანებს. ასე იყო ფარცხალაძის სანქცირების შემთხვევაშიც. გეგმის ავტორმა ჩინოვნიკმა ფარცხალაძის სანქცირებით სახელმწიფო ვერ დააზიანა და ამით იმედგაცრუებულმა, ბოლოს ზურაბიშვილს გადაადგმევინა არაფრისმომცემი და მისი რეპუტაციისთვის საზიანო ნაბიჯი.სალომე ზურაბიშვილი ერთადერთი აგენტი არაა, ვისაც უფროსები ასე უხეშად მოექცნენ. ყველას გვახსოვს, როგორ აქციეს ბიძინა ივანიშვილის მიერ უმაღლეს დონეზე დაწინაურებული გახარია ერთ წუთში პოლიტიკურ და მორალურ არარაობად.

ვიღაც ჩინოვნიკმა ჩათვალა, რომ გახარიას გადადგომით ხელისუფლებას ჩამოშლიდა და პოლიტიკური კარიერის ზენიტში მყოფი პრემიერ-მინისტრი ერთი ხელის მოსმით გადააყენა.კიდევ ერთი საინტერესო მაგალითია მიხეილ სააკაშვილი, რომელსაც უფროსები ასევე ძალიან უხეშად მოექცნენ. ადამიანი, რომელსაც 9 წელი, ავად თუ კარგად, საქართველოს პრეზიდენტი ერქვა, არაჟნის კონტეინერში ჩასვეს და ხელისუფლების ასაყირავებლად საქართველოში გამოგზავნეს, რითაც ხანგრძლივი პატიმრობისთვის გაწირეს. დღეს მისი უფროსები სააკაშვილის გასათავისუფლებლად იმიტომ კი არ იღვწიან, რომ მისი ბედი ადარდებთ, არამედ იმისთვის, რომ ამით სხვა აგენტებს ზრუნვის იმიტაცია მაინც აჩვენონ. მძიმე ხვედრისთვის გაწირეს უფროსებმა ხაზარიძე და ჯაფარიძეც, რომლებსაც პოლიტიკაში შეყვანით ის მძიმე რეპუტაციაც გაუნადგურეს, რომელიც საბანკო სექტორში საქმიანობის დროს ჰქონდათ.

ისიც საინტერესოა, რომ ხაზარაძე-ჯაფარიძის წყვილს პარტიაში შედარებით სტაჟიანი აგენტურა – უსუფაშვილი და ანა ნაცვლიშვილი ჩაუსვეს, რომ პარტიაში სიტუაციის მართვა სრული კონტროლის ქვეშ ჰქონოდათ.ამ ისტორიებში ყველაზე საინტერესო იმის გააზრებაა, თუ როგორ ექცევიან აგენტებს და რამდენად მძიმეა მათი ხვედრი და მდგომარეობა. სპეცსამსახურებისთვის აგენტს არავითარი ღირებულება არა აქვს. კაცმა რომ თქვას, აგენტები ამაზე უკეთეს მოპყრობას არც იმსახურებენ. ადამიანი რომ მონობაზე მოაწერს ხელს, ის ზუსტად ისეთი მოქცევის ღირსია, როგორც მათ ექცევიან.

საერთაშორისო დონეზე ამგვარი მოპყრობის ყველაზე თვალსაჩინო მაგალითი ვლადიმირ ზელენსკია. ყველამ ვნახეთ, როგორ მოექცნენ მას ჯერ ნატოს სამიტზე, ხოლო, მოგვიანებით, გაეროს გენერალურ ასამბლეაზე. წელიწადნახევრის მანძილზე მსოფლიო გმირად და ლიდერად გამოცხადებულ ზელენსკის მეორეხარისხოვანი პოლიტიკოსის რანგში დახვდნენ, რაც ორივე შემთხვევაში დემონსტრაციულად გააკეთეს. ზელენსკის გამოსვლას გაეროს დარბაზში იმდენად ცოტა ადამიანი ესწრებოდა, რომ უკრაინულ ტელეარხებს ამბის გაშუქებისას კადრების დამონტაჟება მოუწიათ. ცოტა აკლიათ და კაცს, რომელსაც უკრაინელი ხალხის გენოციდზე მოაწერინეს ხელი, იქით უსაყვედურებენ, უკრაინა ომში რატომ გახვიეო.

არანაკლებ მძიმე დღეში ჰყავთ ოლიგარქიულ ოჯახებს მსოფლიოს უდიდესი სახელმწიფოების ლიდერები. მაკრონმა ერთხელ საჯაროდ გაიბრძოლა და თქვა, ამერიკელებთან მოკავშირეობა ვასალობას არ ნიშნავსო, რის შემდეგაც ე.წ. სამოქალაქო აქტივისტებმა მისი მისამართით კვერცხების სროლას განსაკუთრებით მოუხშირეს. ოლაფ შოლცს გაეროს დარბაზში სამი კაცი უსმენდა, როდესაც გერმანიის კანცლერები ერთ დროს მსოფლიო ლიდერების სამეულში მყარად იკავებდნენ ადგილს. ზოგადად, ყველას გვახსოვს, რომ წინა საუკუნეში დასავლეთის სახელმწიფოებს ძლიერი ლიდერები მართავდნენ. დღეს კი, რეიგანი, ტეტჩერი, მიტერანი და კოლი ბაიდენმა, სუნაკმა, მაკრონმა და შოლცმა ჩაანაცვლეს, რაც ნიშნავს, რომ დასავლური სამყარო ოლიგარქიული ოჯახებისა და მათ მიერ შექმნილი აგენტოკრატიული სისტემის უმძიმესი წნეხის ქვეშ არის მოქცეული.მსოფლიოში ბოლო დროს განვითარებული მოვლენებიდან კარგი ის არის, რომ ოლიგარქიულმა ოჯახებმა გადაამლაშეს, რაც აშკარად თავადაც აქვთ გაცნობიერებული და გადატვირთვისთვის ემზადებიან.

მომდევნო საპრეზიდენტო არჩევნებში ბაიდენის კანდიდატად დაყენება იმის ნიშანია, რომ ოჯახებს ხელისუფლებაში რესპუბლიკელების მოყვანა აქვთ გადაწყვეტილი. ბაიდენი არათუ ამერიკას არ მართავს, ძლივს გადაადგილდება და ცხადია, მისი კანდიდატობა სრულიად არასერიოზული მოვლენაა. სავარაუდოდ, ოლიგარქიული ოჯახები უკრაინის ომს რესპუბლიკელების ხელით დაამთავრებენ, ეკონომიკურ პრობლემებზეც მათ აკიდებენ პასუხისმგებლობას და რაც მთავარია, ეცდებიან, რესპუბლიკურ მთავრობაზე თავდასხმებით, კონსერვატიულ იდეოლოგიას მიაყენონ ზიანი, რითაც ე.წ. ლიბერალურ იდეოლოგიას ახალ მუხტს შესძენენ.

დარწმუნებული ვარ, უახლოეს წელიწად-ნახევარში მსოფლიოში ვითარება დადებითი მიმართულებით შეიცვლება, უკრაინაში ომი დასრულდება და საქართველოზე პოლიტიკური წნეხიც შესუსტდება. ჩვენთვის მთავარია, მაქსიმალური ყურადღება გამოვიჩინოთ და საქართველოში აგენტოკრატიის დაბრუნება არ დავუშვათ, რაც ჩვენი ეროვნული ინტერესების დაცვის მთავარი პირობაა“, – აცხადებს შათირიშვილი.

როგორც ჩანს, პრეზიდენტმა მტკიცედ გადაწყვიტა დადგეს ოპოზიციის მხარეს. შესაბამისად, ამ კუთხით განაგრძოს პოლიტიკური მოღვაწეობა ამ თანამდებობაზე, რაც რა თქმა უნდა არ არის შესაბამისობაში პრეზიდენტის იმ სტატუსთან, რომელსაც ჩვენი დღევანდელი კონსტიტუცია განსაზღვრავს, – ამის შესახებ მიხეილ სარჯველაძემ განაცხადა. შესახებ ადამიანის უფლებათა კომიტეტის თავმჯდომარემ პრეზიდენტის ბოლო დროინდელი გადაწყვეტილებებიც შეაფასა.

„ოპოზიცია არათანმიმდევრულია. და ძალიან წააგავს ეს მცდელობები იმას, რომ ოპოზიციას რაღაც ფორმით გაუმყაროს ის უსაფუძვლო ბრალდებები, რომლებსაც ამ დროის განმავლობაში ხელისუფლებას უყენებდნენ. აშკარად ჩანს მცდელობა, რომ ხელისუფლებაზე ყალბი იარლიყების მიწებების მორიგი ტალღა ვიხილოთ“, – აცხადებს სარჯველაძე.

სებ- ში არასერიოზული კანდიდატების წარდგენა გამოსავალი არ იყო – პრეზიდენტს უნდა წარედგინა კანდიდატები, რომლებიც გადახტომა-გადმოხტომას არ მოაწყობდნენ „ქოცთა“ ბანაკში – რაც შეეხება ფარცხალაძეს, პრეზიდენტის გადაწყვეტილების მოტივი ცალსახად პოლიტიკურია, – ამის შესახებ „გირჩის“ დეპუტატმა, იაგო ხვიჩიამ ჟურნალისტებთან განაცხადა, რითაც ოთარ ფარცხალაძისთვის მოქალაქეობის არშეწყვეტისა და ეროვნულ ბანკში კანდიდატების წარდგენის საკითხებზე პრეზიდენტის განცხადებებს გამოეხმაურა.

როგორც ხვიჩიამ აღნიშნა, კანდიდატებთან დაკავშირებით პრეზიდენტის პოზიცია მისთვის გასაგები არ არის. რაც შეეხება ფარცხალაძისთვის მოქალაქეობის არშეწყვეტას, ხვიჩიასთვის ამ გადაწყვეტილების მიღების მიზეზები გასაგებია და იმაში მდგომარეობს, რომ სანქციები იმის მიუხედავად უნდა აღსრულდეს, არის თუ არა პირი საქართველოს მოქალაქე.

„ჩემი აზრით, პრეზიდენტის გადაწყვეტილების მოტივი ცალსახად პოლიტიკურია. პრეზიდენტი არის პოლიტიკოსი და მე ვერ გავაკრიტიკებ მას პოლიტიკური მოტივის გამო. მოტივი ისაა, რომ სანამ თქვენ, საქართველოს ხელისუფლება, ცდილობთ, რომ ვიდრე ფარცხალაძე საქართველოს მოქალაქეა, სანქციები არ აღასრულოთ იმის შიშით, რომ მომავალში თქვენზე შეიძლება გავრცელდეს და არ გინდათ, იგივე რეგულირების ქვეშ იყოთ, მე [პრეზიდენტი] ამას არ გაგიტარებთ და თუ აღსრულებაა, მაშინაც უნდა აღსრულდეს, როცა ფარცხალაძე საქართველოს მოქალაქეა.

სამართლებრივად მე ბევრი კრიტიკა მოვისმინე, მაგრამ ამ ხალხს ავიწყდება, რომ პრეზიდენტი პოლიტიკოსია და მას გარკვეულ შემთხვევებში პოლიტიკური გადაწყვეტილების მიღება ევალება. რაც შეეხება პრეზიდენტის განცხადების მეორე ნაწილს, ის ჩემთვის გასაგები არ არის, რადგან ცხადი იყო თავისთავად, რომ ასეთი ტიპის კანდიდატების წარდგენით და მერე „ქოცების“ მიერ მისი დამტკიცებით, პრეზიდენტს არაფერი მოუგია. თუ მოტივაცია არის, რომ გამოვავლინოთ „ქართული ოცნების“ დამოკიდებულება, არასერიოზული კანდიდატების წარდგენა გამოსავალი არ იყო. მას უნდა წარედგინა კანდიდატები, რომელზეც უშუალოდ აგებდა პასუხს და რომლებიც გადახტომა-გადმოხტომას არ მოაწყობდა „ქოცთა“ ბანაკში“, – განაცხადა ხვიჩიამ.

პარტია „ხალხისთვის” ლიდერის, ანა დოლიძის განცხადებით, ყოფილი გენერალური პროკურორის, ოთარ ფარცხალაძის მოქალაქეობის შეწყვეტის საკითხთან დაკავშირებით პრეზიდენტის პოზიცია კითხვის ნიშნებს აჩენს. ამის შესახებ დოლიძე საკუთარ „ფეისბუქზე” წერს.

„ვიხილეთ პრეზიდენტის განმარტება, კითხვები რჩება:

სამწუხაროდ, პრეზიდენტმა თავად დაიწყო ფარცხალაძის მოქალაქეობის საკითხის წამოწევა, გამალებით ითხოვდა საბუთებს, რომ მისი მოქალაქეობა შეეწყვიტა. ამ დროს დღის წესრიგში იყო ბანკის გადაწყვეტილება და ფარცხალაძის დაკავება. მოქალაქეობის შეწყვეტის საკითხით თავად პრეზიდენტის წამოწეულია, თან სასწრაფო ფორმით.

ამ კონტექსტში, რამდენიმე დღეში გადაფიქრება უცნაური, თან იმის ფონზე, რომ ინიშნება პრეზიდენტის მიერ წარდგენილი ორივე „ოცნებელი” ბანკში.

გამოდის, რომ საბოლოოდ პრეზიდენტს სჯერა ჩვენი მართლმსაჯულების და იმედი აქვს, კანონის წინაშე ფარცხალაძე პასუხს აგებს. ანუ არც „კლანი“ გვყავს, არც მურუსიძე, არც „ოცნების“ მოსამართლეები და საერთოდ, რას ვერჩით ამ ხალხს? მაშინ პრეზიდენტის მხრიდან სასამართლოს მანამდელ კრიტიკას რა ვუყოთ? სადაა სიმართლე?

პასუხი კითხვას-რატომ წარადგინა მან ორი შეუსაბამო წევრი, თანაც ,,ოცნებასთან” დაკავშირებული, კვლავაც სჭირდება.

და ბოლოს, ეს დისკუსია მას რომ არ წამოეწია არავინ მიაქცევდა ყურადღებას ამ თემას იმიტომ, რომ კანონის მიხედვით ფარცხალაძეს შეუძლია თავად გავიდეს მოქალაქეობიდან. ანუ, ეს არ იცის პრეზიდენტის ადმინისტრაციამ? ვურთავ მუხლს. (მოქალაქეობის შესახებ კანონი, მუხლი 20). შესაბამისად, მოქალაქეობა არაა აქ თემა, არამედ სუს-ის მხრიდან მისი დროული დაკავება, რა პასპორტიც არ უნდა ჰქონდეს”, – წერს ანა დოლიძე.

ინფორმაციისთვის, აშშ-მა საქართველოს ყოფილ გენერალურ პროკურორს ოთარ ფარცხალაძეს სანქციები დაუწესა. აშშ-ის სახაზინო დეპარტამენტის უცხოური აქტივების კონტროლის ოფისის ინფორმაციით, ახალი სასანქციო პაკეტის ფარგლებში სანქციები კიდევ 24 ინდივიდზე გავრცელდა, რომელთა შორისაა ოთარ ფარცხალაძე. აშშ-ის სახელმწიფო დეპარტამენტი ოთარ ფარცხალაძეს ქართველ-რუს ოლიგარქად მოიხსენიებს, რომელთანაც რუსეთის უშიშროების ფედერალური სამსახური (“ეფესბე”) მუშაობდა, რათა რუსეთის სასარგებლოდ ქართულ საზოგადოებასა და პოლიტიკაზე გავლენა მოეხდინა.

ეროვნულმა ბანკმა საგამონაკლისო წესი მიიღო, რომლის თანახმად, საქართველოს მოქალაქეზე არ შეიძლება გავრცელდეს საერთაშორისო სანქციები, თუ ქართულ სასამართლოში მის მიმართ შესაბამის საქმეზე გამამტყუნებელი განაჩენი არ დადგა.

საქართველოს პრეზიდენტის ადმინისტრაციამ 22 სექტემბერს განაცხადა, რომ საქართველოს პრეზიდენტს ყოფილი გენერალური პროკურორის, აშშ-ის მიერ სანქცირებული ოთარ ფარცხალაძისთვის საქართველოს მოქალაქეობის შეწყვეტა ამ ეტაპზე, მიზანშეწონილად არ მიაჩნია.