ეროვნული უსაფრთხოების პრობლემა – ამ მოტივით უკვე რამდენიმე დღეა მთელი თურქეთის მასშტაბით, მასობრივი დაპატიმრებები მიმდინარეობს. სტამბული, ტრაპზონი, ანტალია, ბოდრუმი – დაკავებების სერია არაერთ ქალაქში განხოცრიელდა. ორგანიზებული დანაშაულის ბრალდებით, სხვებთან ერთად ხელბორკილები დაადეს ქართული მაფიის გავლენიან ლიდერებსაც. მხოლოდ ბოლო დღეებში, თურქმა სამართალდამცველებმა დაპატიმრეს შვიდი ე.წ. “კანონიერი ქურდი“.

დაკავებულთა შორისაა ე.წ. კანონიერი ქურდი გიორგი მანუკიანი, იგივე ჟორა თბილისკი. სტამბულში ხელბორკილები დაადეს გავლენიან, ე.წ კრიმინალურ ავტორიტეტს თემურ ნემისიწვერიძესაც, რომლესაც კრიმინალურ წრეებში წრიპას მეტსახელით იცნობენ. აიყვანეს. დაკავებულები ასევე არიან როინ უგლავა, მეტსახელად “მატევიჩი“, ოთარ ტოტოჩია და ელგუჯა თურქაძე. ყველა მათგანი წლებია საზღვარგარეთ ცხოვრობს.

დაკავებულთა უმეტესობაზე რუსეთის მიერ საერთაშორისო ძებნაა გამოცხადებული. რუსული მედია წერს, რომ თურქი სამართალდამცველები ე.წ. კრიმინალურ ავტორიტეტებს სწორედ მოსკოვიდან გაგზავნილი სიებით აკავებენ. სავარაუდოდ, დაკავებულთა ნაწილს რუსეთს გადასცემენ.

ქართველი ე.წ. კანონიერი ქურდების ნაწილი ახლა საექსტრადაციო პატიმრობაში იმყოფება. ზოგიერთი დაკავებას უკანონოდ მიიჩნევს და ირწმუნება, რომ თურქეთში კანონიერად, ბინადრობის უფლების საფუძველზე იმყოფებოდა.

ქართველი, ე.წ კანონიერი ქურდების კონცენტრაციის პარალელურად, თურქეთში საკმაოდ გახშირდა კრიმინალური ანგარიშსწორებები ქართულ დაჯგუფებებს შორის. რეზო ლორთქიფანიძე, გაიოზ ზვიადაძე, დავით ალხანაშვილი, ნადიურ სალიფოვი – ეს არასრული სიაა იმ გავლენიანი კანონიერი ქურდების, რომლებიც ბოლო პერიოდში თურქეთში შეიარაღებული თავდასხმის დროს მოკლეს.

იმ დროს, როცა უკრაინაში NATO-ს კატასტროფული პროქსი ომი გრძელდება, როგორც ჩანს, დედაქალაქ ვაშინგტონში ბევრი ადამიანი „პროექტ უკრაინის“ მიმართ ინტერესს კარგავს. იმის ნაცვლად, რომ ინტერვენციონიზმის უგუნურობა აღიარონ, მათ კიდევ უფრო დიდი მიზნები ამოძრავებთ. … ომი ჩინეთთან! სირია ‘არაბულ ლიგაში’ დაბრუნდა. რას უნდა ნიშნავდეს ეს? ‘ვარშავის პაქტის’ გაუქმების შემდეგ 1990-იანი წლების მიწურულს ნატომ გადაწყვიტა, რომ კლინტონის ადმინისტრაციის მმართველობისას „ადამიანის უფლებებს“ ძალისმიერი მეთოდებით დაიცავდა. გაქრა „გლობალური კომუნიზმის საფრთხე“, რომელსაც ნატო 40 წლის განმავლობაში თავისი ქმედებების გასამართლებლად იყენებდა. ნატო ხელახლა წარმოგვიდგა შეიარაღებული ატლანტისტი სუპერგმირების ჯგუფად. ყველგან, სადაც „უსამართლობა“ (ვაშინგტონელი ნეოკონების აზრით) სუფევდა, NATO მზად იყო პრობლემები იარაღითა და ბომბებით მოეგვარებინა. აშშ-ის სამხედრო-სამრეწველო კომპლექსი უფრო კმაყოფილი ვერ იქნებოდა. Beltway-ს ყველა ანალიტიკურმა ცენტრმა, რომელსაც ისინი უხვად აფინანსებენ, საბოლოოდ საიმედო გამარჯვებული იპოვა, რათა ფულის ნაკადი შეენარჩუნებინა. საქმე ყოველთვის ფულს ეხებოდა და არა უსაფრთხოებას. NATO-ს, როგორც ადამიანის უფლებების დამცველი სუპერგმირის, პირველი გამოცდა იუგოსლავია (1999 წ.) იყო. ალიანსის, ვაშინგტონში მოკალათებული მისი ნეოკონსერვატორი მომთვინიერებლებისა და მრავალი ევროპელი პოლიტიკოსის გარდა, ეს გამოცდა ყველასთვის საშინელი, გაუმართლებელი კატასტროფა იყო. იუგოსლავიას, რომელიც ნატოს ინტერესებს არ ემუქრებოდა, სამოცდათვრამეტი დღე ბომბავდნენ, ამ დროის განმავლობაში ასობით მშვიდობიანი მოსახლე დაიღუპა, განადგურდა ინფრასტრუქტურა, ხოლო ჭურვებმა, რომელთა თავები ურანით იყო დატენილი, მომავალ თაობებს ლანდშაფტი მოუწამლა. გასულ კვირას სერბმა ლეგენდარულმა ჩოგბურთელმა, ნოვაკ ჯოკოვიჩმა, გაიხსენა როგორ გაიქცა შუაღამისას ბაბუის სახლიდან, როცა NATO-ს ჩამოგდებულმა ბომბებმა იგი მთლიანად გაანადგურა. რა საშინელებაა! NATO ლიბიაში კადაფის მთავრობის დამხობაშიც მონაწილეობდა. კორპორაციული პრესა ნეოკონსერვატორების (ნეოკონების) ტყუილებს ამართლებდა, ვითომც ქვეყნის დაბომბვა, ადამიანების მკვლელობა და კადაფის მთავრობის დამხობა ლიბიაში ადამიანის უფლებებთან დაკავშირებულ ყველა პრობლემას მოაგვარებდა. ნატოს ბომბებმა ლიბიის პრობლემები ვერ გადაჭრეს, პირიქით ქვეყანაში არსებული მდგომარეობა კიდევ უფრო გააუარესეს. ქაოსი, სამოქალაქო ომი, ტერორიზმი, მონებით ვაჭრობის ბაზარი, საყოველთაო სიღარიბე – გასაკვირი არ არის, რომ ჰილარი კლინტონი, ბარაკ ობამა და ნეოკონსერვსტორები ლიბიაზე საუბარს თავს არიდებენ. რამდენიმე წარუმატებელი სერიის შემდეგ ვაშინგტონის კონტროლირებული ნატო ვა-ბანკზე წავიდა და 2014 წელს რუსეთში „რეჟიმის შეცვლა“ გადაწყვიტა. პირველი ნაბიჯი იყო დემოკრატიულად არჩეული უკრაინის მთავრობის დამხობა, რაზეც ვიქტორია ნულანდმა და სხვა ნეოკონსერვატორებმა იზრუნეს. NATO სახელმწიფო გადატრიალების მეშვეობით უკრაინის ხელისუფლების სათავეში მოსულ მთავრობას მასშტაბურ სამხედრო დახმარებას უწევდა და რუსეთთან საბრძოლველად ამზადებდა. ბოლო აკორდი იყო 2022 წელს რუსეთის თხოვნის უგულებელყოფა, რაც ევროპის უსაფრთხოებასთან დაკავშირებულ შეთანხმებაზე მოლაპარაკების დაწყებას ეხებოდა. ეს შეთანხმება NATO-ს ჯარებს მის საზღვართან მიახლოებაში ხელს შეუშლიდა. მეინსტრიმული მედიისა და აშშ-ის მთავრობის პროპაგანდის მიუხედავად, NATO-მ უკრაინაში ისეთივე წარმატებას მიაღწია, როგორც ლიბიაში. გაქრა ასობით მილიარდი აშშ დოლარი, სეიმურ ჰერშმა და სხვა ჟურნალისტებმა მასიური კორუფციული ფაქტები დოკუმენტურად დაადასტურეს. ამჯერად ერთადერთი განსხვავება ის არის, რომ NATO-ს სამიზნეს – რუსეთს – ბირთვული იარაღი აქვს. მოსკოვისთვის ეს პროქსი ომი სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანია და მის შემდგომ არსებობას უკავშირდება. წარუმატებლობის მიუხედავად, NATO-მ ჩინეთთან კონფლიქტის დაწყება გადაწყვიტა, შესაძლოა იმიტომ, რომ უკრაინაში განცდილი კატასტროფიდან ყურადღება სხვა მიმართულებით გადაიტანოს. გასულ კვირას NATO-მ განაცხადა, რომ იაპონიაში თავის პირველ აზიურ ოფისს გახსნის. შემდეგი ნაბიჯი ტაივანის ნატოში გაწევრიანება იქნება? ტაივანი NATO-ს ახალი „უკრაინა“ ხომ არ გახდება და NATO-ს სახელით, რომელსაც კონფლიქტებისადმი უსაზღვრო მიდრეკილება აქვს, ჩინეთს მსხვერპლად შესწირავს თავს? იმედი ვიქონიოთ, რომ 2024 წელს ამერიკა აირჩევს პრეზიდენტს, რომელიც NATO-ს მომაკვდინებელ მსოფლიო ‘ტურნეს’ საბოლოოდ დაასრულებს.

წყარო: https://www.zerohedge.com/geopolitical/ron-paul-says-forget-ukraine-dc-hawks-dragging-nato-taiwan-war

უკრაინის საგარეო საქმეთა სამინისტრო რუსეთის მიერ საქართველოსთან საჰაერო კომუნიკაციის აღდგენას ეხმაურება.

უკრაინის საგარეო უწყების სპიკერის, ოლეგ ნიკოლენკოს განცხადებით, იმ პირობებში, როდესაც საქართველოს ტერიტორიის 20% ოკუპირებულად რჩება, კრემლი ფრენების აღდგენით აღფრთოვანებული იქნება.

„მსოფლიო ახორციელებს რუსეთის იზოლაციას, რათა აიძულოს იგი შეწყვიტოს ომი, მაგრამ საქართველო მიესალმება რუსულ ავიახაზებს და საკუთარ ავიახაზებს მოსკოვში აგზავნის.

ამავდროულად, საქართველოს ტერიტორიის 20% რუსეთის მიერ ოკუპირებულად რჩება. კრემლი, ალბათ, აღფრთოვანებულია ასეთი შედეგით“, – წერს ნიკილენკო „ტვიტერზე“.