რუსული პრესა ყურადღებას უთმობს საქართველოში ევროკავშირისა და აშშ-ის დელეგაციების ყოფნას, რომელთა წევრები ქვეყნის ხელისუფლების წარმომადგენლებს შეხვდნენ და დასავლეთის მიერ შემოღებული ანტირუსული სანქციების დაცვის საკითხები განიხილეს.

გაზეთი „იზვესტია“ (Известия) აქვეყნებს სტატიას სათაურით: „სიცოცხლისა და სანქციების საკითხი: რისთვის იმყოფებოდნენ აშშ-ისა და ევროკავშირის დელეგაციები საქართველოში // დასავლეთი თბილისისაგან მოსკოვთან კავშირების გაწყვეტას ითხოვს“ (ავტორი – იგორ კარმაზინი).

„საქართველოში აშშ-სა და ევროკავშირის წარმომადგენლების გაერთიანებული დელეგაცია ჩაფრინდა. მათი მთავარი მიზანია დაარწმუნონ თბილისი იმაში, რომ რუსეთის წინააღმდეგ სანქციები დააწესოს და იმავდროულად უარი თქვას სანქცირებული პროდუქციის ტრანზიტზე რუსეთის მიმართულებით. დასავლელმა ვიზიტორებმა შეხვედრები გამართეს პრემიერ-მინისტრთან, დარგობრივ მინისტრებთან და ქვეყნის გენერალურ პროკურორთან“, – ნათქვამია სტატიაში, რომელშიც დასახელებულია დელეგაციის წევრების ვინაობა და გადმოცემულია მათი შეხვედრების შედეგები.

პუბლიკაციაში არის ექსპერტთა კომენტარებიც:

მოსკოვის საერთაშორისო ურთიერთობათა ინსტიტუტის („მგიმო“) რეგიონული უსაფრთხოებისა და კავკასიის პრობლემების ცენტრის წამყვანი მეცნიერ-თანამშრომლის ნიკოლაი სილაევის თქმით, აშშ-სა და ევროკავშირის მოქმედების ლოგიკა გასაგებია.

„თუ საქართველო დასავლეთის მიერ გამოცხადებულ ანტირუსულ სანქციებს მიუერთდება, ეს რუსეთზე პრაქტიკულად არანაირ გავლენას არ მოახდენს, რადგან მოსკოვს ბევრი სხვა ეკონომიკური პარტნიორი ჰყავს. რაც შეეხება თვით საქართველოს, მისთვის ანტირუსული პოლიტიკის გატარება ზიანის მომტანი იქნება და დიდ ეკონომიკურ პრობლემებს გამოიწვევს“, – აცხადებს ექსპერტი და ხაზს უსვამს, რომ დასავლეთის ზეწოლა საქართველოზე სამომავლოდ გაიზრდება. „ვფიქრობ, რომ მომდევნო ეტაპზე დასავლეთის ქვეყნები უფრო აქტიურად შეეცდებიან სანქციური ინსტრუმენტებით სარგებლობას. მაგალითად, შემოიღებენ რაღაც შეზღუდვებს, ქართველი ლიდერების წინააღმდეგ მიმართულს. არ გამოვრიცხავ, რომ დაბლოკონ „ქართული ოცნების“ დამაარსებლის ბიძინა ივანიშვილის ანგარიშები დასავლეთის ბანკებში“, – ამბობს ნიკოლაი სილაევი.
ქართველი პოლიტოლოგი შოთა აფხაიძე ამბობს, რომ დასავლეთის ქვეყნების ტაქტიკა იცვლება. „ბოლო წელიწადნახევრის განმავლობაში ჩვენ გამოცადეთ ზეწოლა, შანტაჟი, მუქარები, დეზინფორმაციის ნაკადი… დასავლეთს ასეთმა მოქმედებამ არაფერი შედეგი არ მოუტანა. ახლა, როგორც ჩანს, მოლაპარაკებების იმიტაცია დაიწყეს, „კეთილი სურვილებით“ მოდიან… რაღაცებს გვპირდებიან, ალბათ. მაგალითად, ანტირუსულ სანქციებს თუ მივუერთდებით, დასავლეთი ევროკავშირის წევრობის კანდიდატის სტატუსს მოგვანიჭებს… ჩვენ უკვე მოვისმინეთ ევროჩინოვნიკების შესაბამისი განცხადებები“, – ამბობს ექსპერტი.

თუმცა, როგორც შოთა აფხაიძე თვლის, საეჭვოა, რომ შეთანხმება მიღწეული იქნეს.
„საქართველოს მთავრობამ არაერთხელ აჩვენა, რომ ხელმძღვანელობს და მოქმედებს ქვეყნის პრაგმატული ინტერესებით. რუსეთთან ვაჭრობა მნიშვნელოვნად აუმჯობესებს ჩვენი ქვეყნის ეკონომიკურ სიტუაციას. ევროკავშირის წევრობის კანდიდატის სტატუსი კი, დიდი ალბათობით, არაფრის მომცემი არ არის“, – ასკვნის ექსპერტი

წყარო

გერმანული საზოგადოებრივი ტელეარხის ARD-ის ახალი ამბების პროგრამის Tagesschau-ს ვებ-გვერდზე სათაურით „ძირითადად დიპლომატიური პასუხები, დავისა და დისკუსიის გარეშე“ (ავტორი – ალფრედ შმიტი) გამოქვეყნდა გერმანიის კანცლერის ოლაფ შოლცის ინტერვიუს შინაარსი, რომელიც ტელეეთერში 28 ივნისს გადაიცა.

გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:

ოლაფ შოლცის აზრით, „ვაგნერის“ ხელმძღვანელის ევგენი პრიგოჟინის ამბოხებამ რუსეთის პრეზიდენტი ვლადიმერ პუტინი დაასუსტა. ამ ფაქტს გრძელვადიანი ხასიათი აქვს დიდი ხნის განმავლობაში იმოქმედებს კრემლის ხელისუფლების საზიანოდ.

„გერმანიის ფედერალურმა სადაზვერვო სამსახურმა წინასწარ არაფერი არ იცოდა დაგეგმილი ამბოხების თაობაზე“, – აღნიშნა ოლაფ შოლცმა. რაც შეეხება იმ ცნობას, რომ აშშ-ის დაზვერვა საქმის კურსში იყოო, ოლაფ შოლცმა თქვა, რომ ვაშინგტონს ბერლინისათვის (ანუ თავის მოკავშირისათვის) ეს ინფორმაცია არ გაუზიარებია: „ჩვენ ამ საკითხის შესახებ განხილვა გვექნება“.

„ნებისმიერ შემთხვევაში, რასაკვირველია, „ვაგნერის“ ამბოხი რუსეთის მდგომარეობაზე გრძელვადიან გავლენას მოახდენს. პრეზიდენტის ხელისუფლება დასუსტებულია. ამბოხმა გვაჩვენა, რომ ავტოკრატიულ სტრუქტურებში ბზარებია გაჩენილი. ეს ნიშნავს, რომ ვლადიმერ პუტინი ძველებურად მტკიცედ ვეღარ ზის უნაგირზე, მისი განცხადებების საწინააღმდეგოდ… მაგრამ მე არ მსურს ახლა რაღაც მინიშნებებზე ვილაპარაკო, თუ კიდევ რამდენ ხანს იქნება იგი ხელისუფლებაში – დიდი ხნით თუ მოკლე ვადით. ჩვენ ეს ნამდვილად არ ვიცით“, – აღნიშნა ოლაფ შოცმა.

გერმანიის კანცლერი შეეხო ბელარუსში „ვაგნერის“ ქვედანაყოფების დისლოცირების საკითხს და განაცხადა, რომ ამ ფაქტის გამო ნატოს ქვეყნებში შეშფოთებას გამოხატავენ. „ჩვენ ამ სიტუაციას თვალს ყურადღებით ვადევნებთ და ვსწავლობთ. აგრესიული არმიები ყოველთვის საფრთხეს ქმნიან, მით უმეტეს კერძო არმიები’, – თქვა ოლაფ შოლცმა და ხაზი გაუსვა, რომ გერმანია და მისი პარტნიორები ამ სიტუაციაში ყველა ღონეს იხმარენ თავიანთი ტერიტორიის დასაცავად.

ოლაფ შოლცმა აღნიშნა, რომ 24 ივნისს სატელეფონო საუბრები გამარტა აშშ-ის პრეზიდენტთან ჯო ბაიდენთან, საფრანგეთის პრეზიდენტთან ემანუელ მაკრონთან, დიდი ბრიტანეთის პრემიერ-მინისტრთან რიში სუნაკთან, აგრეთვე პოლონეთის მთავრობის მეთაურთან მატეუშ მორავესკისთან. „ჩვენ არავითარი როლი არ მიგვიძღვის ამბოხების საკითხში. უკრაინას მხარს ვუჭერთ, მაგრამ რუსეთში ხელისუფლების შეცვლა ჩვენს გეგმებში არ შედის“.

რუსეთ-უკრაინის ომის სავარაუდო დასრულებისა და სამშვიდობო მოლაპარაკების თაობაზე ოლაფ შოლცმა განაცხადა, რომ სანამ რუსეთი თავის ჯარს უკრაინის ტერიტორიიდან არ გაიყვანს, არანაირ მოლაპარაკებაზე საუბარი არ იქნება. „ყველა სხვა ვარიანტი დააკანონებს იმას, რაც უკვე მოხდა. ამიტომაც ომის „გაყინვა“ იმ ხაზზე, სადაც ახლა საომარი მოქმედებები მიმდინარეობს, მიუღებელია“. კანცლერმა არაფერი უთქვამს იმაზე, თუ რამდენად შეუწყო ხელი ამბოხების მცდელობამ ომის სავარაუდო დასრულებას. „ჩვენ ყურადღებით ვადევნებთ თვალს მოვლენების განვითარებას. რუსეთი ბირთვული სახელმწიფოა, ანუ ძალიან ძლიერი. ამიტომაც მეტი ყურადღებით მოვეკიდებით მსგავსი სახიფათო სიტუაციების გაჩენის შესაძლებლობას“, – ხაზი გაუსვა გერმანიის კანცლერმა.

ოლაფ შოლცი შეეცადა თავი დაეცვა ბრალდებისაგან რუსულ ბუნებრივ გაზზე გერმანიის დამოკიდებულებასთან დაკავშირებით: კითხვაზე, თუ რა გააკეთა მან ენერგეტიკული უსაფრთხოების სფეროში, როცა იგი ანგელა მერკელის მთავრობაში ვიცე-კანცლერი იყო, ოლაფ შოლცმა უპასუხა, რომ სწორედ მან დაიწყო ნელ-ნელა რუსული გაზის იმპორტის შემცირება, მომზადდა ნიადაგი, რის შედეგადაც დღეს ენერგეტიკული დეფიციტი უფრო იოლად ასატანია. „გასული ზამთარი რომ ადვილად გადავიტანეთ, ეს ჩვენი ქვეყნის დიდი მიღწევას წარმოადგენს“.

წყარო

აშშ-ის სამთავრობო სამაუწყებლო კომპანია Voice of America („ამერიკის ხმა“) თავის ვებ-გვერდზე სათაურით „ახლა უკრაინის ძალებში ეჭვის შეტანის დრო არ არის“, აქვეყნებს ინტერვიუს თადარიგის გენერალ ფილიპ ბრიდლოვთან.

გთავაზობთ პუბლიკაციას სრული სახით:

„უკრაინის შეიარაღებული ძალები რუს ოკუპანტებს რამდენიმე მიმართულებით უტევენ. მაშინ, როცა დასავლეთის ქვეყნების დედაქალაქებში, კონტრიერიშის მიმართ მოლოდინები უკიდურესად მაღალია და კიევისგან ბრძოლის ველზე გამარჯვების ჩვენების წნეხიც არ მცირდება, ვოლოდიმირ ზელენსკი ამბობს, რომ პროგრესი იმაზე ნელია, ვიდრე – ამას ისურვებდნენ, მაგრამ ამის უმთავრესი მიზეზი ისაა, რომ რუსებს თავდაცვის ხაზების გასამაგრებლად საკმარისზე მეტი დრო ჰქონდათ.

ნატოს ჯარების ყოფილი მთავარსარდალი და 40-წლიანი სამხედრო კარიერის მქონე თადარიგის გენერალი ფილიპ ბრიდლოვი ამბობს, რომ ამ ეტაპზე გადაჭარბებული მოლოდინი მხოლოდ მათ შეიძლება ჰქონდეთ, ვისაც არ ესმის როგორ მიმდინარეობს სამხედრო მოქმედებები თანამედროვე სამყაროში. სინამდვილეში კი უკრაინელები რამდენიმე მიმართულებას ამოწმებენ და პარტნიორები, რომლებმაც ნახეს, როგორი წარმატებული სტრატეგიით განდევნა უკვე უკრაინამ რუსები თავისი ტერიტორიებიდან, ამჯერადაც უნდა ენდონ მათ. მოვლენებს კი სიმშვიდითა და მოთმინებით დააკვირდნენ.

– უკრაინის კონტრშეტევა, რომელსაც ყველა მოუთმენლად ელოდა, დაწყებულია. პრეზიდენტი ზელენსკი აღიარებს, რომ პროგრესი იმაზე ნელია, ვიდრე – ისურვებდნენ. თუმცა იქვე ამბობს, რომ არ აპირებს საკუთარ ჯარისკაცებს ნაჩქარევად დანაღმული ტერიტორიებისკენ უბიძგოს. როგორ ფიქრობთ, რა ვითარებაა ახლა და როგორ გამოიყურება ის თქვენთვის სამხედრო თვალსაზრისით?

– ვფიქრობ, ყველა ცოტათი უნდა მოდუნდეს. ჩვენ ახლა ვხედავთ იმას, რაც მოსალოდნელი იყო უკრაინული ძალებისგან. ისინი არიან შემოწმების და გამოცდის ფაზაში. ამ პროცესში მათი ძალების დაახლოებით 30 %-ი ან ნაკლებია ჩართული. ისინი იწყებენ გარკვეული წარმატების მოპოვებას 1-2 მიმართულებით და ნაკლები წარმატება აქვთ სხვა მიმართულებებით. ჩვენ ახლა ვხედავთ მათ სამზადისს იმისთვის, თუ როგორ გამოიყენონ შემდეგ თავიანთი ძალების უფრო დიდი ნაწილი და – სად.

იმის მიხედვით, რასაც ყოველ დილით ვხედავ, დაახლოებით 4 ნაწილია, სადაც ისინი განსაკუთრებით ცდილობენ ძალების მოსინჯვას. მათგან ნახევარი დიდად ნაყოფიერი არ არის. ერთ მხარეს ისინი იწყებენ წარმატების მოპოვებას თავდაცვის პირველ ხაზებში. შემდეგ კი ალბათ, ყველაზე მნიშვნელოვანი არის ის დარტყმა, რომელიც იქნება სანაპიროსკენ მიმართული და რომელიც აჩვენებს გარკვეულ წარმატებას ახლა თავდაცვის მეორე ხაზების მიმართულებით. ვფიქრობ, ჩვენ ვართ, იქ, სადაც მოსალოდნელი იყო, რომ ვყოფილიყავით.

დიახ, იყო ცუდი მოლოდინი. იყო ხალხი, ვინც ელოდა, რომ ნახავდა დროშების ფრიალს და ბალაკლავის ბრძოლისას “მსუბუქი ბრიგადის შეტევის“ მსგავს მოძრაობად ქცევას. (ბრიტანული კავალერიის იერიში რუსული ჯარების წინააღმდეგ ყირიმში, მე-19 საუკუნეში). თანამედროვე ომი ასე არ მიმდინარეობს. განსაკუთრებით კი მაშინ, როცა რუსებს ამდენი თვე ჰქონდათ თავიანთი თავდაცვის მოსამზადებლად. მე ყველას სიმშვიდისკენ მოვუწოდებდი. მიეცით საშუალება უკრაინელებს გააკეთონ თავიანთი საქმე, მიეცით საშუალება მიიღონ კარგი გადაწყვეტილებები, ისეთი, როგორსაც ამ ომში აქამდეც იღებდნენ და ვნახავთ, როგორ წარიმართება მოვლენები.

– ამ კონტრიერიშის მიმართ მოლოდინი ძალიან დიდია. ბევრი ჩქარობს, დაასკვნას, წარმატებულია თუ არა ის. ბევრი იმასაც შიშობს, რომ თუკი უკრაინა ბრძოლის ველზე მნიშვნელოვან გამარჯვებებს ვერ აჩვენებს, შესაძლოა დასავლელი ლიდერები და მხარდამჭერი საზოგადოებებიც კი შეეგუონ იმას, რომ ეს კიდევ ერთ ე.წ. „გაყინულ კონფლიქტად“ იქცეს. როგორ ფიქრობთ, რამდენად სერიოზული გავლენა შეიძლება ჰქონდეს ამ წნეხს უკრაინის ძალების იერიშზე. როგორ შეიძლება ამ მოლოდინის შესრულების სურვილმა მათ სტრატეგიაზე და მეორე მხრივ კი უკრაინის დახმარების მომავალზე იმოქმედოს? როგორ უნდა გაუმკლავდეს ამ გამოწვევას კიევი სამხედრო და პოლიტიკური კუთხით?

– ნათელია, რომ უკრაინა გარკვეული წნეხის ქვეშაა მათგან, ვისაც დაუყოვნებლივი შედეგების ნახვა სურს. მე არ ვარ კრიტიკული და არ ვსაუბრობ მაინცდამაინც ქედმაღლურად, მაგრამ არის ძალიან ბევრი ადამიანი, ვისაც არ ესმის ომი, და რომელთაც აქვთ არც ისე საფუძვლიანი მოლოდინები. ყველას სიმშვიდის შენარჩუნებას ვურჩევდი. დავაკვირდეთ იმას, თუ როგორ იქცეოდა უკრაინა, ამ ომში: მათ რუსებს სტრატეგიული მარცხი აწვნევინეს კიევის ჩრდილოეთით; სტრატეგიულად დაამარცხეს რუსეთი ხარკივის ჩრდილოეთით და ჩრდილო-დასავლეთით. მათ ოპერაციული წარმატება აქვთ ხერსონის შემოგარენშიც. და რატომ დავიწყეთ უეცრად მათი შეფასებების და გადაწყვეტილებების კითხვის ნიშნის ქვეშ დაყენება? ვფიქრობ, მათ უნდა მივცეთ დრო იმისთვის, რომ განახორციელონ თავისი გეგმები.

მნიშვნელოვანია, რომ უკრაინამ გარკვეული პროგრესი აჩვენოს. ისინი, ვისაც ესმის, როგორ მიმდინარეობს ასეთი ომები, ალბათ უფრო მეტად მომთმენნი არიან. ჩვენ გვესმის, რომ რუსეთს ჰქონდა დრო თავდაცვა გაეძლიერებინა, გაემაგრებინა პოზიციები, მომზადებულიყო. ასე რომ ამას გარკვეული დრო დასჭირდება. ეს არ იქნება ბრძოლა უდიდესი შედეგების დაუყოვნებლივ ჩვენებით. მაგრამ ჩვენ ვხედავთ კარგ შედეგებს რამდენიმე მნიშვნელოვანი მიმართულებით და ეს გამამხნევებელია.

დიახ, უკრაინამ უნდა აჩვენოს გარკვეული წარმატება მსოფლიოს, დონორებს, მის საკუთარ ხალხსა და ჯარისკაცებსაც კი, ეს საჭიროა საბრძოლო მორალის ამაღლებისთვისაც. ჩვენ ვიმედოვნებთ, რომ უკრაინას მალე ექნება ამ ტიპის მონაპოვარი და მსოფლიოც დაიწყებს დაწყნარებას უკრაინისადმი მოლოდინებთან დაკავშირებით.

– თქვენ ამბობთ, რომ ის, რომ რუსეთს მოსამზადებლად დიდი დრო ჰქონდა, ვითარებას ბევრად ართულებს. ხომ არ შეიძლებოდა ამ დროის უკეთ გამოყენება? თქვენ ხშირად საუბრობთ უკრაინისთვის მეტი სამხედრო დახმარების აუცილებლობაზე. როგორ ფიქრობთ, აქვთ თუ არა ახლა უკრაინელებს ის, რაც სჭირდებათ და თუ არა, რა სჭირდებათ მათ?

– არა, არ აქვთ. და მე ამის შესახებ ყოველთვის ხმამაღლა, დაუფარავად ვსაუბრობ. ჩვენ უკრაინას მივეცით საკმარისი საიმისოდ, რომ ისინი ბრძოლის ველზე დარჩნენ და არ დამარცხდნენ, მაგრამ ვფიქრობ, გადავწყვიტეთ, რომ ჯერ არ მიგვეცა მათთვის ის ყველაფერი, რაც გამარჯვებისთვის სჭირდებათ.

ამ ბოლო ბრძოლებში სიახლეს ვხედავთ: მაგრამ ეს არ ნიშნავს იმას, რომ რუსმა ჯარისკაცებმა მოულოდნელად ბევრად იმაზე უკეთ დაიწყეს ბრძოლა, ვიდრე მანამდე. ახლა ვხედავთ ომის ელექტრონული ელემენტის დამატებას მათ ბრძოლაში. ინჟინრებს ჰქონდათ დრო ბრძოლის ველის მოსამზადებლადაც, პოზიციების გასამაგრებლად, სიგნალების დასაბლოკად და ა.შ. ვხედავთ, რომ საბრძოლო შვეულმფრენების გამოყენებაც დაიწყეს ბრძოლაში. ასე რომ, უშუალოდ მათი ჯარისკაცების დიდად გაზრდილ შესაძლებლობებს ნამდვილად ვერ ვხედავთ. მაგრამ მათ ჰქონდათ დრო, რომ მომზადებულიყვნენ ბრძოლის ველზე სხვადასხვა საშუალებით, რომლებიც უკრაინამ უნდა გადალახოს. ზოგ შემთხვევაში ისინი ახლა ამას უკვე აკეთებენ და წინ მიდიან. სულ მცირე ერთი მიმართულებით, მათ უკვე გადაკვეთეს რუსების თავდაცვის მეორე ხაზი.

წყარო