13 ივნისამდე საქართველოში მაღალი ტემპერატურის ფონზე შენარჩუნდება წვიმიანი ამინდი, ზოგან ელჭექით. ამის შესახებ ინფორმაციას გარემოს ეროვნული სააგენტო ავრცელებს.
სინოპტიკოსების პროგნოზით, აღმოსავლეთ საქართველოში შესაძლებელია სეტყვა.
„ჰაერის ტემპერატურა დღის საათებში დაბლობსა და ბარში +26, +31 გრადუსი იქნება.
თბილისში შესაძლოა, ხანმოკლე წვიმა აღინიშნოს. ჰაერის ტემპერატურა დღის საათებში +29, +31 გრადუსი დაფიქსირდება“, – აღნიშნულია გარემოს ეროვნული სააგენტოს პროგნოზში.
„ნარატივი გაქვთ ასეთი – 2008-ში, ომის შემდეგ თქვენთვის რუსეთი არ იყო პრობლემა, რუსი ტურისტი არ იყო პრობლემა, ვიზები გააუქმეთ და ახლა გახდა პრობლემა?“,- ასე მიმართა საკრებულოს თავმჯდომარე გიორგი ტყემალაძემ საკრებულოს სხდომაზე ოპოზიციონერ კოლეგებს, რომლებმაც დედაქალაქის მუნიციპალიტეტის საკრებულოს შენობაზე განთავსებულ აბრაზე, სამენოვან წარწერათა შორის არსებული რუსულენოვანი წარწერის არსებობა გააპროტესტეს.
„შეიძლება „ნაციონალური მოძრაობის დროს ბევრი თქვენგანი მაღალ თანამდებობაზე არ იყო, შეიძლება პარტიაშიც არ იყავით, მაგრამ 2008 წლის შემდეგ დავიჯერო არ გაგივლიათ ამ შენობის წინ? მაშინ არ შეგიმჩნევიათ ეს წარწერა? პროტესტი არ გაგჩენიათ? დღეს რატომ აღელდით ასე, მაშინ არ იყო რუსეთი ოკუპანტი? სად იყავით მაგალითად 2010 წელს მაინტერესებს? 2010 წლიდან 2023 წლამდე უკრაინაში ომს ელოდებოდით?“, – მიმართა გიორგი ტყემალაძემ კოლეგებს.
მისი თქმით, სავალალო ის არის, რომ ეს მათი პოლიტიკაა, დღეს სჭირდებათ და ასე საუბრობენ და მაშინ არ სჭირდებოდათ და შესაბამისად არც საუბრობდნენ ამაზე.
„თუ ამ საკითხის დაყენება გსურთ, საუბარი უნდა დაიწყოთ სხვანაირად, კერძოდ, უნდა თქვათ, რომ ეს აბრა ამ შენობაზე არის 2010 წლიდან, ჩვენ, ამდენი ხანი რომ არ გავაპროტესტეთ ამისთვის ვიხდით ბოდიშს და დღეს გვინდა, რომ ეს საკითხი დავაყენოთ. ასე ამ საკითხის დაყენება მისაღებია, მაგრამ აღშფოთებული ტონით ამ თემაზე საუბრის უფლება თქვენ არ გაქვთ“,– განაცხადა გიორგი ტყემალაძემ.
ექსპრეზიდენტი მიხეილ სააკაშვილი უკრაინის მიერ კონტრშეტევის წამოწყებას სოციალურ ქსელში ეხმაურება.
„უკრაინის შეტევა ძალიან კარგად მიდის!
თითოეულ ჩვენგანსა და მთელი თავისუფალ სამყაროს უკან დასახევი გზა არ გვაქვს.
ჩემი მეგობარი და, ალბათ, დღეს ყველაზე კვალიფიციური გენერალი, დეივიდ პიტრეიესი, სრულიად მშვიდად არის განწყობილი და მეც მასთან ერთად მშვიდად ვარ“, – აცხადებს სააკაშვილი.
უკრაინის შინაგან საქმეთა მინისტრმა იგორ კლიმენკომ რუსების მიერ კახოვკას ჰიდროელექტროსადგურის აფეთქებისგან გამოწვეული წყალდიდობის შედეგად დაღუპულთა და დაკარგულთა რაოდენობა დაასახელა.
მისი თქმით,, ხერსონისა და ნიკოლაევის ოლქებში 5 ადამიანი დაიღუპა. გარდა ამისა, დაკარგულად ითვლება კიდევ 13 ადამიანი.
კლიმენკომ აღნიშნა, რომ დატბორილია 48 დასახლება, აქედან 34 (3 625 სახლი) უკრაინის მიერ კონტროლირებად ტერიტორიაზე, 14 კი დროებით ოკუპირებულ ტერიტორიაზე.
ჯამში, უკრაინულმა მხარემ დატბორილი რეგიონებიდან 3 000-ზე მეტი ადამიანის ევაკუაცია განახორციელა.
თურქეთის სახელმწიფო ტელერადიომაუწყებლობის კომპანიის TRT-ის ვებ-გვერდზე, რუბრიკით „აქტუალური თემის ანალიზი“, გამოქვეყნებულია სტატია სათაურით „თურქეთის საგარეო პოლიტიკა არჩევნების შემდეგ“.
გთავაზობთ პუბლიკაციას:
არჩევნების შემდეგ თურქეთის საგარეო პოლიტიკაზე სასაუბროდ მნიშვნელოვან პერიოდში ვართ. ჩვენ უკვე განვაცხადეთ, რომ არჩევნებში გამარჯვების შემთხვევაში, პრეზიდენტი ერდოღანი შექმნის უწყვეტობას თურქეთის საგარეო პოლიტიკაში. მაშ, რა იქნება ახალი პერიოდის საგარეო პოლიტიკაში გამორჩეული თემები? როგორი საგარეო პოლიტიკური პროცესი გველოდება?
ახლა ამ თემაზე გთავაზობთ ანალიტიკურ ცენტრ SETA/სეტას უსაფრთხოების კვლევების დირექტორის, პროფესორ მურათ იეშილთაშის მიერ მომზადებულ მოკლე ანალიტიკურ სტატიას, რომელშიც იგი წერს…
როგორც ჩანს, თურქეთის საგარეო პოლიტიკის მთავარ დღის წესრიგში სირიის საკითხია. იმიტომ, რომ სირია არის საკითხი, რომელიც მჭიდროდ არის დაკავშირებული თურქეთის მრავალ თემასთან. ეს მოიცავს ტერორიზმთან ბრძოლას, ლტოლვილთა დაბრუნებას და სხვა აქტორებთან, განსაკუთრებით შეერთებულ შტატებთან ურთიერთობის განსაზღვრას. ამ მიზეზით, პრეზიდენტ ერდოღანის უპირველესი პრიორიტეტი იქნება სირიაში მიმდინარე პროცესის წარმატებით დასრულებამდე მისი შეფერხების გარეშე წარმართვა. მიმდინარე პროცესის თვალსაზრისით, ჩანს, რომ გარკვეული საგზაო რუკა ჩამოყალიბდა. გასაგებია, რომ ეს საგზაო რუკა მოსკოვში გამართულ საგარეო საქმეთა მინისტრების ბოლო სამიტზე ოთხმხრივ ფორმატში იქნება შენარჩუნებული. თავშესაფრის მაძიებელთა დაბრუნება, ტერორიზმთან ბრძოლა და სირიაში ყოვლისმომცველი გადაწყვეტის მიღწევა ამ საგზაო რუკის მიზნებს შორისაა. ჩვენ მოწმენი ვართ, რომ თურქეთი უკვე დგამს უფრო კონკრეტულ ნაბიჯებს თავშესაფრის მაძიებლების დაბრუნებასთან დაკავშირებით. ინფრასტრუქტურული პროექტი, რომელიც ახლახან დაიწყო სირიის ჩრდილოეთში მიგრანტების დასაბრუნებლად, ამ პოლიტიკის ერთ-ერთი კონკრეტული შედეგია. თუმცა, გაურკვეველია, როგორ გადაწყდება YPG-ს საკითხი.
მეორეს მხრივ, თუ როგორ დაბრუნდებიან ლტოლვილები ასადის მიერ მართულ ტერიტორიებზე, ჯერ კიდევ გაურკვეველია. ნათელია, რომ ლტოლვილებს არ სურთ ასადის მიერ კონტროლირებად ტერიტორიებზე დაბრუნება. იმის გამო, რომ ამ რეგიონებში ლტოლვილების მიმართ სერიოზული შეშფოთებაა. თუმცა, ამ ეტაპზე, თუ გავითვალისწინებთ ბოლო თვეებში ასადის და არაბული ქვეყნების მოლაპარაკებებს, შეგვიძლია ვთქვათ, რომ თურქეთი არის ქვეყანა, რომელიც ამ მხრივ ყველაზე მეტად მიაღწევს სასურველ შედეგს. ამიტომ, ლტოლვილთა დაბრუნების პროცესის არაბულ ქვეყნებთან სინქრონიზაციამ შეიძლება უზრუნველყოს პროცესის უფრო ჯანსაღი და დაგეგმილი ფუნქციონირება.
რა თქმა უნდა, სირიის საკითხი მხოლოდ ლტოლვილთა და ტერორიზმთან ბრძოლის კონტექსტში ვერ განიხილება. ყოვლისმომცველი გადაწყვეტის მისაღწევად, ჟენევის პროცესი უნდა გააქტიურდეს. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, გაეროს უშიშროების საბჭოს 2254 რეზოლუციის ფარგლებში, უნდა შეიქმნას კონსტიტუცია, ჩატარდეს არჩევნები და დაიგეგმოს გარდამავალი პერიოდი. სირიაში არსებული ყველა დინამიკის გათვალისწინებით, შეიძლება ითქვას, რომ ეს სამიზნე ჯერ კიდევ შორს არის.
საგარეო პოლიტიკის კიდევ ერთი თემა, რომელსაც ახალ პერიოდში ძალიან მნიშვნელოვანად ვხედავთ, არის უკრაინაში მიმდინარე ომი. ომისა და იმ საგარეო პოლიტიკის გათვალისწინებით, რომელსაც თურქეთი მიჰყვა მთელი ამ ხნის განმავლობაში, უკრაინის კრიზისი გვიჩვენებს, რომ თურქეთის საგარეო პოლიტიკური მიდგომა იმდენად მნიშვნელოვანია, რომ მას შეუძლია გავლენა მოახდინოს მომავალ საგზაო რუკაზე. თურქეთის უპირველესი პრიორიტეტია მისი ამჟამინდელი პოზიციის სტაბილურად შენარჩუნება. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, თურქეთი გააგრძელებს შუამავლის როლს უკრაინის კრიზისში, გააძლიერებს პოზიციებს კრიტიკულ საკითხებზე, რომლებიც აწუხებს როგორც მას, ასევე მსოფლიოს და შეეცდება თავიდან აიცილოს ომის გაღრმავება ან გავრცელება სხვა ქვეყნებში. რუსეთთან ურთიერთობა ახლა მჭიდროდ არის დაკავშირებული უკრაინის კრიზისთან.
რა თქმა უნდა, თურქეთ-რუსეთის ურთიერთობების ჩარჩო საკმაოდ ფართოა. ეს არ შემოიფარგლება მხოლოდ უკრაინით. თუმცა, ასევე ცხადია, რომ უკრაინა გადამწყვეტი ფაილია. აქედან გამომდინარე, ნაკლებად სავარაუდოა, რომ უკრაინაში მნიშვნელოვანი ცვლილება მოხდეს. თუმცა, სრულიად ნათელია, რომ ომის მიმართულების ცვლილების პარალელურად თურქეთსა და დასავლეთს შორის ურთიერთობის ახალი მოდელი უნდა შემუშავდეს. თურქეთის მნიშვნელობა ევროპისა და ნატოსთვის ახლა უფრო ნათლად არის გაგებული.
მეორე მხრივ, მნიშვნელოვანი საკითხია, რამდენად მდგრადი იქნება ევროპული და აშშ-ს პოლიტიკა უკრაინაში რუსეთის მარცხისთვის დაგმობის შესახებ. ასევე აშკარაა, რომ დღევანდელი პოლიტიკა ბევრს არაფერს აკეთებს, პირიქით, ომის გაგრძელებას ემსახურება და საბოლოოდ გადაიქცევა დინამიკაში, რომელიც დესტაბილიზაციას მოახდენს მთელ ევროპაზე. ამ მიზეზით, მე არ მიმაჩნია თურქეთზე ზეწოლის ალბათობა იმის გამო, რომ თურქეთმა უკრაინის კრიზისის გამო დაიკავა პოზიცია. პირიქით, ახალ პერიოდში ევროპასა და თურქეთს შორის ურთიერთობის ახალი მოდელი უნდა შემუშავდეს, თურქეთის მზარდი სტრატეგიული მნიშვნელობიდან გამომდინარე. ანუ თურქეთის მოგება თურქეთთან ბრძოლით, ანტითურქული პოზიციის გაფართოებით ან კონტრთურქული ფრონტის ფორმირებით შეუძლებელია. ამ მიზეზით, ევროპასა და თურქეთს შორის ახალი გეოპოლიტიკური კონსენსუსი უნდა დამყარდეს იმ შემთხვევაში, თუ უკრაინის კრიზისი კიდევ უფრო მეტ რისკს შექმნის. ამ კონსენსუსის თვალსაზრისით, თურქეთის პოზიცია საკმაოდ მკაფიოა. თურქეთის ინტერესები და უსაფრთხოება არის განსაკუთრებული პოლიტიკა, რომელიც შეიძლება მხოლოდ ევროპასთან კოორდინირებული იყოს, მაგრამ საჭიროების შემთხვევაში დამოუკიდებლად იმოქმედოს.
ახალი პერიოდის კიდევ ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი თემა თურქეთსა და აშშ-ს შორის ურთიერთობა იქნება. არ შეიძლება ითქვას, რომ კარგ პერიოდს გადიან. თურქეთ-ამერიკის ურთიერთობების დინამიკამ, საერთო ინტერესების აღქმამ და საფრთხეების აღქმამ მნიშვნელოვანი ტრანსფორმაცია განიცადა. ახლა ცვალებადი საერთაშორისო სისტემის ძირითადი დინამიკა თურქეთ-ამერიკულ ურთიერთობებზეც აისახება. ჯერ კიდევ არსებობს უწყვეტობის გარკვეული ელემენტები საერთო ინტერესების სფეროებში, მაგრამ არის ასევე ბევრი საკითხი, სადაც ინტერესები არ არის საერთო. მაგალითად, ტერორიზმთან ბრძოლა ერთ-ერთი მათგანია. თუმცა, YPG-ს საკითხი განიხილება როგორც აშშ-ზე დაფუძნებული საფრთხე თურქეთისთვის და არა საერთო საფრთხედ. თურქეთ-ამერიკის ურთიერთობებში ამ პრობლემის გადაჭრის გარეშე დიდი პროგრესის მიღწევა შეუძლებელია. რა თქმა უნდა, არის გარკვეული საკითხები, რომელთა წინსვლასაც ველით ახალ პერიოდში. მაგალითად, შესაძლოა უახლოეს მომავალში შესაძლებელი იყოს პროგრესის მიღწევა F-16-ების საკითხში. შეიძლება ითქვას, რომ ეკონომიკა ასევე პრიორიტეტული საკითხია ორმხრივ ურთიერთობებში. ამ მხრივ მამოძრავებელ ფაქტორად განიხილება ორმხრივ სავაჭრო ურთიერთობებში 100 მილიარდი დოლარის მიზნის მიღწევა. თურქეთ-ამერიკის ურთიერთობებში ახალი სტრატეგიული ჩარჩოა საჭირო, ისევე, როგორც თურქეთ-ევროპის ურთიერთობებში. ჩვენ ვნახავთ, რომ თურქეთი ახალ პერიოდშიც იგივე გეოპოლიტიკურ ჩარჩოს მიიღებს. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, თურქეთი გამოიჩენს მიდგომას, რომელიც ორიენტირებულია საკუთარ ინტერესებზე. თუმცა, ეს ინტერესები არ წავა ანტიამერიკული და მუდმივად კონფრონტაციული გზით.
ახალი პერიოდის ერთ-ერთი ყველაზე საინტერესო თემა ახლო აღმოსავლეთი და რეგიონში ნორმალიზებაა. ეს გაგრძელდება როგორც მნიშვნელოვანი საკითხი საგარეო პოლიტიკაში. შეიძლება ითქვას, რომ თურქეთი მხარს დაუჭერს რეგიონულ ნორმალიზებას. მიუხედავად იმისა, რომ რეგიონული ნორმალიზაცია ჯერჯერობით დიდად არ უწყობს ხელს პრობლემების გადაჭრას, ის მოთავსებულია რეგიონში დაძაბულობის შემცირების, კონფლიქტების გაყინვისა და პოტენციური თანამშრომლობის გაღრმავების კონტექსტში. ასეთი რეგიონალური კონიუნქტურა განსაკუთრებით ემსახურება თურქეთის ეკონომიკურ ინტერესებს. ახალ პერიოდში, როგორც ჩანს, ახლო აღმოსავლეთთან ურთიერთობაში ჩარჩო უფრო ნათელი გახდება.
არჩევნების შემდეგ თურქეთის საგარეო პოლიტიკაში ცენტრალურ აზიაში, თურქულენოვანი სახელმწიფო ორგანიზაციის მეშვეობით იქნება აქტიური პერიოდი. ასევე უნდა აღინიშნოს, რომ აფრიკასთან ურთიერთობა ახალ განზომილებაში გადავა. ასე, რომ იმ დროს, როდესაც საერთაშორისო სისტემა დაძაბულია, თურქეთი კიდევ უფრო გააძლიერებს თავის საერთაშორისო სტატუსს.
ბრიტანული სამაუწყებლო კომპანია „ბი-ბი-სი“ (BBC news) თავის ვებ-გვერდზე აქვეყნებს სტატიას სათაურით „ომი უკრაინაში: დეზერტირები, სიკვდილის რისკით, რუმინეთში გარბიან“ (ავტორი – ნიკ ტორპი, ჟურნალისტი).
გთავაზობთ პუბლიკაციას მცირე შემოკლებით:
უკრაინაში რუსეთის არმიის შეჭრის შემდეგ, ომს გასაწვევი ასაკის მქონე ათასობით უკრაინელმა ახალგაზრდა მამაკაცმა აარიდა თავი და საზღვარგარეთ გაიქცა. რუმინეთს, რომელიც უკრაინას მთიან კარპატების რეგიონში ესაზღვრება (ორ ქვეყანას მდინარე ტისა ჰყოფს ერთმანეთისაგან), თავი ექვსი ათასზე მეტმა უკრაინელმა შეაფარა. მათ შორის იყვნენ ის ახალწვეულები, რომლებმაც ფრონტზე გაგზავნამდე როგორღაც მოახერხეს გაქცევა, იყვნენ ჯარში გაწვევის თავის ამრიდებლები (ე.წ.„უკლონისტები“) და იყვნენ ნამდვილი დეზერტირებიც, ამ სიტყვის სრული მნიშვნელობით. მათგან ზოგიერთს „ბი-ბი-სი“-ს კორესპონდენტი ნიკ ტორპი შეხვდა და ესაუბრა, რათა გაერკვია, თუ რამ უბიძგა ამ ადამიანებს ასეთი ნაბიჯი გადაედგათ.
„მდინარე ტისა წყალმარჩხი იყო, წყალი მხოლოდ მკერდამდე მწვდებოდა, ამიტომაც ადვილად გადმოვედი“, – ამბობს გიორგი. უკრაინულმა სასაზღვრო პატრულმა იგი მხოლოდ იმ დროს შენიშნა, როცა უკვე რუმინულ ნაპირზე გადადიოდა. „გავიგონე სროლის ხმა, შემდეგ კი გინება, მაგრამ მე არ შემშინებია. ვინც ფრონტზეა ნამყოფი, იმან კარგად იცის, როგორია ჰაერში გასროლილი ტყვიის ხმა და როგორია იმ დროს, როცა პირდაპირ შენ გესვრიან“, – განმარტავს გიორგი.
გიორგი საკმაოდ ჩასკვნილი მამაკაცია სახის რბილი ნაკვთებით. იგი ფრონტიდან გაქცეული დეზერტირია და მას, თუ დაიჭერენ, მინიმუმ 10 წლით საპყრობილე ელოდება. რა თქმა უნდა, ჩვენ მის ნამდვილ სახელს არ გავამხელთ.
გიორგისათვის ყველაზე საშინელი იყო ის პირველი ღამეები, რომლებიც მან ფრონტის ხაზზე, სანგრებში გაატარა, ომის დაწყებიდან ერთი თვის შემდეგ. „ჩვენს ქვედანაყოფში 27 ჯარისკაცი დაიღუპა, 57 კი მძიმედ იყო დაჭრილი“, – იხსენებს გიორგი და ტელეფონში თანაპოლკელების სურათებს მაჩვენებს.
მას ხელები უკანკალებს. „ყველა ეს ადამიანი უკვე დაღუპულია, მხოლოდ მე და ერთი ქალი – მედდა გადავრჩით“, – მაჩვენებს გიორგი კამუფლაჟიანი ქალის სურათს.
გიორგის რამდენიმე კვირა და ათასი ევრო დაჭირდა, რომ ფული ე.წ. „გამყოლების“ ქსელის წარმომადგენლისათვის გადაეხადა, უკრაინის ტერიტორია აღმოსავლეთიდან დასავლეთით გადაეჭრა და რუმინეთის მშვიდობიან საზღვრამდე მალულად მისულიყო.
უკრაინის ხელისუფლება აღიარებს, რომ სამხედრო სამსახურში გაწვევა იძულებით და რთულად მიმდინარეობს. კორუფცია ამ სფეროში „პირდაპირ ჰყვავის“.
საიმედო წყაროები მომიყვნენ, რომ არსებობს „ყოველთვიური ტაქსა“ – თანხა, რომელიც აუცილებელია რეგულარულად გადაიხადო, თუ არმიაში სამსახურიდან თავის არიდება გსურს.
ფრონტის ხაზიდან კი მოდის შეტყობინებები, რომ სამხედრო ნაწილების მეთაურები კომისარიატებს სთხოვენ მათთან ის ახალგაზრდები არ გაგზავნონ, რომლებსაც ბრძოლა არ სურთ ან ეშინიათ. ისინი მხოლოდ ზედმეტი ტვირთის როლს შეასრულებენ.
ბევრი უკრაინელი ახალგაზრდა ფრონტზე გაგზავნის თავის ასარიდებელ ერთადერთ საუკეთესო საშუალებად სხვა ქვეყანაში წასვლას მიიჩნევს.
უკრაინელ სამხედროებს რუმინეთის საზღვრისკენ, მდინარე ტისასკენ მიმავალი გზების ყოველ ათ კილომეტრში საკონტროლო პუნქტები აქვთ მოწყობილი – ისინი ამოწმებენ ავტომანქანებს, ავტობუსებს და ჯარისაგან „უკლონისტებს“ და დეზერტირებს ეძებენ. პარალელურად აუმჯობესებენ მონაცემთა ბაზასაც, რომელიც ომის პირველ ეტაპზე არასრული იყო.
სულ ახლახან უკრაინის სასაზღვრო სამსახურმა ანგარიში გამოაქვეყნა, რომლის თანახმად, მესაზღვრეთა პატრული ყოველდღიურად ათობით დეზერტირს იჭერს.
„ბი-ბი-სი“-ს ჟურნალისტმა თხოვნით მიმართა უკრაინის შეიარაღებული ძალების სარდლობას, რომ ჯარში სამსახურისგან თავის ამრიდებლების და დეზერტირების ჭეშმარიტი სახე ეჩვენებინა [თუმცა ჩვენი თხოვნა უპასუხოდ დარჩა].
რუმინეთის საიმიგრაციო სამსახურის მონაცემების მიხედვით, გასული წლის 24 თებერვლიდან, ანუ რუსეთის არმიის უკრაინაში შეჭრის დღიდან, რუმინეთ-უკრაინის 600-კილომეტრიანი საზღვარი ჯარში გასაწვევი ასაკის მქონე 6200-მა უკრაინელმა მამაკაცმა არალეგალურად გადაკვეთა და რუმინეთში დროებითი თავშესაფარი მიიღო. გარდა ამისა, საზღვარზე ლეგალურად (ზოგი ფულით, ზოგი ყალბი დოკუმენტით) გადავიდა კიდევ თითქმის 20 ათასი უკრაინელი ახალგაზრდა და გადაწყვიტა, რომ უკან აღარ დაბრუნებულიყო.
ამასთან, უკრაინული მხარის არაოფიციალური მონაცემებით, ბოლო 15 თვის განმავლობაში, საზღვარზე არალეგალურად, უკანონოდ გადასვლის დროს 90-მდე ადამიანი დაიღუპა: ზოგი მდინარეში დაიხრჩო, ზოგი კი მთებში სიცივისაგან გაიყინა.
დეზერტირებისა და „უკლონისტების“ პრობლემა უკრაინის ომის ორივე მხარეს არსებობს. ჩვენ ადრეც ვწერდით ათეულ ათასობით რუს ახალგაზრდებზე, რომლებიც ჯარში გაწვვას და მობილიზაციას თავი აარიდეს და საზღვარგარეთ გაიქცნენ, თუმცა ამჟამად იმ უკრაინელებზე ვსაუბრობთ, რომლებსაც არმიაში სამსახური არ სურთ.
დიმა ფეხიდან წინდას იხდის და ტერფს მაჩვენებს, რომელზეც თითები მოკვეთილი აქვს. როცა მან სამხედრო კომისარიატიდან ომში გაწვევის შეტყობინება მიიღო, გაქცევა გადაწყვიტა. დიმა ოთხკაციან ჯგუფის შემადგენლობაში, კარპატების მარამურეშის ქედზე, დასავლეთ უკრაინიდან ჩრდილოეთ რუმინეთში გადადიოდა, თოვლში სიცივით ერთი ბიჭი დაიღუპა, მას კი ფეხები მოეყინა: „ღამით საშინელი ქარი ამოვარდა, ნამქერში მოვყევით. ისეთ მდგომარეობაში ვიყავი, რომ გადარჩენის იმედი დავკარგე. როგორღაც მთებიდან სახლში დარჩენილ ცოლს დავურეკე, პატიება ვთხოვე და ვუთხარი, რომ რუმინეთამდე ვერ მივაღწევდი“, – ამბობს დიმა. „მე კი მას ვუთხარი: გამაგრდი და გაუძელი, წინ იარე, შენს გვერდით ვარ-მეთქი“, – ამბობს კატია, დიმას ცოლი, რომელიც რუმინეთში უფრო ადრე გადავიდა.
ჩვენ, „ბი-ბი-სის“ ჯგუფი, რუმინეთში ყოფნისას, ძირითადად უკრაინის იმ მოქალაქეებს შევხვდით, რომლებიც ეთნიკურად რუმინული წარმოშობა აქვთ და უკრაინის დასავლეთ ნაწილში ცხოვრობენ, მაგრამ როგორც ჩვენს მიერ მრავალ ფაქტზე დაყრდნობით ჩატარებული კვლევის შედეგები მოწმობს, დეზერტირობა მთელ უკრაინაშია გავრცელებული.
ახლა რუმინეთ-უკრაინის საზღვარზე ვიმყოფები. ამ უბანზე საზღვარი მთიან ქედზე გადის, რომლის რუმინული მხარე ფრიალო კლდეებს წარმოადგენს. სწორედ ამ „გზით“ წამოიყვანეს „გამყოლებმა“, სინამდვილეში კი კონტრაბანდისტებმა, დიმა და მისი რამდენიმე თანამგზავრები. ფრიალო კლდეზე ასვლისას მან თავი ვერ შეიკავა და უკან დაცურდა. ძლიერ ქარსა და თოვლში, დიმამ ფეხსაცმელებიც დაკარგა, ცალი წინდაც და ტელეფონიც. ოთხი დღე-ღამის ხეტიალის შემდეგ, ცოცხალ-მკვდარი დიმა რუმინელმა მაშველებმა იპოვეს, რომლებსაც დიმას ცოლმა კატიამ დასახმარებლად მიმართა. იგი ვერტმფრენით ქალაქში გადააფრინეს და საავადმყოფოში დააწვინეს.
„რას უპასუხებდი, ვინმემ რომ მხდალი გიწოდოს?“, – დელიკატურად ვეკითხები დიმას.
„მე ქვეყანა და სამშობლო არ მაქვს. მე მხოლოდ ჩემი ოჯახი მყავს“, – მეუბნება იგი უხერხულად.
უკრაინის საზღვართან ახლოს რუმინეთის დიდი და მშვიდი ქალაქი ბაია-მარე მდებარეობს. იქ მე ვერონიკას შევხვდი, რომელიც ადრე უკრაინულ ზაპოროჟიეში ექიმად მუშაობდა. ეს ქალაქი მუდმივად რუსული რაკეტების სროლის ქვეშ იმყოფებოდა. ვერონიკამ სამსახური მიატოვა და თავის ვაჟთან ერთად, რომელსაც 18 წელი შეუსრულდა, რუმინეთში გადავიდა. მოკლედ, მან შვილი ჯარში არ გაუშვა. ვერონიკა მაჩვენებს სათვალეებიანი ბიჭის ფოტოსურათს, რომელიც ჰარი პოტერს მახსენებს.
„ჩემი შვილი ძალიან ჭკვიანია, მაგრამ ფიზიკურად სუსტი. ქვეყანას მხოლოდ ახალწვეულები კი არ ჭირდება ფრონტისათვის, არამედ ჭკვიანი თავებიც სხვადასხვა დავალებების შესასრულებლად. ვფიქრობ, რომ დადგება დრო, როცა ჩემი ჭკვიანი ბიჭი თავის სამშობლოს რაღაცაში გამოადგება“, – ამბობს ვერონიკა. ისევე როგორც გიორგის და დიმას, ვერონიკასაც ვერ წარმოუდგენია, თუ როდის დაბრუნდება უკრაინაში და საერთოდ, დაბრუნდება თუ არა.
რუმინეთის სახელმწიფო სასაზღვრო სამსახურის თანამშრომელი მარია თავისი ჯიპის ტიპის ავტომანქანის საბარგულს აღებს და დიდ პლასტიკურ ტომარას მაჩვენებს, რომელიც საბნებითა და მამაკაცის ტანსაცმლით არის გატენილი: „როცა უკრაინის მხრიდან მამაკაცები მდინარეზე ფონით გადმოდიან, ისინი შეცივნულები და სველები არიან, შეშინებულებიც – ჰგონიათ, რომ მათ უკან დავაბრუნებთ, მაგრამ ჩვენ ამას არასოდეს არ ვაკეთებთ“, – მიხსნის მარია. იგი კარგად ლაპარაკობს უკრაინულ ენაზე და მისთვის საზღვრის დამრღვევებთან კონტაქტში შესვლა იოლია. იმის გამო, რომ ბევრი „უკლონისტი“ საზღვარზე გადასვლის დროს ფეხებს ისერავს (როგორც ამბობენ, უკრაინელი მესაზღვრეები მდინარეში მავთულხლართებს და მინის ნამსხვრევებს სპეციალურად აგდებენ, რომ დეზერტირების გაქცევას ხელი შეუშალონ), მათ მარია ეხმარება და პირველ სამედიცინო დახმარებასაც უწევს, ცდილობს ისინი დაამშვიდოს.
„ისინი ხომ ადამიანები არიან, მე მათ ვეხმარები საჭმელ-სასმელით და მედიკამენტებით, თუ ამის საჭიროება არსებობს“, – მიხსნის მარია.
ეკაა, მოდი ჯერ ერთ რამეზე შევთანხმდეთ – შენი ხელფასი გაასაჯაროვე, 10 წლის განმავლობაში, საზოგადოების მტრობაში და გავლენის ბენეფიციარობაში რამდენი გაქვს აღებული?, – ასე ეხმიანება სოციალურ ქსელში „ხალხის ძალის“ წევრი ზურაბ ქადაგიძე „საერთაშორისო გამჭვირვალობა – საქართველო“-ს საკანონმდებლო ინიციატივას, რომლის თანახმად, უნდა მოხდეს ქონებრივი დეკლარაციების შევსების წესის გამკაცრება.
ქადაგიძის თქმით, გიგაური ანტისახელმწიფოებრივ საქმიანობას ეწევა.
„არა რუსული ინიციატივას! საერთაშორისო გამჭვირვალობა და ეკა ბრეჟნევ-გიგაური, აინფიცირებს კანონის გამკაცრებაზე წინადადებას, რათა დეკლარაცია მეტად გამჭვირვალე და დეტალური იყოს, რომ საზოგადოებამ იცოდეს ვინ რა ქონებას ფლობს… ეკაა, მოდი ჯერ ერთ რამეზე შევთანხმდეთ – შენი ხელფასი გაასაჯაროვე, 10 წლის განმავლობაში, საზოგადოების მტრობაში და გავლენის ბენეფიციარობაში რამდენი გაქვს აღებული? მერე, შენი “ანტისამთავრობო” ორგანიზაციის ფინანსები გაასაჯაროვე… და ბოლოს – „ქოლგა მაგრა დაიჭი, ე მაგეებიდან არ გადმოვარდე”…
P.S. ვერ გათეთრდებით, ვერა… ანტისახელმწიფოებრივ საქმიანობას ეწევით მთელი ცხოვრება და ხართ გავლენის ბენეფიციარები, გაქვთ ნული რეიტინგი და საზოგადოებაში აღიქმებით, როგორც „ლუზერები“. წერეთ „დაკლადები“ კელი ბიცოლას სახელზე და ფრთხილად იყავით, რამეს არ წამოასკდეთ ამდენი ქანაობით…“, – წერს ქადაგიძე სოციალურ ქსელში.
უკვე როცა არსებობს სტრასბურგის სასამართლოს გადაწყვეტილება მიხეილ სააკაშვილთან დაკავშირებით და ამის მიუხედავად, ზოგიერთი ევროპარლამენტარი კვლავ აგრძელებს კამპანიას „ფრი მიშა“, ეს სხვა არაფერზე მეტყველებს, გარდა პოლიტიკური კორუფციისა, რომელიც მას შემდეგ, რაც მიხეილ სააკაშვილი ციხეშია, ხელის გულზე დევს, – ამის შესახებ საქართველოს პარლამენტის თავმჯდომარემ, შალვა პაპუაშვილმა განაცხადა.
მისი თქმით, მიხეილ სააკაშვილს დაკავებამდე, უცხოეთში გარკვეული პირები ახალისებდნენ, რომ საქართველოში ჩამოსვლისას რადიკალური დღის წესრიგი გაეტარებინა.
„სანამ სააკაშვილი საქართველოში შემოიპარებოდა და ციხეში აღმოჩნდებოდა, მანამდეც ვხედავდით, როგორ დადიოდა ევროკავშირის სხვადასხვა ინსტიტუტის კორიდორებში, როგორ ართმევდნენ ხელს, როგორ ატარებდნენ მასთან, კრიმინალ ადამიანთან სემინარს. ადამიანთან, ვისაც სისხლის სამართლის დანაშაული აქვს ჩადენილი და ამაზე არავინ დავობს.
გახსოვთ, როგორ ართმევდნენ მას ხელს და ვინც სააკაშვილს მაშინ ახალისებდა, მათ შორის ახალისებდნენ იმით, რომ საქართველოში რადიკალური დღის წესრიგი გაეტარებინა, შემოპარულიყო და ქვეყანა აერია, დღეს ეს ადამიანები დგანან და კვლავ იცავენ, მის ციხიდან დახსნას ცდილობენ. ამას პოლიტიკური კორუფციის გარდა, ჯიუტ „ფრი მიშა“ კამპანიას ვერ ავხსნი“, – განაცხადა პაპუაშვილმა.
სააკაშვილი, მერაბიშვილი, კეზერაშვილი, ადეიშვილი – ანუ, ძალადობა, კორუფცია, ადამიანის ღირსების აყრა, ეს გახლავთ ჩვენი ოპოზიციის გენეტიკური კოდის შემადგენელი ნაწილი, რაც არის პრობლემა. ისინი ამ ადამიანებს ვერ მოიცილებენ ისე, რომ თავად არ განადგურდნენ. ეს არის სწორედ ის დილემა, რაც ოპოზიციას უდგას, – ამის შესახებ საქართველოს პარლამენტის თავმჯდომარემ, შალვა პაპუაშვილმა განაცხადა.
მისი თქმით, ამ ოპოზიციისგან არაფერი გამოვა, გარდა იმისა, რომ კვლავ წრეზე იტრიალონ რადიკალური დღის წესრიგის შექმნისთვის.
„მეორე მხრივ, საქართველოს მოქალაქეებმა უკვე კარგად იციან და მათი გენეტიკური კოდი გაშიფრეს. უცხოეთიდან ჩარევებისა და დაფინანსების, ასევე იარაღის ტრიალის სემინარების დაფინანსების მიუხედავად, შანსი არ არსებობს, რომ ქართველმა ხალხმა რამენაირად მათ ხელში ხელისუფლების მანდატის ჩაგდება დაუშვას“, – აღნიშნა შალვა პაპუაშვილმა.
უკრაინის უსაფრთხოების სამსახურის ინფორმაციით, მოიპოვეს სატელეფონო ჩანაწერი, რომელიც ამტკიცებს, რომ კახოვკას ჰიდროელექტროსადგური რუსულმა დივერსიულმა ჯგუფმა ააფეთქა.
„დამპყრობლებს სურდათ უკრაინის დაშანტაჟება კაშხლის აფეთქებით და მოაწყვეს კატასტროფა ჩვენი სახელმწიფოს სამხრეთ ნაწილში“, – აცხადებენ უსაფრთხოების სამსახურში.
უწყებამ გაავრცელა აუდიოჩანაწერი, სადაც ორი მამაკაცი კატასტროფის შედეგებს განიხილავს.
ერთ-ერთი მოსაუბრის თქმით, მთავარი პრობლემა ის არის, რომ ჰიდროელექტროსადგური ბირთვულ რეაქტორს აგრილებს, მეორე კი პასუხობს, რომ უკრაინელებმა ეს „საკუთარ თავს გაუკეთეს. აფეთქდება და ეგაა“, ამაზე თანამოსაუბრე პასუხობს, „ჩვენმა ბიჭებმა გააკეთეს ეს, მათ არ გაუკეთებიათ. მათ არ აუფეთქებიათ. ჩვენი დივერსიული ჯგუფია იქ. ამ კაშხლით შიშის გამოწვევა სურდათ. გეგმის მიხედვით არ წავიდა, მეტი მოხდა, ვიდრე დაგეგმეს“.
ოპოზიციაში საუბარი არ მიმდინარეობს იდეებზე, სურვილებსა და მიზნებზე, ამიტომ, არ მჯერა ამ გაერთიანების, დროის, ფულისა და ადამიანური რესურსის ფუჭი ხარჯვა იქნება, ასეთ აქტივობაში მონაწილეობას ჩვენ არ მივიღებთ, – ამის შესახებ „გირჩის“ წევრმა, ალექსანდრე რაქვიაშვილმა განაცხადა.
„როგორც ვხედავ, ხალხი, ვისაც ფული აქვს, არ ვიცი, ეს კეზერაშვილის ფული იქნება, თუ ჯაფარიძის-ხაზარაძის, ეუბნება სხვა პოლიტიკოსებს, თუ ფული არ გაქვთ, მოდით ჩვენთან, გაერთიანდით და ჩვენ ვიქნებით მთავარი ძალა, რაც, უბრალოდ არაფერ შუაში არ არის პოლიტიკასთან, რადგან გაერთიანება მარტო ფულის გამო ხომ არ ხდება. ფული პოლიტიკაში მნიშვნელოვანია, რამე იდეები, სურვილი, მიზნები ხომ უნდა ჰქონდეთ. აქ კი ამაზე საუბარი არ მიდის. ამიტომ, არ მჯერა ამ გაერთიანების. მგონია, რომ დროის, ფულისა და ადამიანური რესურსის ფუჭი ხარჯვა იქნება. აქედან გამომდინარე, ჩვენ ასეთ აქტივობაში მონაწილეობას არ მივიღებთ.
ჩვენ, პირიქით, ვეძებთ პოლიტიკოსებს, რომლებსაც შეუძლიათ თავისუფლების საჯაროდ გაჟღერება და მისი დაცვა დისკუსიებში. სამწუხაროდ, ასეთი პოლიტიკოსების ნამდვილი დეფიციტი გვაქვს ქვეყანაში, მაგრამ თუ ვიპოვით ასეთ ადამიანებს, სულ მცირე შემდეგ შეგვიძლია, ვილაპარაკოთ, აქვს თუ არა აზრი რაიმე ტიპის გაერთიანებას. ხოლო „ლელო“ როგორ დახარჯავს ფულს, საბოლოოდ მათი საქმეა. მაგრამ, ჩემი აზრით, იმდენად არაეფექტურია ეს ხარჯვა, რომ უკეთესი გამოყენებაც შეგვიძლია, ვუპოვოთ. ან უბრალოდ შეიძლება, პოლიტიკიდან წავიდნენ და ეს ფული სხვა პარტიებს დაუტოვონ, რომ არავის ჰქონდეს პრეტენზია. სიმართლე გითხრათ, არ მესმის, რა უნდა „ლელოს“ და რა მიზნები აქვს საბოლოოდ. რაზე ხარჯავენ ფულს, ჩემთვის გაუგებარია“, – განაცხადა რაქვიაშვილმა.
ამასთან, მისივე თქმით, „მამუკა ხაზარაძეს, გიორგი ვაშაძეს, ან ზურა ჯაფარიძეს თუ ცალ-ცალკე არ გამოსდით საქმე და ისინი ერთად დააყენო, კიდევ უფრო უარესი იქნება“.
„თუმცა, გამიხარდება, თუ ისინი გაერთიანდებიან, ნაკლები კონკურენტი გვეყოლება. არაფერ შუაში არ არის ასეთი მექანიკური გაერთიანებები, ფულის ირგვლივ არის და პოლიტიკოსები დარბიან, ფულიან პარტიებს ეძებენ, ვისთან გაერთიანდნენ. ამომრჩეველი იმით კი არ უნდა მოხიბლო, რომ აი, ფული გვაქვს და კარგ რეკლამას გაგიკეთებთ, უნდა მოვხიბლოთ რაღაც იდეით, რომლის განხორციელებაც ამომრჩეველს მოუნდება. ამიტომ, მთელი ეს აქტივობა, რომელიც ახლა ხდება, სინამდვილეში მე კი მაწყობს, პოლიტიკურად, მაგრამ „ქართული ოცნების“ დამარცხება თუ არის მიზანი, მაშინ ეს ზოგადად ასუსტებს ოპოზიციას“, – აღნიშნა რაქვიაშვილმა.
ნამდვილად მესმის რატომ ელოდება ქართული საზოგადოება ასე მოუთმენლად, უკრაინაში მძლავრი შეტევის დაწყებას, – ამის შესახებ სოციალურ ქსელში თადარიგის პოლკოვნიკი გიორგი თავდგირიძე წერს.
მისი თქმით, მოლოდინი ძალიან მაღალია და მოუთმენლობაც გასაგები.
“ჯერ ერთი, ბრძოლის ველზე რუსეთის არმიის განადგურება, საქართველოს საუკუნოვან დაუძინებელი მტერს, რუსეთის იმპერიას დაასრულებს ( მინიმუმ ისე გატეხავს წელში რომ ვეღარასდროს გაიმართება) და მეორეც, რუსეთის მარცხით, საქართველოში რუსული პოლიტიკის შხამიანი კბილები დაცვივდება.
მაგრამ, არც გუშინ, არც გუშინწინ ეს შეტევა არ დაწყებულა. იმას რასაც თვალს ვადევნებთ არის მხოლოდ ფრონტის ხაზზე მოქმედი ქვედანაყოფების კონტრშეტევები თავის სამოქმედო არეალში, ლოკალური მიზნების მისაღწევად ან ტაქტიკური მდგომარეობის გასაუმჯობესებლად.
ნამდვილად არის შესაძლებლობა, რომ ოპერატიული მოულოდნელობის მისაღწევად და შეტევის დაწყებისთვის მაქსიმალურად ხელსაყრელი ზღუდეების შესაქმნელად იქნას გამოყენებული ეს კონტრშეტევები, მაგრამ უნდა განვასხვაოთ მძლავრი გენერალური შეტევა და მცირე კონტრშეტევები. რაც უნდა წარმატებული იყოს კონტრშეტევა ის თავის მნიშვნელობით და შედეგით ახლოს ვერ მივა, იმასთან რასაც ველოდებით. დღეში 20-60 კმ-ზე ნაკლები წინსვლა გენერალური შეტევისთვის იქნება წარუმატებლობა. წარმატებები ვუსურვოთ უკრაინელ ჯარისკაცებს თავის ყოველდღიურ ბრძოლებში და მოთმინებით დაველოდოთ დიდი შეტევის დაწყებას. მთავარი შედეგია და დაწყების მომენტს ზუსტად გამოვიცნობთ თუ არა მაგას გადამწყვეტი მნიშვნელობა არა აქვს,”– წერს გიორგი თავდგირიძე.
მის: ქ.თბილისი, მ.კოსტავას 59
ტელ: +995 32 93 44 05
ელ.ფოსტა: editor@geotimes.ge
© Geotimes.ge | By view.ge