„ექვსი კვირის შემდეგ მნიშვნელოვანი გარღვევის არარსებობა ღირს კითხვად – შეძლებს თუ არა უკრაინის კონტრშეტევა ოდესმე იქცეს წარმატებულად, რადგან ახლა, ნამდვილად არ ეტყობა, რომ წარმატების მიღწევის პროცესში იყოს“, – ამ სიტყვებით იწყება სტატია, რომელსაც The Telegraph ავრცელებს.
სტატიის ავტორი მკითხველს მიმართავს, დღევანდელი „გაყინული, თუმცა ძვირად ღირებული პროგრესი“ შეადარონ „გასული წლის ელვისებურ გამარჯვებებს ხარკოვსა და ხერსონში, როცა უკრაინელები უტევდნენ მტერს, რომელიც ჯარების გადაჯგუფებისა და ადგილის დროზე გაცვლის მიზნით იხევდა უკან“.
როგორც სტატიაშია ნათქვამი, მობილიზაციის ხარჯზე ძალების მოკრებვით და ფართო თავდაცვითი ხაზების გათხრით, რუსები ამჯერად აღარსად წავლენ.
„ამან უკრაინას ერთი ვარიანტი დაუტოვა – ფრონტალური შეტევების განხორციელება მძიმედ დაცულ პოზიციებზე, თითქმის ისეთივე, როგორიც პირველი მსოფლიო ომში დასავლეთის ფრონტზე იყო, სადაც განუწყვეტლივ თხრილები გადიოდა შვეიცარიიდან ზღვამდე და ოთხი წლის განმავლობაში ვერც ერთმა მხარემ ვერ მიაღწია გადამწყვეტ გარღვევას.
მოვლენების ასეთი განვითარება დღეს, კიევს დაუცველს დატოვებდა დასავლეთში განწყობების ცვლილებასთან, თუ გავითვალისწინებთ აშშ-ის პრეზიდენტად ტრამპის მოსვლის ან ევროპელების გადაღლის შესაძლებლობას“, – წერს ავტორი და აღნიშნავს, რომ ეს ის არის, რაც წესით, პრეზიდენტმა ზელენსკიმ უნდა იცოდეს – „და შესაძლოა, ეს დიდ შეშფოთებასაც იწვევდეს“.
სტატიაში ისმის კითხვა – მზად არიან თუ არა უკრაინელები (სამხედრო, პოლიტიკური და ფინანსური კუთხით) თვეების და შესაძლოა, წლების განმავლობაში განახორციელონ ეს შეტევები, რომ 1914-1918 წლების სტილის თავდაცვით სარტყლებში შეაღწიონ სატანკო ხაფანგების, მავთულხლართების, დანაღმული მდელოების, ბუნკერების და სანგრების ხაზებში?
„დიდი ბრიტანეთის თავდაცვის სამინისტრომ ეს რუსული სიმაგრეები აღწერა, როგორც „სამხედრო თავდაცვითი სამუშაოების ერთ-ერთი ყველაზე ფართო სისტემა, რაც კი ოდესმე უნახავთ მსოფლიოში”.
სტატიაში აღნიშნულია, რომ სამხრეთით, რომელიც ამ ეტაპზე, როგორც ჩანს კიევის ძალისხმევის მთავარი მიმართულებაა, რელიეფი ძირითადად ღია სასოფლო-სამეურნეო მიწებისგან შედგება, ცოტაოდენი დაფარული მისადგომით, რაც მოულოდნელობის ეფექტს, როგორც ომში წარმატების მიღწევის გადამწყვეტ ფაქტორს, პრაქტიკულად შეუძლებელს ხდის – „მოულოდნელობის ფაქტორის არარსებობა, მხოლოდ აღრმავებს კიევის საბრძოლო არასრულფასოვნებას“, – წერს ავტორი.
სტატიის მიხედვით, ჯავშანტექნიკის მძაფრი დეფიციტი მიანიშნებს, რომ კიევი ამ კონტრშეტევას დიდი სიფრთხილით უდგება.
„NATO-ს მიერ მიწოდებული მრავალი ტანკი და ქვეითთა საბრძოლო მანქანა გამოეთიშა ბრძოლას ადრეული შეტევების დროს და შესაბამისად, ისინი დარჩენილი საშუალებების უფრთხილდებიან, რომ ზედმეტად დიდი დანაკარგები თავიდან აირიდონ“, – წერს ავტორი და აღნიშნავს, რომ მხოლოდ თამამი და შეთანხმებული, მძიმე ტექნიკით მასირებული შეტევის შედეგად არის შესაძლებელი რუსებზე გამარჯვება.
„მაშინ, რაშია პრობლემის სათავე?“ – ვკითხულობთ სტატიაში – „კიევში ზოგი მიუთითებს საჰაერო დახმარების არარსებობაზე და ხაზს უსვამს დასავლელ პარტნიორებში სურვილის არქონას, უკრაინას მიაწოდონ F-16 ტიპის თვითმფრინავები (თუმცა, დიდმა ბრიტანეთმა უკვე აიღო პილოტების გადამზადების ვალდებულება)“, – ვკითხულობთ სტატიაში, რომელშიც აღნიშნულია, რომ ეს, კიევის გადაუდებელ პრობლემებს ვერ მოაგვარებდა, რადგან თვეები სჭირდება წვრთნას და კიდევ არაერთი თვე თვითმფრინავების გადაცემას.
„გარდა ამისა, როგორც ამერიკის მთავარი გენერალისგან მარკ მილისგან უკვე მოვისმინეთ, „რუსებს 1 000 მეოთხე თაობის მებრძოლი ჰყავს – თუ თქვენ აპირებთ რუსეთს ჰაერში დაუპირისპირდეთ, დაგჭირდებათ მეოთხე და მეხუთე თაობის მებრძოლების მნიშვნელოვანი რაოდენობა“. ჩვენ უნდა ვაღიაროთ ორი რამ: ეს შეუძლებელია დღევანდელ კონტექსტში და ამასთან, საჰაერო ძალა მაინც არ არის ჯადოსნური ტყვია.
სხვები მიიჩნევენ, რომ NATO-ს მგეგმავებმა და სტრატეგებმა უფრო აქტიური მონაწილეობა უნდა მიიღონ – „თუმცა, ისინი უკვე მნიშვნელოვნად ეხმარებიან, რაც ხანდახან სიკეთის მომტანია, ხანდახან არა“, – წერს სტატიის ავტორი, რომელიც აღნიშნავს, რომ საბოლოო ჯამში, უკრაინის აღდგენის შესაძლებლობა დამოკიდებულია მის უნარზე, დაასრულოს ფრონტალური თავდასხმები – „ეს სტრატეგია სულ მცირე პირველი მსოფლიო ომის შემდეგ უარყოფილია სამხედრო თეორეტიკოსების მიერ, რომლებიც სამართლიანად ადიდებენ „ირიბი მიდგომის“ ღირსებებს – როცა მიიწევ მინიმალური წინააღმდეგობის ხაზების გასწვრივ, რათა დაარღვიოს მტრის წონასწორობა, მანამ თავს დაესხმები დასუსტებულ წინა ხაზზე.
დასავლეთმა კი ამ დროს, ყურადღება უნდა გაამახვილოს სწორი პრაქტიკული აღჭურვილობის უზრუნველყოფაზე, როგორიცაა განაღმვითი კომპლექტი მტრის დაბრკოლებების, კასეტური საბრძოლო მასალისა და შორ მანძილზე მოქმედი რაკეტების გასაწმენდად. ბალანსის დასაბრუნებლად საჭიროა სახმელეთო ომებზე ფოკუსირება – და არა ცის სიმაღლის ოცნებებზე“, – ნათქვამია სტატიაში.
