გერმანიაში ფემინიზაციის პროცესი დაიწყო – რა ოდენობის საბიუჯეტო თანხა „გაანიავეს“ ქალმა მინისტრებმა

80
spot_img

„ბოლო წლებში გერმანულ პოლიტიკაში ფემინიზაციის პროცესი დაიწყო, მაგრამ ხელისუფლებაში ქალების მომრავლებამ ფედერალურ ბიუჯეტში გაუთვალისწინებელი ხარჯები გამოიწვია – ქალბატონებმა „ქარს გაატანეს“ ასი ათასობით ევრო, რომელიც ბიუჯეტში გერმანელმა გადასახადის გადამხდელებმა შეიტანეს: მშვენიერი სქესის წარმომადგენლების საერთო დანახარჯებმა პარიკმახერებზე, ვიზაჟისტებზე, კოსმეტოლოგებზე და ფოტოგრაფებზე მხოლოდ მიმდინარე წლის პირველ ნახევარში ნახევარ მილიონამდე ევრო შეადგინა“, – ნათქვამია გერმანულ გაზეთ „ბილდში“ (Bild) გამოქვეყნებულ სტატიაში სათაურით „ისინი ჩვენს ფულს ხარჯავენ: რამდენი საბიუჯეტო თანხა „გაანიავეს“ ქალმა მინისტრებმა“ (ავტორი – ნიკოლაუს ხარბუში).

გთავაზობთ პუბლიკაციას მცირე შემოკლებით:

განა ისინი ლამაზები არ არიან – ჩვენი მინისტრი-ქალები? დიახ, მათ მშვენიერი გარეგნობა აქვთ, მაგრამ მათ სურთ უფრო ლამაზები იყვნენ. გალამაზება კი ფულს მოითხოვს…

გერმანიის კოალიციური მთავრობის (რომელსაც შუქნიშანს“ ეძახიან მასში შემავალი პარტიების სიმბოლური ფერების გამო) წევრების გარეგნობა გადასახადების გადამხდელებს საკმაო ფული უჯდებათ. თქვენ წარმოიდგინეთ – ზემოთ ხსენებულ ნახევარ მილიონ ევროში არ იგულისხმება იმ შტატგარეშე  ვიზაჟისტებისა და პარიკმახერების ხელფასები, რომლებიც ჩვენს მინისტრებს ალამაზებენ, ნახევარი მილიონი ევრო მხოლოდ პრემიალურია!

ასეთი მონაცემებს შეიცავს მთავრობის წერილობითი პასუხი კითხვაზე, რომელიც პარტია „ალტერნატივა გერმანიისათვის“ ლიდერმა დასვა და რომელზეც ამ დღეებში ოლაფ შოლცის მტავრობის სპიკერმა წარმოადგინა.

2023 წლის პირველი იანვრიდან დაწყებული 20 ივნისის ჩათვლით, სილამაზის ოსტატებს (ანუ პარიკმახერებს და ვიზაჟისტებს) ფედერალური ბიუჯეტიდან 452 354 ევრო ჩაერიცხათ. ამ თანხაში შედის აგრეთვე „მოწვეულ უშტატო თანამშრომლების მგზავრობის  და გამოყენებული მასალების ხარჯები“.

ალბათ, გაინტერესებთ, ვინ არის ხალხის ფულის ყველაზე მეტი მხარჯველი? ვინ და ანალენა ბარბოკი, საგარეო საქმეთა მინისტრი. მის გალამაზებაზე დაიხარჯა 136 552 ვრო ფედერალური ბიუჯეტიდან. ფემინისტური საგარეო პოლიტიკის“ გამტარებელი მინისტრის ვიზაჟისტი ყოველთვიურად 8925 ევროს იღებდა…

ბუნებრივია, კითხვა გაგიჩნდებათ: განა ეს ყველაფერი კანონიერია?

ცნობილი ბონელი სამართალმცოდნე, პროფესორი ქრისტიან ჰილგრუბერი, ითვალისწინებს რა პოსტულატს, რომლის თანახმად „ფედერალური მთავრობა ვალდებულია დაიცვას რესურსების ეკონომიურად ხარჯვის პრინციპი“, ამბობს, რომ „სამართლებრივი თვალსაზრისით, ასეთი ხარჯები ძალიან საეჭვოა“ და „პოლიტიკურად უმსგავსოდ გამოიყურება“. პროფესორი მთავრობას ურჩევს საჯარო სამსახურის დროს ნაკლები ყურადღება დაუთმოს გარეგნობის ფაქტორებს და უფრო მეტი კომუნიკაციების ფორმებს და შინაარსს“.

ამას წინათ გაზეთმა „ტაგესშპიგელმა“ გამოაქვეყნა მამხილებელი სტატია ყოფილი კანცლერის ანგელა მერკელის შესახებ, რომელშიც საუბარია, თუ როგორ იფლანგება ბიუჯეტის ფული პირადულ მოთხოვნილებებზე: ექს-კანცლერს თურმე დღემდე თან დაჰყვება შტატგარეშე „ასისტენტი ქალი“, რომელიც მის თმის ვარცხნილობაზე და მაკიაჯზე ზრუნავს. რასაკვირველია, ანაზღაურება „ასისტენტს“ ფედერალური ბიუჯეტიდან ერიცხება.

გერმანიის გადასახადის გადამხდელთა კავშირის თავმჯდომარემ რაინერ ჰოლცნაგელმა „ბილდთან“ ინტერვიუში განაცხადა, რომ გადასახადების გადამხდელებისათვის ძნელად გასაგებია, თუ რატომ უნდა წავიდეს ბიუჯეტში გადახდილი ფული ვიღაც ვიზაჟისტებისა და პარიკმახერების ჯიბეში. „ფული იხარჯება ისეთი პოლიტიკოსების მიერ, რომლებიც თავიანთი ჭკუით და გამოცდილებით მაინც და მაინც არ ბრწყინავენ და საშუალო დონისა არიან. ამიტომაც ხარჯები მინიმუმამდე უნდა იქნას შემცირებული, ხოლო თუ რომელიმე პოლიტიკოსს სურს საგანგებოდ უნდა გალამაზდეს, მან ფული საკუთარი ჯიბიდან უნდა გადაიხადოს“, – ამბობს რაინერ ჰოლცნაგელი.

სხვათა შორის, პარიკმახერებთან და კოსმეტოლოგებზე ფულის ხარჯვის ფაქტები გერმანული უახლესი პოლიტიკის ისტორიაში პირველი არ არის. 1994 წელს თავისუფალი დემოკრატიული პარტიის ლიდერი, ქალთა უფლებებისათვის მებრძოლი კეროლა ფონ ბრაუნი იძულებული გახდა თავისი პარტიული პოსტი და ბუნდესტაგში ფრაქციის ლიდერობა დაეტოვებინა – იმიტომ, რომ იგი ამხილეს: თურმე პარიკმახერთან რვაჯერ მისულა თმის დასავარცხნად და ფული თვითონ კი არა, პარლამენტის ფრაქციული ფონდიდან გადაუხდია. რა თქმა უნდა, ეს არ იყო სისხლის სამართლის დანაშაული, მაგრამ პოლიტიკური თვალსაზრისით, სულელურ საქციელს წარმოადგენდა, რასაც ფრაუ კეროლას კარიერა შეეწირა.

წყარო