Home Blog Page 5

,,არავისთვისაა საიდუმლო, რომ კონტაქტზე ვიყავი ვაქცინის მწარმოებლებთან, ბრალდება, რომ წევრმა სახელმწიფოებმა არაფერი იცოდნენ კონტრაქტის, ფასის შესახებ, არის ტყუილი”- ურსულა ფონ დერ ლაიენი

კოვიდის“ ვაქცინებზე კონტრაქტის ირგვლივ მოლაპარაკებებს აწარმოებდა კომისია და წევრი სახელმწიფოები ერთად, 27-მა წევრმა სახელმწიფომ გადაწყვიტა, რომ შეეძინა ვაქცინები და ეს მათი პირადი გადაწყვეტილება იყო, – ამის შესახებ ევროკომისიის პრეზიდენტმა, ურსულა ფონ დერ ლაიენმა ევროპარლამენტში უნდობლობის გამოცხადების საკითხთან დაკავშირებით გამართულ მოსმენაზე განაცხადა.

„ყოველთვიურად ჩვენ აქ ვიკრივებით, რათა ვიმსჯელოთ იმ საკითხებზე, რომლებიც ევროპელებს აწუხებთ და ჩვენ ამას გავაგრძელებთ ამ პლენარულ სესიებზე. დღეს ჩვენ ყველას შეგვიძლია, ჩვენი შეფასებები ვთქვათ და თითოეულ ჩვენგანს შეუძლია, ჰქონდეს საკუთარი შეხედულება ამ ყველაფრის მიღმა არსებულ რეალურ განზრახვებზე. მაგრამ რაც ახლა მოვისმინეთ ბატონი პეპერიასგან, ყველასთვის ნათელი დასანახი იყო. ეს ექსტრემისტების უძველესი წიგნიდანაა აღებული – საზოგადოების პოლარიზება, დემოკრატისადმი ნდობაში ბზარის შეტანა, მცდარი განცხადებები არჩევნებში ჩარევაზე, ისტორიის გადაწერის მცდელობა და არჩევანიც აქვეა. ჩვენ შეგვიძლია, გავყვეთ ბატონ პიპერიას, მის კონსპირაციების სამყაროში ან ნათლად ვიკითხოთ, რა არის ეს. მაგრამ მინდა, მას მადლობაც გადავახუდაო, რადგან ძალიან მნიშვნელოვანი მგონია ამ საღამოს ამ დებატების გამართვა, იმიტომ, რომ ფაქტები მნიშვნელოვანია, სიმართლე მნიშვნელოვანია“, – განაცხადა ურსულა ფონ დერ ლაიენმა.

მისივე თქმით, არიან ევროდეპუტატები, რომლებსაც შეკითხვები აქვთ.

„ასევე ვაცნობიერებ, რომ არიან წევრები, რომლებმაც ხელი არ მოაწერეს ინიციატივას, მაგრამ აქვთ შეკითხვები. ეს ძალიან სამართლიანია და ეს ჩვენი დემოკრატიის ნაწილია. ყოველთვის მზად ვარ, განვიხილო ნებისმიერი საკითხი, რომელიც აქ გაჟღერდება. სწორედ ამიტომ ვარ დღეს აქ. ჩვენ ყველას გვახსოვს პანდემიის პერიოდში როგორ ვიდექით ერთად, როგორ იღებდა ყველა ქვეყანა ერთნაირად ვაქცინებს და ასეთი ევროპა მიყვარს მე. ჩვენ არ უნდა მივცეთ ექსტრემისტებს ისტორიის გადაწერის უფლება“, – აღნიშნა ფონ დერ ლაიენმა.

მისივე თქმით, ევროპარლამენტში ბევრი დებატები ჩატარდა და ევროკომისიის ყველა ნაბიჯს ღიად და გამჭვირვალედ განიხილავდნენ.

„ასე რომ, დიახ არავისთვისაა საიდუმლო, რომ მე ვიყავი კონტაქტზე ვაქცინის მწარმოებელი კომპანიის წარმომადგენლებთან, რომლებმაც ჩვენ კრიზისიდან გამოგვიყვანეს. მე ვიღებდი რჩევეებს მსოფლიოს საუკეთესო ეპიდემიოლობისგან, კონტაქტზე ვიყავი გაერო-ს ორგანიზაციებთან, არასამთავრობოებთან, მაგრამ დასკვნა, რომ ეს კონტრაქტები რაღაც მხრივ არაშესაფერისი იყო ევროპულ ინტერესებთან, არის არასწორი. ასე რომ, მოდით, ვიტყვი კიდევ ერთხელ ფაქტებს, კონტრაქტის ირგვლივ მოლაპარაკებებს აწარმოებდა კომისია და წევრი სახელმწიფოები ერთად, 27-მა წევრმა სახელმწიფომ გადაწყვიტა, რომ შეეძინა ვაქცინები და ეს მათი პირადი გადაწყვეტილება იყო. ასე რომ, ნებისმიერი ბრალდება, რომ წევრმა სახელმწიფოებმა არაფერი იცოდნენ კონტრაქტის შესახებ, ფასის შესახებ, არის უბრალოდ ტყუილი. ეს კომისია იქნება მზად, ყველასთან იმუშაოს თქვენთან ერთად და იყოს ძალიან გამჭვირვალე“, – აღნიშნა ფონ დერ ლაიენმა.

ევროპარლამენტში გამართულ დებატებზე სიტყვით გამოსვლისას, უნდობლობის საკითხზე კენჭისყრის დანიშვნის ინიციატორმა, ულტრამემარჯვენე რუმინელმა ევროპარლამენტარმა, გეორგე პიპერეამ განაცხადა, რომ ევროკომისიის პრეზიდენტის ხელში გადაწყვეტილებათა არადემოკრატიული კონცენტრაცია იწვევს ბოროტად გამოყენებასა და კორუფციაზე შეშფოთებას.

ევროპარლამენტში ევროკომისიის პრეზიდენტისთვის უნდობლობის გამოცხადების საკითხზე კენჭისყრამდე დებატები მიმდინარეობს. თავად კენჭისყრა ხუთშაბათს არის დაგეგმილი.

75 ევროპარლამენტარი, რომლებმაც ხელი მოაწერეს ურსულა ფონ დერ ლაიენისთვის უნდობლობის გამოცხადების საკითხზე კენჭისყრის ჩატარების ინიციატივას, ადანაშაულებს მას გამჭვირვალობისა და ანგარიშვალდებულების არარსებობაში. ისინი აკრიტიკებენ ევროკომისიის პრეზიდენტს იმის გამო, რომ მან ევროკავშირის მართლმსაჯულების სასამართლოს გადაწყვეტილების მიუხედავად, არ გაასაჯაროვა ფარმაცევტული კომპანიის, „ფაიზერის“ აღმასრულებელ დირექტორთან პირადი მიმოწერა, რომელიც მას Covid-19 პანდემიის დროს ვაქცინების შესყიდვის მრავალმილიარდიანი გარიგების წინ ჰქონდა. გარდა ამისა, კანონმდებლები, რომელთა ძირითადი ნაწილი ულტრამემარჯვენე და ნაციონალისტი ევროპარლამენტარია, ადანაშაულებენ ურსულა ფონ დერ ლაიენს გერმანიისა და რუმინეთის არჩევნებში ჩარევაში.

ტრამპის ადმინისტრაციამ „ალ-ნუსრას ფრონტი“ ტერორისტული ორგანიზაციების სიიდან ამოიღო

ტრამპის ადმინისტრაციამ „ალ-ნუსრას ფრონტი“, რომლის საფუძველზე შეიქმნა „ჰაიათ თაჰრირ ალ-შამი“, ტერორისტული ორგანიზაციების სიიდან ამოიღო. ამის შესახებ სააგენტო „როიტერი“ სახელმწიფო დეპარტამენტის დოკუმენტზე დაყრდნობით ავრცელებს ინფორმაციას.

მედიასაშუალების ცნობით, დოკუმენტი, რომელსაც სახელმწიფო მდივანი მარკო რუბიო აწერს ხელს, 23 ივნისით თარიღდება და მისი ოფიციალური გამოქვეყნება სამშაბათს იგეგმება.

„გენერალურ პროკურორსა და სახაზინო მდივანთან კონსულტაციით, აღნიშნულით ვაუქმებ „ალ-ნუსრას ფრონტის“, რომელიც ასევე ცნობილია „ჰაიათ თაჰრირ ალ-შამის“ და სხვა სახელწოდებებით, უცხოურ ტერორისტულ ორგანიზაციად აღიარებას“, – ნათქვამია რუბიოს განცხადებაში.

აღნიშნულ გადაწყვეტილებას წინ უსწრებდა გასულ კვირას დონალდ ტრამპის განკარგულება სირიის წინააღმდეგ აშშ-ის სანქციების გაუქმების შესახებ.

აჰმედ ალ-შარაა 2003 წელს ერაყში ამერიკული სამხედრო ინტერვენციის შემდეგ ტერორისტული ორგანიზაციის, „ალ-ქაიდას“ რიგებში იბრძოდა. 2006 წელს ის დააპატიმრეს და 2011 წელს მტკიცებულებების ნაკლებობის გამო გაათავისუფლეს. „ალ-ნუსრას ფრონტი“, რომელიც სირიის ამჟამინდელმა პრეზიდენტმა, აჰმედ ალ-შარაამ დააარსა, სირიაში „ალ-ქაიდას“ შტოდ მიიჩნეოდა. 2016 წელს „ალ-ნუსრას ფრონტმა“ „ალ-ქაიდასთან“ კავშირის გაწყვეტის შესახებ გამოაცხადა. მალევე მის საფუძველზე შეიქმნა ორგანიზაცია „ჰაიათ თაჰრირ ალ-შამი“, რომელმაც გასული წლის ბოლოს ბაშარ ასადის რეჟიმის დამხობაში გადამწყვეტი როლი შეასრულა.

ალ-შარაასა და დონალდ ტრამპს შორის შეხვედრა ერ-რიადში მაისში შედგა, რის შემდეგაც ტრამპმა განაცხადა, რომ სირიას სანქციებს მოუხსნიდა.

,,ამ სისულელის თქმას მის საპენსიო ასაკსაც ვერ დავაბრალებ, უფრო მენტალობასა და კულტურებს შორის სხვადასხვაობას”- დავით ქართველიშვილი დანიგანზე

პენსიონერმა დანიგანმა​​ ბიძინა ივანიშვილზე თქვა: “ის თავის ინტერესებს ქართველი ხალხის ინტერესებზე მაღლა აყენებსო, როდესაც დასანქცირების მიზეზით ჩემთან შეხვედრაზე უარი განაცხადა”. ამ სისულელის თქმას მის საპენსიო ასაკსაც ვერ დავაბრალებ, უფრო მენტალობასა და კულტურებს შორის სხვადასხვაობას. წინააღმდეგ შემთხვევაში, საკუთარი ხალხის სასარგებლოდ 3-მილიარდიანი ქველმოქმედება დანიგანის დაბრალებასთან როგორი თავსებადია, ვერ გეტყვით, – წერს “ხალხის ძალის” წევრი თავით ქართველიშვილი სოციალურ ქსელში.

როგორც ქართველიშვილი აღნიშნავს, კულტურის ნაკლებობაა, როდესაც პირდაპირ თუ ირიბად, შენც გაქვს მონაწილეობა მიღებული ივანიშვილის ძარცვაში, თუმცა არც ერთხელ არ გამოგითქვამს შენი პირადი დამოკიდებულება “სანაქებო” შვეიცარიელი ჯიბგირების მიმართ. “პენსიონერმა დანიგანმა ბიძინა ივანიშვილზე თქვა: “ის თავის ინტერესებს ქართველი ხალხის ინტერესებზე მაღლა აყენებსო, როდესაც დასანქცირების მიზეზით ჩემთან შეხვედრაზე უარი განაცხადა”.

ამ სისულელის თქმას მის საპენსიო ასაკსაც ვერ დავაბრალებ, უფრო მენტალობასა და კულტურებს შორის სხვადასხვაობას. წინააღმდეგ შემთხვევაში საკუთარი ხალხის სასარგებლოდ 3-მილიარდიანი ქველმოქმედება დანიგანის დაბრალებასთან როგორი თავსებადია, ვერ გეტყვით. აქ უფრო 250-წლოვანი მენტალობის ჭიდილია 3500-წლოვანთან. ჩამოუყალიბებელი და “გენდერულად მრავალფეროვანი” მენტალობის – უძველეს და მარტივ ქრისტიანულთან. ამიტომ, ალბათ უფრო ეპატიება, ვიდრე კრიტიკის საგანს უნდა წარმოადგენდეს ჩვენი მხრიდან. კულტურის ნაკლებობაა, როდესაც პირდაპირ თუ ირიბად, შენც გაქვს მონაწილეობა მიღებული ივანიშვილის ძარცვაში, თუმცა არც ერთხელ არ გამოგითქვამს შენი პირადი დამოკიდებულება “სანაქებო” შვეიცარიელი ჯიბგირების მიმართ… დარწმუნებული ვარ, ბიძინა ივანიშვილის მხრიდან, სულ სხვა დამოკიდებულება ექნებოდა ამ ვიზიტთან მიმართებით, თუნდაც ერთი განცხადება რომ გაკეთებულიყო დანიგანის მიერ ამ უსამართლობასთან დაკავშირებით. სამაგიეროდ, დანიგანის გამოზრდილი მედია-სვავები მომენტალურად მისცემდნენ ამ შეხვედრას, ივანიშვილის მხრიდან საკუთარი თანხების ბედით დაინტერესების ელფერს. მაგრამ ამდენს რომ ხვდებოდე, ჩვენს მანტალობასა და კულტურას შორის ესოდენ ფანტასტიკური და გადაულახავი (250 და 3500 წელი) უფსკრული არ უნდა იყოს. ამიტომაც – ვაპატიოთ პენსიონერ დანიგანს, ვაპატიოთ…” – წერს ქართველიშვილი.      

,,მოსკოვი მუდმივ კონტაქტზეა ბაქოსთან და დაკავებული რუსების ინტერესებს იცავს”- დიმიტრი პესკოვი

მოსკოვი მუდმივ კონტაქტზეა ბაქოსთან და დაკავებული რუსების ინტერესებს იცავს, – ამის შესახებ რუსეთის პრეზიდენტის პრესსპიკერმა, დიმიტრი პესკოვმა განაცხადა.

კრემლის პრესსპიკერის თქმით, მოსკოვი კანონითა და არსებული დიპლომატიური პრაქტიკით გათვალისწინებულ ყველა შესაძლებლობას იყენებს.

პესკოვმა ასევე აღნიშნა, რომ რუსეთის გენერალური პროკურორი და საგამოძიებო კომიტეტის ხელმძღვანელი აზერბაიჯანის გენერალურ პროკურორთან კონტაქტზე რჩებიან.

28 ივნისს რუსეთის ფედერაციის საგამოძიებო კომიტეტის სვერდლოვსკის ოლქის საგამოძიებო დეპარტამენტმა განაცხადა იმ ჯგუფის საქმიანობის აღკვეთის შესახებ, რომელიც 2000-იანი წლების დასაწყისში ეკატერინბურგში ჩადენილ რიგ მკვლელობებში მონაწილეობდა. რუსული მედიის თანახმად, რვა ბრალდებულს წინასწარი პატიმრობა შეეფარდა და წინასწარი ინფორმაციით, ერთ-ერთი ბრალდებული გულის უკმარისობით გარდაიცვალა, მეორე პირის გარდაცვალების მიზეზი კი დგინდება. მათი ცხედრები ეკატერინბურგიდან ბაქოში გადაასვენეს, სადაც განაცხადეს, რომ სასამართლო ექსპერტიზამ ძალადობის კვალი დააფიქსირა და რუსულ მხარეს პროტესტი გაუგზავნა. აზერბაიჯანში რუსეთის ფედერაციასთან დაკავშირებული ღონისძიებები გაუქმდა, ხოლო რუსი ჟურნალისტები, იგორ კარტავიხი და ევგენი ბელოუსოვი, ასევე რუსეთის სხვა მოქალაქეები დააკავეს. აზერბაიჯანმა და რუსეთმა საპროტესტო ნოტები გაცვალეს და დიპლომატები საგარეო საქმეთა სამინისტროებში დაიბარეს

,,მომხდარი ფაქტი არის შეცდომის თუ დაუდევრობის შედეგი – ინციდენტი არანაირად არ უკავშირდება პოლიტიკურ პროცესებს“ – გიორგი რამიშვილის ადვოკატი

დაკავებული ბიზნესმენის, გიორგი რამიშვილის ადვოკატის განცხადებით, მომხდარი „შეცდომის თუ დაუდევრობის” შედეგია და დაკავება პოლიტიკურ პროცესებთან კავშირში არაა.

„რა ფაქტიც მოხდა… სიტყვის გამოძებნა ძალიან მიჭირს… არის შეცდომის თუ დაუდევრობის შედეგი. ამ დეტალებს, მას შემდგომ, რაც განმარტებას გააკეთებს ბატონი გიორგი, სიტყვასიტყვით გადმოგცემთ. აუცილებლად, მისი ჩვენების იმ ნაწილსაც გაგაცნობთ [ჟურნალისტებს]. მომხდარი ინციდენტი, ფაქტი, არანაირად არ უკავშირდება არანაირ პოლიტიკურ პროცესებს“, – აცხადებს უფლებადამცველი ირმა ჭკადუა.

საქართველოს პროკურატურამ თბილისში, ცეცხლსასროლი იარაღის მართლსაწინააღმდეგო ტარების ფაქტზე დაკავებულ გიორგი რამიშვილს ბრალდება უკვე წარუდგინა.

რა ეღირება დოლარი და ევრო 8 ივლისს

აშშ დოლარის ოფიციალური ღირებულება 2.7180 ლარი გახდა.

ეროვნული ბანკის მიერ გამოქვეყნებული მონაცემების თანახმად, დღევანდელი ვაჭრობის შედეგად 1 აშშ დოლარის ღირებულება 2.7180 ლარი გახდა. კურსი, რომელიც დღეს მოქმედებდა, 2.7191 ლარი იყო. შესაბამისად, დოლარის ცვლილებამ ეროვნულ ვალუტასთან მიმართებაში 0.0011 ლარი შეადგინა.

რაც შეეხება ევროს, მისი კურსი 3.1871 ლარია. მაშინ, როცა დღეს მოქმედი კურსი 3.2020 ლარს შეადგენდა. შესაბამისად, ევროს ცვლილებამ 0.0149 ლარი შეადგინა.

რაღაც მკარნახობს, რომ რიჟვაძე ისევე იკლავდა თავს, როგორც თავის დროზე, თავი მოიკლა ეროსი კიწმარიშვილმა – სააკაშვილი

თორნიკე რიჟვაძის მიმართ ვერანაირ თანაგრძნობას ვერ ვგრძნობ – რაღაც მკარნახობს, რომ რიჟვაძე ისევე იკლავდა თავს, როგორც თავის დროზე, თავი მოიკლა ეროსი კიწმარიშვილმა,- ამის შესახებ საქართველოს მესამე პრეზიდენტი, მიხეილ სააკაშვილი სოციალურ ქსელში წერს.

როგორც სააკაშვილი აღნიშნავს, „რიჟვაძის მსგავსმა მანქურთებმა გადაჭამეს ქვეყანა“.

„შევარდნაძის დროს ხელისუფლება თვალს ხუჭავდა კრიმინალზე და ხშირად ხელს უწყობდა მას.

ჩემ დროს კრიმინალი მთლიანად ამოვძირკვეთ, ახლა კი კრიმინალი პირდაპირ ხელისუფლებაშია მოსული.

რაც შეეხება რიჟვაძეს, მის მიმართ ვერანაირ თანაგრძნობას ვერ ვგრძნობ. თავის დროზე ახალი ბათუმი და აჭარა ავაშენეთ იმის ხარჯზე, რომ ფულს ხალხს ვახმარდით და რიჟვაძემ კი აჭარლებს მოჰპარა 200 მილიონი დოლარი (სწორედ ამდენის მიტანას ითხოვს ივანიშვილი). რიჟვაძის მსგავსმა მანქურთებმა გადაჭამეს ქვეყანა, მაშინ როცა არც მე და არც ლევან ვარშალომიძეს არცერთი ბიზნესი არ გვაქვს.

რაც შეეხება ფაქტებს, რაღაც მკარნახობს, რომ რიჟვაძე ისევე იკლავდა თავს, როგორც თავის დროზე, თავი მოიკლა ეროსი კიწმარიშვილმა.

თითოეული ქართველის თავზე წამოსკუპებული მაფია არა მხოლოდ ძარცვავს და იჭერს, არამედ სულ უფრო ხშირად კლავს.

ასე გაგრძელდება მანამ სანამ ხელს არ შევუბრუნებთ“,- წერს სააკაშვილი.

აქტიურად ვმუშაობთ ჩინურ ბანკებთან, რომ მეტად დავაინტერესოთ საქართველოს ბაზრით – ნათია თურნავა

შვეიცარიის ქალაქ ბაზელში ვიზიტისას, სადაც საერთაშორისო ანგარიშსწორების ბანკის (BIS) რიგით 95-ე წლიურ შეხვედრებში ვმონაწილეობდი, შევხვდი ჩინეთის სახალხო ბანკის პრეზიდენტს პან გონგშენს, რომელთანაც სებ-სა და ჩინეთის სახალხო ბანკს შორის თანამშრომლობის პროგრესი განვიხილეთ, – განაცხადა სებ-ის პრეზიდენტმა ნათია თურნავამ გადაცემა „იმედის დილაში“ რუბრიკა Business Insider Georgia-ში სტუმრობისას.

მისივე თქმით, ჩინეთის სახალხო ბანკთან მემორანდუმი სებ-ის დელეგაციის ჩინეთში ვიზიტის ფარგლებში გაფორმდა.

„ბაზელში, პან გონგშენთან შეხვედრისას გავცვალეთ ინფორმაცია, თუ რა პროგრესი გვაქვს ჩვენს ბანკებს შორის გაფორმებული მემორანდუმის ფარგლებში. აქტიურად ვმუშაობთ ჩინურ ბანკებთან, რათა მეტად დავაინტერესოთ საქართველოს ბაზრით. ამ დღეებში დაგეგმილია და ველოდებით ჩინეთს უმსხვილესი სახელმწიფო საგადახდო სისტემის CIPS-ის პრეზიდენტის ჩამოსვლას. გვაქვს სხვადასხვა მიმართულებით წინსვლა. არის რაღაც მიმართულებები, სადაც მინდა უფრო მეტად დაგვეხმარონ, დავაჩქაროთ თანამშრომლობა და ამაზეც გვქონდა საუბარი“, – აღნიშნა ნათია თურნავამ.

საქართველოს ეროვნულ ბანკსა და ჩინეთის ცენტრალურ ბანკს შორის, ორმხრივი თანამშრომლობის გაფართოებისა და გაძლიერების მიზნით ურთიერთგაგების მემორანდუმს ხელი მარტში მოეწერა. მემორანდუმი მონეტარული პოლიტიკის სფეროში თანამშრომლობას, ასევე ფინანსური ტექნოლოგიების, საგადახდო სისტემებისა და ფასიანი ქაღალდების ბაზრის განვითარების სფეროებში ინფორმაციისა და გამოცდილების გაზიარებას ითვალისწინებს.

შეიძლება, არაერთი იარაღი აქვს და მომხდარი სუფთა დაუდევრობა იყო – სასამართლო ალბათ გაითვალისწინებს, რომ ეს განზრახვით კი არა, დაუდევრობით არის მომხდარი – თენგიზ შარმანაშვილი გიორგი რამიშვილზე

შეიძლება მას არა ერთი იარაღი აქვს და მომხდარი სუფთა დაუდევრობა იყო – ვერ დავიჯერებ, რომ ეგონა, იარაღს ჩუმად ჯერ თბილისის აეროპორტში გაიტანდა, მერე ჩუმად პარიზის აეროპორტში შეიტანდა და საფრანგეთის ტერიტორიაზე ასე გავიდოდა, – ამის შესახებ “ქართული ოცნების“ დეპუტატმა თენგიზ შარმანაშვილმა ბიზნესმენ გიორგი რამიშვილის დაკავებასთან დაკავშირებით განაცხადა.

როგორც შარმანაშვილმა აღნიშნა, „სასამართლო ალბათ გაითვალისწინებს, რომ ეს განზრახვით კი არა, დაუდევრობით არის მომხდარი“.

„მჯერა გავრცელებული ვერსიის. ყველაფერი ლოგიკაა. მე მისგან განსხვავებით, იარაღის ტარების უფლება მაქვს, მაგრამ ამ საქმის მოყვარული არა ვარ და აღარც კი მახსოვს, ბოლოს როდის ვატარე იარაღი.

წმინდა ლოგიკაა, რომ თუ ვინმეს ვინმეს დადანაშაულება უნდა რომ უკანონო იარაღს ფლობს, რა თქმა უნდა, უკანონო იარაღს ჩაუდებს.

მეორე – შეუძლებელია, რომ მე თქვენ თქვენზე გაფორმებული იარაღი ჩაგიდოთ. მაშინ რა უნდა გავაკეთო? – უნდა შევიპარო თქვენს სახლში, ჩუმად მოგპაროთ, მერე გამოვიტანო და ჩაგიდოთ. ეს აბსოლუტური სიგიჟეა.

მესამე – ვთქვათ მას თბილისის აეროპორტში ისეთი გავლენები ჰქონდა, რომ შეეძლო იარაღი გაეტანა და მართლა უნდოდა ამ იარაღის ტარება თავისი გავლენებიდან გამომდინარე, პარიზის აეროპორტში ხომ ვერ შეიტანდა? ამიტომ, რომელი მხრიდანაც არ უნდა მოუარო, მაინც იმ დასკვნამდე მივდივართ, რომ ჩანთაში მას ეს იარაღი ჰქონდა, რომელიც შეიძლება აღარც ახსოვდა. შეიძლება მას არა ერთი იარაღი აქვს და ეს სუფთა დაუდევრობა იყო. ვერ დავიჯერებ, რომ ეგონა, ჯერ თბილისის აეროპორტში ჩუმად გაიტანდა და მერე მით უმეტეს, პარიზის აეროპორტში ჩუმად შეიტანდა და საფრანგეთის ტერიტორიაზე ასე გამოვიდოდა.

რა თქმა უნდა, სასამართლო ალბათ გაითვალისწინებს, რომ ეს განზრახვით კი არა, არამედ დაუდევრობით არის მომხდარი“, – განაცხადა თენგიზ შარმანაშვილმა.

ბიზნესმენი – “სილქ როუდ ჯგუფისა“ და “სილქნეტის“ დამფუძნებელი გიორგი რამიშვილი “სისხლის სამართლის კოდექსის“ 236-ე მუხლით დააკავეს, რაც ცეცხლსასროლი იარაღის მართლსაწინააღმდეგო შეძენა, შენახვა, ტარებას გულისხმობს. ბიზნესმენი თბილისის აეროპორტში დააკავეს.

“ილჰამ ალიევისა და ნიკოლ ფაშინიანის თამაშები რუსეთის ინტერესების წინააღმდეგ”-Московский комсомолец

რუსეთის გაზეთ „მოსკოვსკიი კომსომოლეცში“ (Московский комсомолец) სათაურით „ილჰამ ალიევისა და ნიკოლ ფაშინიანის თამაშები რუსეთის ინტერესების წინააღმდეგ“ გამოქვეყნებულია ინტერვიუ კონსტანტინე ზატულინთან – სახელმწიფო სათათბიროს დსთ-ის, ევრაზიული ინტეგრაციისა და თანამემამულეებთან კავშირების კომიტეტის თავმჯდომარის პირველ მოადგილესთან, რომელიც იგი ვრცლად საუბრობს სომხეთისა და აზერბაიჯანის მიერ გატარებული ანტირუსული კურსის მიზეზებზე და იმ პერსპექტიულ მდგომარეობაზე, რომელიც შეიძლება სამხრეთ კავკასიაში ჩამოყალიბდეს (ესაუბრება ჟურნალისტი მარინა პერევოზკინა).

გთავაზობთ ამონარიდებს ინტერვიუდან:

– სომხეთი, როგორც ჩანს, პოლიტიკური რეპრესიებისა და ჯაშუშომანიის ბნელ ეპოქაში შევიდა. სამართალდამცველი ორგანოების განცხადებით, გახსნილია  შეთქმულება მთავრობის დამხობის – პრემიერ-მინისტრ ნიკოლ ფაშიანის ხელისუფლებიდან ჩამოშორების მიზნით, რომელშიც, ოპოზიციური პოლიტიკოსების და ექს-პრეზიდენტების – რობერტ ქოჩარიანისა და სერჟ სარქისიანის გარდა, თითქოსდა ეკლესიის იერარქები და მსხვილი ბიზნესმენებიც მონაწილეობდნენ. საქმე მივიდა ყოველთა სომეხთა კათოლიკოსის რეზიდენციის შტურმამდე ეჩმიაძინში, სადაც შეთქმულებაში ერთ-ერთი ეჭვმიტანილი არქიეპისკოპოსი იმყოფებოდა. რისთვის უნდა ეს ნიკოლ ფაშინიანს?

– ნიკოლ ფაშინიანმა იგრძნო, რომ ის გზა, რომლითაც მას სომხეთი და სომეხი ხალხი მიჰყავს, სინამდვილეში ჩიხში შემყვან გზას წარმოადგენს და ახალ მსხვერპლს ითხოვს. პრემიერი კარგად ხვდება: იმის გამო, რომ მან სომეხ ხალხს „ტვინი გადაუტრიალა“ და თურქეთთან თანამშრომლობასა და რუსეთთან მტრობას უნერგავს, ამისათვის ძალიან მაღალი ფასია გადასახდელი და ეს ფასი სულ უფრო მატულობს. მიზნების მისაღწევად აუცილებელია რუსეთთან ურთიერთობების გაწირვა, აუცილებელია უარი ითქვას სომხეთის გმირულ ისტორიაზე და სომეხთა გენოციდის ხსოვნაზე. ნიკოლ ფაშიანიანის ამბიციებს მსხვერპლად ეწირება ტრადიციული რელიგიური რწმენა – ხალხმა პატივი აღარ უნდა სცეს სომხეთის სამოციქულო ეკლესიას.

ნიკოლ ფაშინიანის აზრით, ეს ყველაფერი აუცილებელია სომეხი ხალხი გამოსახსნელად ძველი წარმოდგენების ტყვეობისაგან – რომ სომეხმა სიკეთე და ბოროტება ვეღარ განასხვაოს და რომ სომხეთი რუსეთის მოწინააღმდეგეთა ბანაკში გადაიყვანოს.

ნიკოლ ფაშინიანს აკვიატებული, მანიაკალური იდეა აქვს, რომ მას ყოველთვის დევნიან და მის წინააღმდეგ რათაც შეთქმულებებს აწყობენ, თუმცა ეს გასაკვირი არ არის: ადამიანმა, რომელმაც ამდენი უბედურება მოუტანა სომეხ ხალხს, არ შეიძლება რომ თავის მომავალზე არ ფიქრობდეს. ამიტომაც, თავისი სამომავლო ცუდი მდგომარეობა რომ თავიდან აიცილოს, იგი პრევენციულ დარტყმებს იმათ, ვისაც თავის მტრებად თვლის და ვინც რუსეთში თანადგომით სარგებლობს. ნიკოლ ფაშინიანისთვის რუსეთი ნებისმიერ შემთხვევაში ყოველთვის დამნაშავეა.

პრემიერ-მინისტრი აცხადებს, რომ მისი ოპონენტები რუსეთის მარიონეტები არიან. დღემდე იგი მარიონეტებად თვლიდა ექს-პრეზიდენტებს რობერტ ქოჩარიანს და სერჟ სარქისიანს, ხოლო მას შემდეგ, რაც ეკლესიის მხარეზე გადავიდა მისი (ანუ ფაშინიანის) ყოფილი პატრონი, ექს-პრეზიდენტი ლევონ ტერ-პეტროსიანი (რომელიც კათოლიკოს გარეგინ II-ს შეხვდა და მისი პოზიცია დაიცვა), ისიც მარიონეტად შერაცხა. პრემიერი არ აკონკრეტებს, ვისი მარიონეტები არიან სამივე ყოფილი პრეზიდენტი, მაგრამ ისედაც გასაგებია – რუსეთის. თუმცა ლევონ ტერ-პეტროსიანი რომ რუსეთის აგენტად შერაცხოს, ადამიანს ძალიან მაგარი ფანტაზია უნდა ჰქონდეს. სიმართლე კი ასეთია: ნიკოლ ფაშინიანს მომავალი წლის ივნისის არჩევნებში სავარძლის შენარჩუნება სურს და ყველაფერს ამის გამო აკეთებს. (…)

– თქვენი აზრით, სომხეთში მართლაც შეიმჩნევა რუსეთით – როგორც სტრატეგიული მოკავშირის სახით – იმედგაცრუება თუ ეს მხოლოდ ნიკოლ ფაშინიანის პროვოკაციებია?

– სომხეთ-აზერბაიჯანის 2020 წლის ომის დროს და მის შემდეგაც ჩვენ სომხებს არაერთხელ ავუხსენით, რომ რუსებს არ შეუძლიათ სომხებზე მეტი სომხები იყვნენ. მუდამ ვეუბნებოდით, რომ თქვენი მთავრობა, პრემიერ-მინისტრის ჩათვლით, თქვენი – სომეხი ხალხის მიერ არჩეული პარლამენტის წევრებისაგან არის დამტკიცებული, ამიტომ რაც ახლა თქვენთან ხდება და რაც მოხდება, ეს თქვენი არჩევანის შედეგია და მოცემულობად  უნდა მიიღოთ.

დიახ, რუსეთი ყოველთვის მაშველ ხელს უწვდიდა უბედურებაში ჩავარდნილ სომეხ ხალხს და, ბუნებრივია, ისინიც რუსეთის იმედზე იყვნენ. მაგრამ სომხური საზოგადოების მნიშვნელოვან ნაწილს, მათ შორის მთავრობის მომხრეებსაც სურდათ, რომ რუსეთი, რომელსაც ამჟამად უკრაინასთან კონფლიქტი აქვს, დამატებით კავკასიის მორევშიც ყოფილიყო ჩართული, რაც მოსკოვს ამჟამად არ სურს. ნიკოლ ფაშინიანმა მოხერხებულად ისარგებლა სიტუაციით და ყველაფერი რუსეთს დააბრალა – მარცხი ყარაბაღში 2020 და 2023 წლებში. მან ომი წააგო და ყარაბაღელ ლტოლვილებს მისი დანახვაც არ უნდათ. პრემიერ-მინისტრმაც, თავის მხრივ, კარგად იცის ყარაბაღელი სომხების პოზიცია და ამიტომ ისინი მას სძულს. ნიკოლ ფაშინიანი სარგებლობს მომენტით და თავის მარცხს რუსეთს აბრალებს – კრემლმა სომხეთის მიმართ სამოკავშირეო ვალდებულება არ შეასრულაო. თუმცა, ალბათ, ღირს, რომ ჩვენ მას ვკითხოთ: თქვენ თვითონ რატომ არ იომეთ თქვენივე თანამემამულეების დასაცავად?

– გასაგებია, რომ რუსეთ-სომხეთის ურთიერთობა უარესდება, მაგრამ ამ გაუარესების ფონზე აზერბაიჯანთან ურთიერთობა ლოგიკურად უნდა გაუმჯობესებულიყო… რატომ არ მოხდა ასე? დღეს მოსკოვისა და ბაქოს ერთმანეთთან დამოკიდებულებაც უკან-უკან მიდის…

– ჩვენ ბაქოს ისე აღარ ვჭირდებით, როგორც მთიანი ყარაბაღის პრობლემის გადაჭრამდე ვჭირდებოდით. დღეს აზერბაიჯანი რუსეთს ეჭვის თვალით უყურებს. ბაქომ ჯერ კიდევ შარშან, ავიაკატასტროფის დროს გამოავლინა თავისი ნეგატიური დამოკიდებულება ჩვენს მიმართ, მაგრამ ეს მხოლოდ შესავალი იყო. ახლა ეკატერინბურგში მომხდარი ამბებით გაგრძელდა.

აზერბაიჯანის ასეთ კურსს სუბიექტური და ობიექტური მიზეზები აქვს.

ობიექტური იმაში გამოიხატება, რომ დღეს ბაქოს აღარ სჭირდება რუსეთთან განსაკუთრებული ურთიერთობა, მაგრამ სამაგიეროდ სჭირდება ისრაელთან, თურქეთთან, დიდ ბრიტანეთთან. ცხადია, ბაქოსთვის კარგია მოგება მიიღოს რუსეთთან სავაჭრო-ეკონომიკური კავშირებით, მაგრამ დღეს ეს მისთვის მეორადია. ჩვენ უნდა დავფიქრდეთ იმაზე, თუ რატომ მოქმედებს რუსეთის წინააღმდეგ ილჰამ ალიევი, რატომ ძმაკაცობს იგი ვოლოდიმირ ზელენსკისთან და რატომ ლაპარაკობს ყველგან უკრაინის მხარდაჭერაზე. სამწუხაროდ, ჩვენთან ამის შემჩნევა არ სურთ. ახლაც, სანამ ჩვენ ვსაუბრობთ, მიდის ფინალური კონსულტაციები იმაზე, რომ სომხეთი და აზერბაიჯანი სამშვიდობო შეთანხმებას ხელს მოაწერენ არა მოსკოვში, არამედ სადღაც დასავლეთში, ვთქვათ, ვაშინგტონში – თეთრ სახლში, დონალდ ტრამპთან ერთად, რათა იგი კიდევ ერთხელ გახდეს მშვიდობისმყოფელი [ისე, როგორც კონგოსა და რუანდას შორის] და როგორმე საბოლოოდ ნობელის პრემია მიიღოს.

სუბიექტური მიზეზები თვითონ ილჰამ ალიევის პიროვნებაშია. მამამისი ჰეიდარ ალიევი ძალიან ჭკვიანი ადამიანი იყო, დაბრძენებული ჯერ კიდევ საბჭოთა პერიოდში მუშაობის ცხოვრებისეული და პოლიტიკური გამოცდილებით. ილჰამ ალიევი კი, სანამ კრონპრინცი იყო, ანუ მამის სიცოცხლეში, განებივრებულად იქცეოდა. ახლა კი იგი არამხოლოდ პრეზიდენტია, არამედ გამარჯვებული პიროვნება, რომელიც ეიფორიისაგან „იბერება“ და, როგორც ვფიქრობ, ძალიან შორს შედის რუსეთთან ურთიერთობებში, ვიდრე მას აქვს უფლება. ილჰამ ალიევს შეეძლო ყველაფერი ძველებურად ეკეთებინა, ძველებურად დაყრდნობოდა თავის მეგობრებს ჩვენს ხელისუფლებაში და მასმედიაში და იმავდროულად მოსკოვთან დამოკიდებულება არ გაემწვავებინა. კარგად ვიცი, რომ აზერბაიჯანის პრეზიდენტის ამჟამინდელი ქცევა რუსეთის ხელმძღვანელობაში გაკვირვებას იწვევს: მათი თქმით, გასაგებია, რომ ჩვენს ურთიერთობებში გარკვეული პრობლემები არსებობს და მოგვარებას მოითხოვს, მაგრამ გაუგებარია ის, თუ რატომ მოქმედებს ილჰამ ალიევი ასე გამომწვევად.

მე კი ვფიქრობ, რომ ეს ჩვენ არ უნდა გაგვიკვირდეს. ილჰამ ალიევი ევროპულ კოსტიუმში გამოწყობილი აღმოსავლელია, თავისი ქცევებითა და აზროვნებით. ილჰამ ალიევს არ ერიდება ფეხით შედგეს სომხეთის დროშაზე და დაპყრობილ სტეპანაკერტში, ახლა კი ხანკენდში სომხების მიერ აშენებული სახლები დაანგრიოს. იგი ფაშინიანის თანამოაზრედ გამოდის, როცა ამტკიცებს, რომ ყარაბაღში ათასი წლის წინ არანაირი სომხური ეკლესიები არ ყოფილა, არამედ იყო მხოლოდ „ალბანური“ და რომ ყარაბაღის უძველესი მონასტრები – განძასარი, ამარასი, დადივანქი – ალბანურ ძეგლებს წარმოადგენს.

წარმოიდგინეთ სიტუაცია, როცა უცებ ვინმე დაიწყებს ლაპარაკს – კრემლი იტალიური კულტურის ძეგლიაო.. მოვა და იტყვის – ეს თქვენი კი არა ჩვენია. განა ასეთი იდეებით იქნება მიღწეული ნამდვილი მშვიდობა სომხებსა და აზერბაიჯანელებს შორის?

რა თქმა უნდა, არა. და თუ მაინც დაიდება სამშვიდობო შეთანხმება, ასეთი „მშვიდობა“ სომხეთის დამცირების ხარჯზე იქნება „მიღწეული“. დღეს ნიკოლ ფაშინიანი სწორედ ამ გზით მიდის. აბა, დაფიქრდით: სომხურ ეკლესიასთან და ცნობილ ბიზნესმენ კარაპეტიანთან მისი დაპირისპირება მას შემდეგ გამწვავდა, როცა იგი, სომხეთის პრემიერ-მინისტრის რანგში, თურქეთში წავიდა, პირველად მრავალი ათეული წლის განმავლობაში. იმ თურქეთში, რომელიც დაბეჯითებით მოითხოვს ზანგეზურის დერეფნის პროექტის რეალიზებას და რომლის შესახებაც ნიკოლ ფაშინიანი ამბობს: „რა მშვენიერი იქნება, როცა სომხეთი „მსოფლიოს გზაჯვარედინი“ გახდება“. (…)

თუ ფაშინიანი თანამდებობას  დიდხანს შეინარჩუნებს, სომხეთი ჩვეულებრივ ახლოაღმოსავლურ ქვეყანას დაემსგავსება, რომელსაც არც თავისი ისტორია და არც თავისი ფესვები არ ემახსოვრება. არადა, სომხეთი [ევრაზიის კონტინენტზე] პირველ ქრისტიანულ სახელმწიფოს წარმოადგენს: 301 წელს, ბიზანტიაზე და საქართველოზე ბევრად ადრე, სომხეთში ქრისტიანობა სახელმწიფო რელიგიად გამოცხადდა. აი, ამიტომაც ამბობს ნიკოლ ფაშინიანი, რომ სომხური სამოციქულო ეკლესია „ბიზანტიის იმპერიის დროინდელი უცხოური აგენტიაო“. და ამას აცხადებს პრემიერ-მინისტრი იმ ეკლესიის მიმართ, რომელმაც სომეხ ხალხს მისი იდენტურობა შეუნარჩუნა ასობით წლის განმავლობაში, როცა სომხური სახელმწიფო არ არსებობდა. (…)

– თქვენი პროგნოზი მოვლენების განვითარების შესახებ: შეინარჩუნებს თუ არა ნიკოლ ფაშინიანი ხელისუფლებას?

– მას უკვე აღარ შეუძლია ქუჩაში ხალხის დიდი რაოდენობით გამოყვანა მხარდაჭერის მიზნით. დიახ, ჩვენთან ბევრი ამბობს [სათათბიროშიც და მთავრობაშიც], რომ „ნიკოლ ფაშინიანი ასეთი და ისეთია, მაგრამ მან მაინც ორჯერ გაიმარჯვა არჩევნებში, თანაც ომში წაგების შემდეგ“. დიახ, გაიმარჯვა, მაგრამ ეს ყველაფერი უკვე წარსულში დარჩა. ახლა მას მთელი იმედი ძალოვანების მხარდაჭერაზე, დასავლეთის დახმარებაზე აქვს. მას ასევე იმედი აქვს, რომ ხელისუფლების შენარჩუნებაში აზერბაიჯანი და თურქეთი დაეხმარება.

მე არ ვფიქრობ, რომ სომხეთში უცებ მოხდება „აფეთქება“ და ხალხი ქუჩაში გამოვა. მაგრამ როგორი სიტუაცია იქნება ერთი წლის შემდეგ, ივნისის არჩევნების დროს? ნიკოლ ფაშინიანმა ყველა ადრინდელი ლიდერი გადაიმტერა – ლევონ ტერ-პეტროსიანი, რობერტ ქოჩარიანი და სერჟ სარქისიანი. ამ ადამიანებთან შედარებით იგი საკუთარ თავს სომხებისათვის „ყველაზე ნაკლებ ბოროტებად“ მიიჩნევს. მაგრამ არის ერთი მნიშვნელოვანი დეტალი: ნიკოლ ფაშინიანმა სამველ კარაპეტიანის – რუსეთში მოღვაწე სომეხი მილიარდერის – პოლიტიზება მოახდინა. ამჟამად იგი გამოგონილი ბრალდებით ორი თვით არის წინასწარ დაპატიმრებული, მაგრამ ფაშინიანი ამ ვადას გაუგრძელებს. თუმცა ხშირად ხდება ხოლმე, რომ უსამართლოდ დაჭერილი ადამიანები ციხიდან უკვე პრეზიდენტობის კანდიდატებად გამოდიან. სამველ კარაპეტიანს სომხეთში პოლიტიკური გეგმები არასოდეს არ ჰქონია, მაგრამ ახლა იგი ოპოზიციის არაფორმალური ლიდერი ხდება. ფაშინიანს ძალიან გაუჭირდება, რომ კარაპეტიანს რაიმე ისეთი პრეტენზიები წაუყენოს, როგორსაც იგი ძველი ხელისუფლების წარმომადგენლებს უყენებს. (…).

თქვენი აზრით, რატომ მოხდა ისე, რომ ყარაბაღის პრობლემა ელვისებურად გადაიჭრა სამხედრო გზით? მოლაპარაკება წლობით მიდიოდა, რუსეთი და დასავლეთი მშვიდობიანად მოგვარების გზას კვალავდნენ და უეცრად…

დიახ, არცერთი კონფლიქტის მოგვარებაში ისე მჭიდროდ არ ვთანამშრომლობდით დასავლეთთან, როგორც ამას ყარაბაღის საკითხში ვაკეთებდით. მინსკის ჯგუფის საერთო ფორმულა ასეთი იყო: ჩვენც, ფრანგებიც და ამერიკელებიც, ვთვლიდით, რომ ყარაბაღის გარშემო სომხების მიერ დაკავებული 5 რაიონი აზერბაიჯანს აუცილებლად უნდა დაბრუნებოდა. რაც შეეხებოდა საკუთრივ მთიან ყარაბაღს, თავისი საბჭოური დროის საზღვრებით, მისი ბედი რეფერენდუმით უნდა გადაწყვეტილიყო. რადგანაც მოსახლეობა დაახლოებით 75% სომეხი, ხოლო 25% აზერბაიჯანელი, იყო, ბუნებრივია, დადასტურდებოდა ყარაბაღელთა სურვილი თვითგამორკვევაზე. მაგრამ როცა უკვე ყველაფერი ტექსტში თითქმის შეთანხმებული იყო და ყაზანში ყველა დოკუმენტის ხელმოსაწერად შეიკრიბა, ილჰამ ალიევმა უცებ თქვა, რომ მას აქვს 11 პრეტენზია ხელშეკრულების ტექსტის მიმართ. ეს იყო „მეხის გავარდნა მოწმენდილ ცაზე“.

– რატომ წამოაყენა აზერბაიჯანის პრეზიდენტმა ეს პრეტენზიები?

– იმიტომ, რომ მასთან თურქებმა იმუშავეს და იმათაც, ვინც აზერბაიჯანში ამ ხაზს ატარებდა, უპირველესად კი ილჰამ ალიევის ცოლის მეჰრიბან-ხანუმის ოჯახის წევრები – ფაშაევები. როგორც ამბობენ, მათ პრეზიდენტს პირდაპირ უთხრეს: „ძვირფასო ილჰამ, თუ შენ ახლა ამ შეთანხმებას ხელს მოაწერ, მხედველობაში იქონიე, რომ აზერბაიჯანელი ხალხის მტერი გახდები. ეს დოკუმენტი ყარაბაღს კი არა, ხელისუფლებას დაგაკარგვინებს“.

ასეთია ვერსია. ყაზანში მოლაპარაკების ჩაშლის შემდეგ ბაქომ ფსონი სამხედრო რევანშზე გააკეთა, რომელსაც თურქეთი მხარს უჭერდა და აქეზებდა. მათ შეარჩიეს ისეთი დრო – 2020 წელი, როცა ჩვენ უკრაინასთან დაძაბული მდგომარეობა გვქონდა. ომი ჯერ არ იყო დაწყებული, მაგრამ ყირიმ-დონბასის გამო ფეთქებადსაშიში სიტუაცია იყო. ყველა ხვდებოდა, როგორ განვითარდებოდა მოვლენები.

პრეზიდენტმა ილჰამ ალიევმა თავისი გამარჯვებით 1994 წლის მარცხი გადაფარა და აზერბაიჯანში პატრიოტული ტალღა გამოიწვია. (…)

– [როგორია ნიკოლ ფაშინიანის როლი ყარაბაღის ომის წაგებაში?]

– პრემიერ-მინისტრს ყარაბაღი არ ჭირდებოდა და იგი არც ყარაბაღელებს არ მოსწონდათ. სხვათა შორის, ცნობილია, რომ ნიკოლ ფაშინიანს ილჰამ ალიევმა ყარაბაღის გარშემო ხუთი ოკუპირებული რეგიონის დაბრუნებისათვის სარგებელი შესთავაზა, 5 მილიარდი დოლარის ოდენობით. ეს საკითხი სერჟ სარგისიანის მმრთველობის დროსაც იხილებოდა, მაგრამ მაშინ სომხებმა ფულის აღებაზე უარი განაცხადეს, მით უმეტეს, რომ გარანტირებული არ იყო თვითონ მთიანი ყარაბაღის თვითგამორკვევა.

ჩვენ, რუსები, როგორც ვიცი, იმ დროს უკმაყოფილო ვიყავით სომხების უარით და ვთვლიდით, რომ აზერბაიჯანის შეთავაზება ღირსეული იყო – ანუ ისე, როგორც კატა ლეოპოლდი იქცეოდა, რომელსაც უნდოდა, რომ ყველას მეგობრულად ეცხოვრა.

ახლა დარწმუნებული ვარ, რომ ნიკოლ ფაშინიანმა ის ფული აიღო, მაგრამ მას არ შეეძლო ის ხუთი რაიონი და მით უმეტეს, მთლიანად ყარაბაღი ისე დაეთმო, რომ მცირე ბრძოლა მაინც არ გამართულიყო. ნიკოლ ფაშინიანმა ყველაფერი გააკეთა, რომ ყარაბაღი (ანუ სომხეთი) ომში დამარცხებულიყო. იგი თავს აჩვენებდა როგორც შეუპოვარი გმირი (იყო მომენტი, როცა შუშის დათმობის წინ, პუტინმა უთხრა, ბრძოლა შეწყვიტეო, მაგრამ მან უარით უპასუხა). მე ხელში უწყისი არ მაქვს ფულის მიღებაზე ფაშინიანის ხელმოწერით, მაგრამ ვფიქრობ, რომ ასე მოხდა. ამრიგად, საკუთარი ინტერესებისათვის პრემიერ-მინისტრი სწორად მოიქცა – მან თავიდან მოიცილა პრობლემური რეგიონი და დასავლეთის მეგობარი გახდა. გარდა ამისა, არაოფიციალურად უზრუნველყო საკუთარი თავისთვის თურქეთისა და აზერბაიჯანის მხარდაჭერა. დიახ, იგი ამ თვალსაზრისით მართლად მაგარი კაცია.

ჩვენ კი სად ვიყავით ამ დროს? რატომ არ გავაფრთხილეთ მკაცრად ილჰამ ალიევი, რომ მოსკოვი ძალისმიერ გადაწყვეტას ვერ მოითმენს? ჩვენ გვეგონა, რომ რაღაც პატარა შეტაკება იქნება, რომლის შემდეგ აზერბაიჯანი შეპირებულ ხუთ რაიონს მიიღებს, ანუ ყველაფერი დაწყნარდება და დამშვიდდება. თავიდან თითქოსდა მართლაც ასე ვითარდებოდა პროცესები. რუსეთმა შეძლო თავისი სამშვიდობო ძალების განლაგება.  მაგრამ შემდეგ აზერბაიჯანი და თურქეთი უფრო შორს წავიდნენ და მეტი მოინდომეს. როგორც აღმოჩნდა, თუ თურქებს და აზერბაიჯანელებს თითს გაუწოდებ, ისინი ხელს მოგაჭამენ. (…)

მოამზადა სიმონ კილაძემ

წყარო:

გიორგი რამიშვილის ოჯახის წევრის განცხადებით, დაკავებულს ჩანთები აერია და საკითხის პოლიტიკურად გამოყენება მიუღებელია

გიორგი რამიშვილის ოჯახის წევრის განცხადებით, დაკავებულს ჩანთები აერია და საკითხის პოლიტიკურად გამოყენება მიუღებელია.

გიორგი რამიშვილი თბილისის საერთაშორისო აეროპორტში დააკავეს. შინაგან საქმეთა სამინისტროს ცნობით, ხელბარგის სკანერით შემოწმებისას ცეცხლსასროლი იარაღი, მჭიდი და ვაზნებია ამოღებული. ცეცხლსასროლი იარაღი რეგისტრირებულია რამიშვილის სახელზე, თუმცა არ ჰქონდა ტარების უფლება. მსგავსი შინაარსის წერილი გაავრცელა „სილქ როუდ“ ჯგუფმა.

კომპანიამ დაინტერესებულ მხარეებს მოუწოდა, თავი შეიკავონ გადაუმოწმებელი ინფორმაციის გავრცელებისგან. რამიშვილს ბრალს დღეს წარუდგენენ.

„ერთადერთი, რაც შემიძლია დაგიდასტუროთ, რომ არავითარი პოლიტიკური[დაკავება] არ არის. საფრანგეთში ცხოვრობს ის და პარიზში ბრუნდებოდა. შეეშალა თვითონ ჩანთა“, – განაცხადა დაკავებულის ნათესავმა, რეჟისორმა დავით საყვარელიძემ.

თურქეთი და ისრაელი კონფრონტაციის ზღურბლზე დგანან: დიდი რისკია, რომ მათ შორის კონფლიქტი დაიწყოს – Financial Times

„თურქეთი და ისრაელი კონფრონტაციის ზღურბლზე დგანან: დიდი რისკია, რომ მათ შორის კონფლიქტი დაიწყოს“ – ასეთი სათაური აქვს ბრიტანულ გაზეთ „ფაინენშელ თაიმსში“ (Financial Times) გამოქვეყნებულ სტატიას, რომლის ავტორია ასლი აიდინთაშბაში – თურქი ჟურნალისტი ქალი, პოლიტიკური მიმომხილველი, აშშ-ის ბრუკინგსის ინსტიტუტის პროექტ „თურქეთის“ დირექტორი.

როგორც პუბლიკაციაშია ნათქვამი, არ არის გამორიცხული, რომ ისრაელ-ირანს შორის მომხდარი კონფლიქტი შეიძლება რეგიონში კიდევ ახალი დაპირისპირების მიზეზად იქცეს: თურქეთი შეშფოთებულია იერუსალიმის აგრესიული რიტორიკით. ორი ქვეყნის ერთმანეთთან შეტაკების ალბათობა მკვეთრად გაიზარდა.

გთავაზობთ სტატიას მცირე შემოკლებით:

ისრაელ-ირანის 12-დღიანმა ომმა ახლო აღმოსავლეთში ძალთა ბალანსი დაარღვია. ომის შედეგად მივიღეთ: ა)თავდაჯერებული ისრაელი, რომელსაც რეგიონში რადიკალური ცვლილებები შეაქვს; ბ) დასუსტებული ირანის რეჟიმი, რომელიც თავის გადარჩენას ცდილობს და გ) მოყოყმანე აშშ, რომელსაც არ სურს ახალ გაჭიანურებულ კოფლიქტში იქნას ჩათრეული. მაგრამ ყველაზე სახიფათო შედეგი შეიძლება გამოიხატოს არა ისრაელის დაპირისპირების ესკალაციაში ირანთან, არამედ ისრაელსა და თურქეთს შორის ხისტი მეტოქეობის გაჩენაში.

თურქეთის საგარეო საქმეთა მინისტრმა ხაქან ფიდანმა ისლამური თანამშრომლობის ორგანიზაციის წევრი ქვეყნების ამასწინანდელ სამიტზე ანკარის ახალი პოზიცია გააჟღერა: „არ არსებობს პალეტინის, ლიბანის, სირიის, იემენის ან ირანის პრობლემა – აშკარად არსებობს მხოლოდ ისრაელის პრობლემა“.  ეს სიტყვები ასახავს ერთგვარ ძვრას თურქულ ხედვაში, რომელიც რეგიონში ისრაელის როლს ეხება: ტრანსფორმაცია გამოიხატება ისრაელის როგორც მოკავშირის ჯერ კონკურენტად, შემდეგ კი ღია მოწინააღმდეგედ გადაქცევაში. ანკარისათვის ერთობ არასასიამოვნოა ისრაელის მზარდი თავდაჯერებულობა და მისი ახალი ამბიციები – გახდეს რეგიონული ჰეგემონი, ანუ ის როლი შეასრულოს, რომელზეც თურქეთის პრეზიდენტი რეჯეფ ერდოღანი დიდი ხანია ოცნებობს. ულტრამემარჯვენე ნაციონალისტური პარტიის ლიდერმა დევლეთ ბახჩელმა, რომელიც რეჯეფ ერდოღანის საკვანძო მოკავშირეა, ამას წინათ ყველას გასაგონად დაადანაშაულა ისრაელი „ანატოლიის ალყაში მოქცევისა“ და თურქეთის დესტაბილიზაციის მცდელობაში. თუ ადრე მსგავსი ბრალდებები მხოლოდ ბულვარულ პრესაში გაისმოდა, ახლა მათ მტკიცედ დაიმკვიდრეს ადგილი თურქულ უწყებებსა და წამყვან პრესაში.

მსგავსი სიტუაცია შეინიშნება ისრაელშიც, სადაც ძალოვანი სტრუქტურების გავლენიანი წარმომადგენლები იწყებენ თურქეთის როგორც „ირანთან შედარებით უფრო სერიოზულ და მზარდ გრძელვადიან საფრთხედ“ განხილვას. რეჯეფ ერდოღანის მხრიდან გამოვლენილმა საჯარო მხარდაჭერამ „ჰამასის“ მიმართ ბენიამინ ნეთანიაჰუს მთავრობის მკვეთრად ნეგატიური რეაქცია გამოიწვია – გაჩაღდა ხისტი [ანტითურქული] პოლემიკა ქვეყნის პოლიტიკურ წრეებში და დაიწყო ისრაელის დაახლოება სირიელ ქურთებთან, რომლებსაც თურქეთი ტრადიციულად საფრთხისა და მუქარის წყაროდ თვლის. ამ ისედაც არასტაბილურ რეგიონში ორი უძლიერესი არმიის ურთიერთდაპირისპირებას, როცა ორივე აშშ-ის მოკავშირეებს წარმოადგენენ, შეუძლია საბოლოოდ დაარღვიოს ძალთა მყიფე ბალანსი.

ისრაელსა და თურქეთს შორის დაძაბულ ურთიერთდამოკიდებულებას ერთდროულად იდეოლოგიური და გეოპოლიტიკური ხასიათი აქვს. რეჯეფ ერდოღანის მთავრობამსუნიტური ისლამური პოპულიზმი თურქულ ნაციონალიზმთან გააერთიანა, რაც ყველაზე ნათლად მის პროგრამაში – „თურქულ საუკუნეში“ – გამოიხატა და რომელიც საზღვარგარეთ თურქეთის გავლენის გაზრდა-გაძლიერებას ითვალისწინებს. შესაბამისად, ისრაელის ულტრამემარჯვენე სამთავრობო კოალიციასაც იგივე უკომპრომისო ხედვა აქვს ქვეყნის მომავალი ბედის მიმართ და ცდილობს სამხედრო დომინირების განმტკიცებას ლიბანში, ღაზას სექტორსა და სირიაში. ეს ურთიერთგამომრიცხავი მსოფლმხედველობები პრაქტიკულად არ ტოვებენ რაიმე სივრცეს მხარეთა კომპრომისებისთვის.

ანკარისა და იერუსალიმის დაპირისპირების მთავარი არენა სირია გახდა: 2024 წლის დასასრულს სირიაში ბაშარ ალ-ასადის რეჟიმის დაცემის შემდეგ ორივემ დაიწყო ბრძოლა ქვეყნის ომისშემდგომი მოწყობაში დომინირებისათვის. ანკარა სირიაში თავის ყოფნას აფართოებს იმით, რომ მხარს უჭერს ქვეყნის სათავეში მოსულ ისლამურ დაჯგუფებას „ჰაით-თაჰრირ-აშ-შამს“, რომელიც სამოქალაქო ომის დროს თურქეთის მოსაზღვრე სირიის იდლიბის პროვინციას აკონტროლებდა და გარკვეულწილად ანკარის გავლენის ქვეშ იყო. თურქეთი ცდილობს სირიაში პროთურქული ცენტრალიზებული ხელისუფლების განმტკიცების იდეა განახორციელოს. დღეისათვის თურქეთი უკვე აკონტროლებს მნიშვნელოვან ტერიტორიას სირიის ჩრდილოეთ ნაწილში და ისწრაფვის იმისთვის, რომ თავისი ეკონომიკური და სამხედრო გავლენა მთელი ქვეყნის მასშტაბით გააფართოვოს. თავის მხრივ ისრაელი, რომელიც ასევე ესაზღვრება სირიას, მხარს უჭერს ქურთებისა და დრუზების ავტონომიას და ეჭვით უყურებს სირიის ახალ ხელისუფლებას – ჯიჰადისტურ დაჯგუფებებთან მისი კავშირების გამო.

ისრაელ-თურქეთს შორის დაძაბულობა განსაკუთრებით გამწვავდა აპრილის ბოლოს, როცა ისრაელმა ავიადარტყმა განახორციელა ჰომსის პროვინციაში მდებარე პუნქტ ტიასაზე, სადაც თურქეთი სამხედრო ბაზის მშენებლობას აწარმოებს. მიუხედავად იმისა, რომ ამჟამად ანკარასა და იერუსალიმს შორის „ცხელი ხაზი“ არსებობს, ჯერ-ჯერობით დიპლომატიური კონტაქტები გაყინული რჩება. ამასობაში თურქეთმა საკუთარი დასკვნები გააკეთა ირან-ისრაელის კონფლიქტიდან: ანკარისათვის საგანგაშო ფაქტად იქცა ისრაელის მიერ ირანის სამხედრო ხელმძღვანელების (ისლამური რევოლუციის გუშგთა კორპუსის გენერლების) განადგურება, რაც ისრაელის ავიაციისა და დაზვერვის შესაძლებლობებზე მიუთითებს. ანკარა უკვე ზომებს იღებს თავისი არმიის მოწყვლადი ადგილების აღმოსაფხვრელად.

აშშ-ის პრეზიდენტის დონალდ ტრამპის წინაშე დგას ამოცანა გამოიყენოს თავისი კარგი ურთიერთობები როგორც ბენიამინ ნეთანიაჰუსთან, ასევე რეჯეფ ერდოღანთან, რათა მათი დაპირისპირება შეაკავოს და ცხელ კონფლიქტად არ გადაიქცეს. ღაზას სექტორში ომის დასრულებას შეუძლია თურქეთის პრეტენზიები შეარბილოს, მაგრამ გრძელვადიანი მეტოქეობა ორ ქვეყანას შორის, ალბათ, არ გაქრება.

ამერიკელი სტრატეგები ათწლეულების განმავლობაში თვლიდნენ თურქეთს და ისრაელს რთულ, მაგრამ მაინც შეუცვლელ მოკავშირეებად და რეგიონული სტაბილურობის საყრდენებად. ახლა კი ეს ორი საყრდენი ერთმანეთს უპირისპირდება. ირანის დასუსტების ფონზე ვაშინგტონმა და მისმა პარტნიორებმა უნდა გააცნობიერონ: ახლო აღმოსავლეთი ახალი გამოცდის წინაშე  შეიძლება დადგეს – მათ უახლოეს მოკავშირეებს შორის დაწყებული კონფლიქტი სახით.

წყარო

მოამზადა სიმონ კილაძემ