ბრიტანული გაზეთი „დეილი მეილი“ (Daily Mail) რუბრიკით „ექსკლუზივი“ აქვეყნებს სტატიას სათაურით: „ბრიტანელთა ბანდა გოგონას, რომელიც ნარკოტიკებით ვაჭრობაშია ეჭვმიტანილი, თავის მოკვეთით და ოჯახის წევრების სიკვდილით ემუქრებოდა და ცხელი უთოთი აწამებდა იმ მიზნით, რომ საქართველოში ნარკოტიკები გადაეტანა. მან დახმარება ტაილანდის პოლიციას სთხოვა, მაგრამ უშედეგოდ“ (ავტორი – ენდი ჯერინგი).

გთავაზობთ პუბლიკაციას მცირე შემოკლებით:

ნარკოვაჭრობაში ეჭვმიტანილი ბრიტანელი გოგონა, 18 წლის ბელა ქოლი, რომელიც თბილისის (საქართველო) აეროპორტში, ბანგკოკიდან (ტაილანდი) ჩამოფრენისას (დუბაის – არაბთა გაერთიანებული საემიროების გავლით) 10 მაისს დააკავეს, ამბობს, რომ ტაილანდში არსებული ბრიტანელთა ბანდა მას და მის ოჯახს სიკვდილით ემუქრებოდა, თუ იგი 11 კილოგრამ კანაბისს კონტრაბანდის სახით არ წაიღებდა.

ბელა ქოლი, რომელიც ფეხმძიმეა, ჰყვება, რომ მას შემდეგ, როცა მას ცხელი უთოთი დაწვით დაემუქრნენ, დიდ ბრიტანეთში თავის ოჯახს ტექსტური გზავნილით აცნობა, რომ შველა სჭირდებოდა. გოგონას თქმით, მან დახმარებისთვის მიმართა ბანგკოკელ პოლიციელს და უთხრა, რომ მას იძულებულს ხდიან ნარკოტიკები შავიზღვისპირა ქვეყანაში – საქართველოში წაიღოს, მაგრამ პოლიციამ გოგონა ბანდას დაუბრუნა. იმ დროისათვის, როცა ბელა ქოლის მშობლებმა გზავნილი წაიკითხეს, უკვე ძალზე დაგვიანებული იყო.

ამჟამად ბელა საქართველოში, ქალთა მე-5 შრომით გამასწორებელ კოლონიაში იმყოფება. გუშინ მას სასამართლოს სხდომაზე უარი ეთქვა გირაოთი გათავისუფლებაზე და თუ დამნაშავედ შერაცხავენ ნარკოტიკების კონტრაბანდის ბრალდებით, 20 წლით თავისუფლების აღკვეთა ემუქრება.

ბელა ქოლის ადვოკატმა მალხაზ სალაყაიამ, რომელიც [სამართალდამცველებთან] მოხერხებული მომლაპარაკებლის სახელით სარგებლობს (იგი საქართველოს ექს-პრეზიდენტის მკვლელობის საქმესაც იძიებდა), განაცხადა, რომ „ბრიტანელი ტურისტი გოგონა იმ ასაკის არ არის, რომ გულდასმით დაფიქრებულიყო, თუ რა მოუვიდოდა, როცა მას ნარკოვაჭრობაში ამხელდნენ“.

თბილისის საქალაქო სასამართლოში ბელა ქოლის საქმის მოსმენაზე გამოსვლის შემდეგ მალხაზ სალაყაია „დეილი მეილს“ ესაუბრა და უთხრა, რომ გოგონა ბანგკოკში არსებული ბრიტანელთა ბანდის სამიზნე გახდა. „ბანდიტებმა მათ უთხრეს: ჩვენ ვიცით შენი მშობლების მისამართი. ასევე ვიცით, თუ სად იმყოფება შენი 16 წლის ძმაც… მათ ბელა ქოლს აჩვენეს ვიდეო თავმოკვეთილი მამაკაცის კადრებით და უთხრეს, რომ თუ იმას არ გააკეთებდა, რასაც ეტყოდნენ, ასეთი ბედი ექნება მას და მისი ოჯახის წევრებსაც. კადრების ყურებისას მას გული აერია და თითქმის გონება დაკარგა, მაგრამ ბანდიტებმა მაინც აიძულეს ვიდეოსათვის ბოლომდე ეყურებინა“.

მისტერ მალხაზ სალაყაიას თქმით, „ბელა ქოლს მარჯვენა ხელზე ახლაც ემჩნევა იძულების კვალი – მას, ასე ვთქვათ, დაღი გაუკეთეს – ხელი ცხელი უთოთი დაუწვეს, ანუ განახორციელეს როგორც ფსიქოლოგიური, ისე ფიზიკური ზეწოლა… რაც შეეხება იმ კითხვას – იყო თუ არა ბელა ქოლი ბანდიტურ ჯგუფთან ახლო კავშირში, გეტყვით, რომ იგი რამდენიმე მათგანც იცნობდა, რომლებიც ბრიტანელები იყვნენ. მან ჯერ ერთი გაიცნო, შემდეგ კი, მისი მეშვეობით, სხვებიც. ჩვენ გვაქვს იმის საფუძველი ვიფიქროთ, რომ ამ ბანდიტურ ჯგუფს ტაილანდში ადგილობრივი ქსელი ჰქონდა“.

სასამართლოს სხდომაზე ბელას მამა, 49 წლის ნილ ქოლი და დეიდა, 51 წლის ქერი ქოლი და ეჭვმიტანილის პაპა ესწრებოდნენ. დედამისი ვიდეოჩართვებით სარგებლობდა. ოჯახის წევრებმა სასამართლოს გირაოს გადახდა შესთავაზეს 13500 გირვანქა სტერლინგის ოდენობით, მაგრამ მოსამართლემ მათი თხოვნა არ დააკმაყოფილა.

სასამართლოს სხდომაზე გაირკვა, რომ ზოგიერთი დეტალი იმ მუქარისა, რომელიც ბანდის წევრებმა ბელა ქოლზე განახორციელეს. „ინსტრუქცია, უფრო ზუსტად კი მუქარა-ულტიმატუმი, რომელიც მას ბანდიტებმა წაუყენეს, გამოიხატებოდა ასეთნაირად; „შენ აიღებ ამ ბარგს და გადაიტან „ა“ პუნქტიდან „ბ“ პუნქტში (კონკრეტული ქვეყნის მითითებით) და თუ ასე არ გააკეთებ, მოგკლავთ. არანაირი ლაპარაკი და პირობა რაიმე კომპენსაციაზე და ფულის გადახდაზე არ ყოფილა. ბელა, უბრალოდ, აიძულეს, რომ დანაშაულებრივი ქმედება ჩაედინა“.

„ვარაუდი იმისა, რომ ბანდის ერთ-ერთი წევრი ბელა ქოლის ბავშვის მამაა, სიმართლეს არ შეესაბამება. მე ამას კატეგორიულად უარვყოფ. გოგონას ფეხმძიმობას ბანდის წევრთან არავითარი კავშირი არ აქვს. ვერც იმას ვიტყვი, იცის თუ არა ბავშვის მამამ ბელას მდგომარეობა“, – ამბობს მისტერ მალხაზ სალაყაია.
ადვოკატმა ტაილანდის პოლიცია ბანდიტებთან კავშირში დაადანაშაულა და თქვა, რომ „სანამ ბელა ქოლი ბანგკოკში იყო, ძალიან შემაშფოთებელი და საგანგაშო ეპიზოდი მოხდა: ბელამ ისარგებლა მომენტით, რომ რომელიმე პოლიციელთან მისულიყო და თავისი გასაჭირი ეთქვა. პოლიციელები სამნი იყვნენ და ქუჩაში იდგნენ. მან უთხრა, რომ პრობლემა ჰქონდა და დახმარებოდნენ. ისინი 20 წუთი ლაპარაკობდნენ და ბოლოს მათ ისევ იმ ადამიანებთან დააბრუნეს, ვისგანაც ბელა გაიქცა და თავის გადარჩენას ცდილობდა. ეს ფაქტი საფუძველს გვაძლევს მარტივი დასკვნა გავაკეთოთ – ბანდიტური ჯგუფი ადგილობრივ პოლიციასთან კავშირში იმყოფებოდა“.
მალხაზ სალაყაია ვრცლად მოჰყვა, თუ როგორ ჩამოაღწია თბილისამდე ბელა ქოლმა: „მას უთხრეს, რომ იგი ერთ-ერთ ქვეყანაში გზავნიდნენ. ჩასვეს ავტომანქანაში, მიიყვანეს აეროპორტში, იქ გამყოლმა პასპორტი და ჩანთა მისცა. ბელა ქოლმა, როგორც ირკვევა, საპასპორტო კონტროლის დროს კონტროლიორს უთხრა, რომ ჩანთა მისი არ იყო, მაგრამ მან ყურადღება არ გაამახვილა“.

„როცა იგი თბილისში ჩამოფრინდა, პოლიციელებმა ბარგის შემოწმებისას ნარკოტიკები იპოვეს ვაკუუმური შეფუთვით. ბელა ქოლმა მათ აცნობა, რომ ჩანთა მისი არ არის და რომ მას უბრძანეს თბილისში ჩასვლისას ბარგი სხვისთვის გადაეცა და ამით მისი მისია შესრულებული იქნებოდა. ბელა ქოლი ნაწილობრივ აღიარა პოლიციელებთან, რომ იგი მუქარისა და ზეწოლის ქვეშ იმყოფებოდა და ამიტომ იძულებული გახდა ნარკოტიკები წამოეღო. მას ბანგკოკში ფოტოსურათი აჩვენეს და უთხრეს, რომ ბარგი იმ ადამიანისათვის გადაეცა“, – ამბობს ადვოკატი.

მალხაზ სალაყაია ამბობს, რომ ნარკოტიკები ბელა ქოლს არ ეკუთვნის, ხოლო ბარგი უცნობმა პიროვნებამ დაარეგისტრირა მის სახელზე.

ადვოკატმა იმედი გამოხატა, რომ მოსამართლე ისარგებლებს შემამსუბუქებელი გარემოებებით და ბელა ქოლი მხოლოდ დაჯარიმდება და იგი დეპორტირებული იქნება დიდ ბრიტანეთში. „ეს რეალური სცენარია“, – განაცხადა მალხაზ სალაყაიამ.
სასამართლო პროცესი 10 ივლისს გაიმართება.

მოამზადა სიმონ კილაძემ

წყარო:

„ნატოს სამიტმა უკრაინის მძიმე მდგომარეობა ვერ დამალა. კიევის მდგომარეობა სწრაფად უარესდება“ – ასეთი სათაური აქვს ბრიტანულ „ფაინენშელ თაიმსში“ (Financial Times) დაბეჭდილ სტატიას, რომლის ავტორია გიდეონ რიხმანი. მასალაში განხილულია უკრაინის დღევანდელი მდგომარეობა და პერსპექტივა – რა მოხდება რუსეთთნ ომში, თუ კიევს დასავლეთი არ დაეხმარება.

გთავაზობთ პუბლიკაციას შემოკლებით:

როცა დონალდ ტრამპი ნატოს სამიტიდან ვაშინგტონში დაბრუნდა, თეთრმა სახლმა სოციალურ ქსელში გამოაცხადა, რომ   „მამიკო სახლში დაბრუნდა“. ეს პოსტი ერთდროულად საზეიმოც იყო და ღიმილის მომგვრელიც და მიანიშნებდა იმ „სახელზე“, რომელიც აშშ-ის პრეზიდენტს ნატოს გენერალურმა მდივანმა მარკ რიუტემ უწოდა. ამბობენ, რომ გენმდივანმა ასეთი მოფერებითი ფორმით დონალდ ტრამპს იმიტომ მიმართა, რომ სამიტის დროს ლიდერების ერთიანობის შენარჩუნებას ცდილობდა. მართლაცდა, ევროპელი ლიდერები მთლიანობაში ნამდვილად გამოიყურებოდნენ კმაყოფილნი იმ სამიტის შემდეგ, რომელიც პირველად გაიმართა დონალდ ტრამპის მეორე ვადით პრეზიდენტად არჩევის შემდეგ.

შიშები, რომ აშშ-ის პრეზიდენტი სამიტს ნაადრევად დატოვებდა, ან საერთოდ ნატოდან გასვლას განაცხადებდა, არ გამართლდა. ნატოს ყველა ევროპელმა წევრმა ივალდებულა, რომ მთლიანი შიდა პროდუქტის (მშპ) 5%-ს სამხედრო ხარჯებს მოახმარდა.

ერთ-ერთი ევროპელი ლიდერის აზრით, სამიტის დროს სამი ძირითადი მიზანი იქნა მიღწეული: პირველი – ნატო გადაერთო თავის საკვანძო მისიის შესრულებაზე – რუსეთის შეკავებაზე. მეორე – ჩრდილოატლანტიკური ალიანსი სამხედრო ხარჯების თვალსაზრისით უბრუნდება ცივი ომის დროინდელ დონეს, რუსეთის სწრაფი მილიტარიზებისა და ძლიერების ზრდის პასუხად. მესამე – ჩრდილოატლანტიკური ბლოკის წევრი ევროპული ქვეყნების მიერ სამხედრო ხარჯების გაზრდის შედეგად ნატო ევროპასა და ამერიკას შორის ყველაზე დაბალანსებული ალიანსი გახდება.

ჰააგის სამიტის ატმოსფერო შეცვალა იმ ფაქტმაც, რომ შეხვედრა გაიმართა აშშ-ის ირანისადმი დარტყმების შემდეგ: დონალდ ტრამპი ნიდერლანდებში კარგი განწყობით ჩავიდა, ხოლო მისმა გადაწყვეტილებამ ირანის ფორდოს ბირთვული ობიექტის დაბომბვის თაობაზე ევროპელებს გაუქრო ის შიშები, რომ აშშ-ის პრეზიდენტი საერთოდ თავს აარიდებდა ძალის გამოყენებას. გარდა ამისა, დონალდ ტრამპი მეგობრულად შეხვდა ვოლოდიმირ ზელენსკის და ამით ნაწილობრივ მაინც გამოსწორდა სიტუაცია თეთრ სახლში თებერვალში მომხდარი სკანდალური შეხვედრის შემდეგ.

მაგრამ იმ დროს, როცა უკრაინის დიპლომატიის საქმე კარგად მიდის, ამას ვერ ვიტყვით ომზე, სადაც სიტუაცია უარესია. ნატოს ზოგიერთი ლიდერი შიშობს, რომ ფრონტის ხაზზე მდგომარეობა შეიძლება სერიოზულად გართულდეს ორიოდე თვის შემდეგ, შემოდგომის დასაწყისში. რეალურად ამას უფრო დიდი მნიშვნელობა აქვს, ვიდრე ქაღალდზე დაწერილ რომელიმე ვალდებულებას და პირობას, რომლებიც ნატოს კომუნიკეშია ნახსენები. სამხედრო შეფასებები აჩვენებენ, რომ როგორც რუსეთის, ისე უკრაინის ჯარები ახლოს არიან გამოფიტვის ზღვართან, მაგრამ იმის გათვალისწინებით, რომ რუსეთს თავისი არმიის ბრძოლისუნარიანობის შენარჩუნება მინიმუმ კიდევ ერთი წელი მაინც შეუძლია, უკრაინას კრიტიკულ წერტილს უკვე ექვს თვეში მიაღწევს – თუ მნიშვნელოვან სამხედრო დახმარებას არ მიიღებს.

(…)

უკრაინის არმიას ისეთი პრობლემებიც საკმაოდ აქვს, რომელთა მოგვარება დასავლელ მოკავშირე ქვეყნებს არ შეუძლიათ – მაგალითად, არმიის პირადი შემადგენლობის დეფიციტი. როგორც ითვლება, რუსეთმა ომის განმავლობაში მილიონამდე ჯარისკაცი დაკარგა დაღუპულებისა და  დაჭრილ-დასახიჩრებულების სახით, მაგრამ უკრაინის არმიის დანაკარგებიც არანაკლებია. ამ შემთხვევაში უფრო მძიმე მდგომარეობა უკრაინას აქვს, რადგან რუსეთის მოსახლეობის რაოდენობა 4-ჯერ აღემატება უკრაინის მოსახლეობის რაოდენობას, ანუ კრემლს უფრო მეტი შესაძლებლობები აქვს ცოცხალი ძალის შევსების თვალსაზრისით.

(…)

რა თქმა უნდა, ომების მიმდინარეობას წინასწარ ზუსტად ვერ გათვლი, ყველაფერს წინასწარ ვერ იწინასწარმეტყველებ – განწყობები ხშირად შეიძლება შეიცვალოს. ზოგიერთები დასავლეთში ამტკიცებენ, რომ უკრაინას შეუძლია რუსეთის შეტევებს გაუძლოს მომავალი წლის განმავლობაშიც კი. მათი თქმით, დიდი დანაკარგების მიუხედავად, რუსეთმა გასულ წელს მხოლოდ ის შეძლო, რომ დამატებით უკრაინის ტერიტორიის მხოლოდ 0,25% დაიკავა. ოპტიმისტების მტკიცებით, უკრაინელი სამხედრო მოსამსახურეების მაღალი დონის ოსტატობამ დრონების მართვის საქმეში შეუძლებელი გახადა რუსეთის არმიის მსხვილი დაჯგუფებების შეტევების განხორციელება. მათივე თქმით, თუნდაც რუსეთმა უკრაინელების პოზიციები გაარღვიონ, კრემლს მაინც არ ეყოფა მექანიზებული ქვედანაყოფები, რომ ამ მიღწევით ისარგებლოს.

ომის მსვლელობაში უკვე მრავალჯერ დამტკიცდა, რომ ზოგიერთი საყოველთაოდ აღიარებული სიბრძნეც კი შეიძლება მცდარი აღმოჩნდეს. მაგრამ თუ მზარდი პესიმიზმი მათ შორის, ვინ ყურადღებით ადევნებს თვალს უკრაინის მოვლენებს, გამართლდება, მაში ნატოს სამიტით გამოწვეული ნებისმიერი პოზიტიური განწყობა შეიძლება მალე გაქრეს. ნატოს გენერალური მდივანი, რომელიც ცნობილია ხალისიანი განწყობით და მუდმივი ღიმილით. მაგრამ ვნახოთ, გაიცინებს თუ არა მარკ რიუტე წლის ბოლოს. სიცილის გაგრძელება, ალბათ,  ძნელი იქნება.

წყარო:

მოამზადა სიმონ კილაძემ