Home Blog Page 2

ვეტერანის დღისადმი მიძღვნილი ღონისძიებების ფარგლებში, კობა კობალაძე რეგიონებში შეხვედრებს მართავს

ვეტერანების საქმეთა სახელმწიფო სამსახურის შექმნის 10 წლისთავთან დაკავშირებით, ვეტერანის დღის, 17 ოქტომბრის ღონისძიებების ფარგლებში, სამსახურის დირექტორი, გენერალ-მაიორი კობა კობალაძე, სამსახურის წარმომადგენლებთან ერთად, რეგიონებში ვეტერანებთან შეხვედრებს მართავს. ინფორმაციას ვეტერანების საქმეთა სახელმწიფო სამსახური ავრცელებს.

მათივე ცნობით, კობა კობალაძემ ვეტერანებთან შეხვედრები უკვე გამართა ბათუმში, ოზურგეთში, ზუგდიდსა და ქუთაისში.

შეხვედრებზე, ვეტერანებმა ყურადღება გაამახვილეს რამდენიმე, მათთვის განსაკუთრებით მნიშვნელოვან საკითხზე. მათ შორის, საზოგადოებრივი ტრანსპორტით უფასოდ მგზავრობის შეღავათის გავრცელებაზე საქართველოს მასშტაბით, ჯანდაცვის სერვისების გაუმჯობესებაზე,საყოფაცხოვრებო სუბსიდიისა და დაუბეგრავი მინიმუმის გაზრდაზე.

„კობა კობალაძე რეგიონებში შეხვედრებს კვლავ აგრძელებს და მომდევნო შეხვედრებს შემდეგ ქალაქებში გამართავს:

7 ოქტომბერს, ქ. ახალციხე 16:00 საათზე, შ.ახალციხელის ქუჩა N 2, (გუბერნიის შენობა);

9 ოქტომბერს, ქ. გორი, 16:00 საათზე, მშვიდობის ქუჩა N 12 ა, (გორის კულტურისა და ახალგაზრდობის სახლი -კომბინატის დასახლება);

10 ოქტომბერს, ქ. რუსთავში, 16:00 საათზე, კოსტავას ქუჩა N 20, (რუსთავის მერიის შენობის უკან მუსიკალური სასწავლებლის დარბაზი);

11 ოქტომბერს, ქ. თელავი, 16:00 საათზე, ჭავჭავაძის მოედანი N 5, (მუსიკალური სკოლა);

12 ოქტომბერს, ქ. მცხეთა, 16:00 საათზე, აღმაშენებლის ქუჩა N 77, (ანდრო კანდელაკის ჭიდაობის დარბაზი);

ადგილობრივ ვეტერანებს შესაძლებლობა აქვთ, აღნიშნულ შეხვედრებს დაესწრონ და სამსახურის დირექტორისგან, მათთვის საინტერესო ყველა საკითხზე ამომწურავი ინფორმაცია მიიღონ,“ – აღნიშნულია ინფორმაციაში.

ვეტერანი ზვიად ხაჩიძე მკლავჭიდში მსოფლიო ჩემპიონის სახელობითი ქამრის მფლობელი გახდა 

მკლავჭიდის მსოფლიო ფედერაციის_  IFA-ს ეგიდით, საბერძნეთში, ქ. ლუთრაკში, ჩატარდა  მსოფლიო ჩემპიონატი მკლავჭიდში, რომელშიც მონაწილეობა მიიღეს სპორტსმენებმა ხუთივე კონტინენტის 34 ქვეყნიდან. მსოფლიო პირველობაზე, საქართველო, 13 სპორტსმენით იყო წარმოდგენილი; ქართველმა ათლეტებმა წარმატებით იასპარეზეს და ჯამში, 11 მედალი მოიპოვეს. ჩვენი ქვეყნის ნაკრების შემადგენლობაში გახლდათ ომისა და თავდაცვის ძალების ვეტერანი, ზვიად ხაჩიძე, რომელიც ორ _”გრანდ მასტერისა”  და”ვიზუალის” კატეგორიაში მონაწილეობდა. 


მარჯვენა მკლავით ფინალურ ორთაბრძოლაში, ზვიად ხაჩიძემ, შვედი სპორტსმენი დაამარცხა და მსოფლიო ჩემპიონის ტიტული მოიპოვა. ზვიად ხაჩიძე ტიტულოვანი სპორტსმენია. ის მსოფლიოსა და ევროპის ჩემპიონატების არა ერთგზის გამარჯვებულია. მისი ღვაწლისა და დამსახურების აღიარებისთვის, IFA-ს გადაწყვეტილებით, სპორსტმენის სახელობითი ქამარი, საგანგებოდ დამზადდა. ჩემპიონს, ეს ჯილდო, მის 56 წლის იუბილეზე,  მკლავჭიდის მსოფლიო ფედერაციის_  IFA-ს პრეზიდენტმა, ანდერს აქსკლომ პირადად გადასცა.


ვეტერანების საქმეთა სახელმწიფო სამსახური ულოცავს ჩვენი ქვეყნის გამორჩეულ სპორტსმენს, ვეტერან ზვიად ხაჩიძეს ამ დიდ წარმატებას და აღიარებას და კიდევ ბევრ გამარჯვებას უსურვებს.

სამხრეთ  კავკასიის გეოპოლიტიკა გლობალური გეოპოლიტიკისა და არჩევნების კონტექსტში -ცირა ბარამიძე

სამხრეთ კავკასიაში იკვეთება დიდი პოლიტიკური მოთამაშეების (რუსეთი, თურქეთი, ირანი, ევროკავშირი, აშშ, ჩინეთი, სხვა რეგიონალური მოთამაშეები) ინტერესები. სად არის თავად კავკასიური პოლიტიკა?  ეკუთვნის თუ არა სამხრეთ კავკასიას თავადვე გადაწყვეტილებები რეგიონული თვალსაზრისით და რამდენად შეუძლია იყოს ინტეგრირებული რეგიონის ინტერესებიდან გამომდინარე.  ზემოჩამოთვლილი პოლიტიკური მოთამაშეებიდან მხოლოდ რუსეთს აინტერესებს და ხელს აძლევს დეზინტეგრირებული და დაპირისპირებული კავკასია და კონფლიქტური ხაზები, რადგან სწორედ ეს წარმოადგენს მის „ინსტრუმენტს“ – შეინარჩუნოს გავლენა კავკასიის რეგიონზე, კერძოდ, სამხრეთ კავკასიაზე (ჩრდილოეთი კავკასია ხომ ისედაც მისი იურისდიქციაა).

სამხრეთ კავკასია არის სტრატეგიული მნიშვნელობის რეგიონი, სადაც რამდენიმე დიდი პოლიტიკური მოთამაშის ინტერესები იკვეთება სწორედ მისი გეოპოლიტიკური მდებარეობის, ენერგორესურსებისა და კრიტიკულ კონფლიქტურ ზონებთან სიახლოვის გამო. სამხრეთ კავკასია არის ბუფერული ზონა რუსეთისათვის ნატოს წერ თურქეთთან მიმართებაში. სამხრეთ კავკასიაში ურთიერთგადამკვეთი ინტერესების მქონე მთავარ პოლიტიკურ მოთამაშეებს შორის რუსეთი ინარჩუნებს დიდ გეოპოლიტიკურ გავლენას: რუსეთი ისტორიულად განიხილავს სამხრეთ კავკასიას, როგორც მისი გავლენის სფეროს, რეგიონის სიახლოვისა და საბჭოთა კავშირის მემკვიდრეობის გამო. მოსკოვი ცდილობს, შეინარჩუნოს პოლიტიკური და სამხედრო დომინირება რეგიონში, რათა უზრუნველყოს თავისი სამხრეთ საზღვრები და საპროექტო ძალა. ამისთვის რუსეთს გააჩნია რამდენიმე მნიშვნელოვანი ინსტრუმენტი: ენერგეტიკული დერეფნები: რუსეთს სურს აკონტროლოს ან გავლენა მოახდინოს სამხრეთ კავკასიის გავლით ენერგეტიკულ მარშრუტებზე, როგორიცაა მილსადენები, რომლებიც გვერდს უვლიან რუსეთის ტერიტორიას, მათ შორის ბაქო-თბილისი-ჯეიჰანის (BTC) ნავთობსადენისა და სამხრეთის გაზის დერეფნის ჩათვლით; კონფლიქტები აფხაზეთში, შიდა ქართლში (ე.წ. სამხრეთ ოსეთი). ამგვარად, სამხედრო ბაზები  ასევე არის რუსეთის ინსტრუმენტი: 2008 წლის რუსეთ-საქართველოს ომის შემდგომ საქართველოში ოკუპირებულ ტერიტორიებზე მდგომ რუსის ჯარს „მშვიდობისმყოფელის“ სახელი ოკუპანტიის სახელით შეეცვალა.

თურქეთის ინტერესიც სამხრეთ კავკასიაში ნათელია – ესაა ენერგეტიკული და სავაჭრო დერეფნები: თურქეთი კრიტიკული სატრანზიტო ქვეყანაა ენერგეტიკული მილსადენებისათვის, რომლებიც გადის კასპიის ზღვიდან სამხრეთ კავკასიის გავლით ევროპაში, მათ შორის BTC ნავთობსადენისა და ტრანსანატოლიის ბუნებრივი აირის მილსადენისა (TANAP). თურქეთის ინტერესი არის ამ ენერგეტიკული მარშრუტების უზრუნველყოფა და ევროპის დამოკიდებულების შემცირება რუსულ ენერგიაზე. თურქეთს აქვს მჭიდრო ეთნიკური, კულტურული და პოლიტიკური კავშირები აზერბაიჯანთან და ეს გაღრმავდა ბოლო წლებში, განსაკუთრებით თურქეთის სამხედრო და დიპლომატიური მხარდაჭერით აზერბაიჯანისათვის 2020 წლის მთიანი ყარაბაღის ომის დროს. თურქეთი სამხრეთ კავკასიაში თავისი გავლენის გაფართოებას აზერბაიჯანთან ალიანსით ცდილობს. თურქეთი რეგიონულ მეტოქეობას უწევს რუსეთს სამხრეთ კავკასიაში: მიუხედავად იმისა, რომ თურქეთი და რუსეთი თანამშრომლობენ ზოგიერთ სფეროში, მაგალითად, სირიაში და ენერგეტიკულ პროექტებში, ისინი კონკურენტები არიან სამხრეთ კავკასიაში. თურქეთი მიზნად ისახავს რუსეთის გავლენის შეზღუდვას რეგიონში და მას სურს გააძლიეროს საკუთარი პოლიტიკური, ეკონომიკური და სამხედრო როლი სამხრეთ კავკასიაში, განსაკუთრებით – აზერბაიჯანში.

ირანს, გეოპოლიტიკური ინტერესებიდან გამომდინარე, აქვს ინტერესი რეგიონში სტაბილურობისათვის, რათა თავიდან აიცილოს მთიანი ყარაბაღის მსგავსი კონფლიქტები. ირანი ცდილობს დააბალანსოს ურთიერთობები სომხეთსა და აზერბაიჯანთან და შეინარჩუნოს თავისი რეგიონული გავლენა. ენერგეტიკული თანამშრომლობა და კონკურენციაც უდიდესი მნიშვნელობისაა – ირანი დაინტერესებულია სამხრეთ კავკასიის ენერგეტიკული ბაზრებით, როგორც საკუთარი ენერგორესურსების პოტენციური ექსპორტიორი და როგორც გაზისა და ნავთობის სატრანზიტო მარშრუტი. თუმცა, ის ასევე კონკურენციას უწევს ირანის გვერდის ავლით ენერგეტიკულ მარშრუტებს, როგორიცაა აზერბაიჯანისა და თურქეთის დამაკავშირებელი გზები. ირანს აქვს კულტურული და ეთნიკური კავშირები, კერძოდ, ირანს ჰყავს მნიშვნელოვანი აზერბაიჯანული მოსახლეობა მის ჩრდილოეთ პროვინციებში, რაც მის ურთიერთობას აზერბაიჯანთან დელიკატურს ხდის. თეირანი უფრთხილდება აზერბაიჯანული ნაციონალიზმის გავრცელებას საკუთარ ეთნიკურ აზერბაიჯანელ მოსახლეობაში და ამიტომ ცდილობს ამ ურთიერთობების ფრთხილად მართვას, ხოლო ეთნიკური ქართული მოსახლეობა ფერეიდანში ირანისათვის დაბრკოლებას არ წარმოადგენს. ამგვარად, ირანს, როგორც თურქეთს, სტაბილური სამხრეთ კავკასია სურს.

ევროკავშირის (EU) მიზანია სამხრეთ კავკასიაში ენერგეტიკული უსაფრთხოება: ევროკავშირს დიდი ინვესტიცია აქვს ჩადებული კასპიის რეგიონიდან ენერგომომარაგების უზრუნველყოფაში სამხრეთ კავკასიის გავლით, რომელიც გვერდს უვლის რუსეთს. სამხრეთის გაზის დერეფანი ევროპის სტრატეგიის მთავარი ელემენტია ენერგიის წყაროების დივერსიფიკაციისა და რუსულ გაზზე დამოკიდებულების შესამცირებლად. ასევე, ევროკავშირი ცდილობს ხელი შეუწყოს პოლიტიკურ სტაბილურობას, დემოკრატიას და ეკონომიკურ რეფორმებს სამხრეთ კავკასიაში ისეთი ინიციატივებით, როგორიცაა „აღმოსავლეთ პარტნიორობის“ პროგრამა, რომელიც მოიცავს საქართველოს, სომხეთსა და აზერბაიჯანს. ევროკავშირი მხარს უჭერს რეფორმებს მმართველობაში, კანონის უზენაესობასა და ადამიანის უფლებების დაცვას. უნდა აღინიშნოს, რომ „აღმოსავლეთ პარტნიორობის“ პროგრამამ დეფორმაცია განიცადა, მასში სამხრეთ კავკასიის სამი ქვეყნის გარდა შედიოდა უკრაინა, მოლდოვა, ბელორუსი. სამივე ეს ქვეყანა დგას გეოპოლიტიკური საფრთხის წინაშე, განსაკუთრებით – ბელორუსი, რომელიც რუსეთის სატელიტად იქცა. ევროკავშირი ჩართულია სამხრეთ კავკასიის რეგიონში კონფლიქტების მოსაგვარებლად. ევროკავშირი ხელს უწყობს დიპლომატიურ გადაწყვეტილებებს და სამშვიდობო მცდელობებს, თუმცა მისი გავლენა ხშირად მეორეხარისხოვანია რუსეთისა და სხვა რეგიონალურ ძალებთან შედარებით.

შეერთებულ შტატებს სამხრეთ კავკასიაში გააჩნია გეოპოლიტიკური და უსაფრთხოების ინტერესები: აშშ განიხილავს სამხრეთ კავკასიას, როგორც კრიტიკულ რეგიონს რუსეთისა და ირანის გავლენის დასაპირისპირებლად, ასევე ნატოს წევრი თურქეთის საზღვრებთან სტაბილურობის ხელშეწყობისათვის. აშშ მხარს უჭერს საქართველოს დამოუკიდებლობასა და ტერიტორიულ მთლიანობას. აშშ-ს მიზანია – ენერგეტიკული უსაფრთხოება: ევროკავშირის მსგავსად, აშშ-ს აქვს სტრატეგიული ინტერესი რუსეთისაგან ენერგეტიკული დამოუკიდებლობის ხელშეწყობისათვის. შეერთებულმა შტატებმა მხარი დაუჭირა მილსადენების განვითარებას, როგორიცაა BTC და სამხრეთის გაზის დერეფანი, რათა უზრუნველყოს რუსული ენერგომომარაგების ალტერნატივა. მნიშვნელოვანია ასევე სამხედრო და ეკონომიკური დახმარება: აშშ-მ გაუწია საქართველოს სამხედრო დახმარება, განსაკუთრებით 2008 წლის რუსეთ-საქართველოს ომის შემდეგ, და ხელს უწყობს უსაფრთხოების თანამშრომლობას აზერბაიჯანთან და სომხეთთან რუსული გავლენის დასაბალანსებლად. ეკონომიკური დახმარება და რეგიონში დემოკრატიული რეფორმების მხარდაჭერა ასევე აშშ-ს პოლიტიკის ძირითადი კომპონენტებია. ამგვარად, სამხრეთ კავკასიის სტაბილურობა აშშ-ს ინტერესებშია.

რა სურს ჩინეთს სამხრეთ კავკასიაში? ჩინეთი არის  „ერთი სარტყელისა და გზის“ ინიციატივის ავტორი (BRI): ჩინეთის ინტერესი სამხრეთ კავკასიის მიმართ ძირითადად ეკონომიკურია; ეს ინტერესი ორიენტირებულია  ერთი სარტყელისა და გზის ინიციატივის გარშემო, რომელიც მიზნად ისახავს ახალი სავაჭრო გზების შექმნას ჩინეთს, ევროპასა და ახლო აღმოსავლეთს შორის. სამხრეთ კავკასია არის კრიტიკული სატრანზიტო დერეფანი ჩინეთის სახმელეთო სავაჭრო გზებისათვის ევროპისაკენ. ამ მიზნით, ჩინეთი ახორციელებს ეკონომიკურ ინვესტიციებს: ჩინეთი აძლიერებს ინვესტიციებს ინფრასტრუქტურულ პროექტებში სამხრეთ კავკასიაში, მათ შორის საავტომობილო გზების, რკინიგზისა და ენერგეტიკის სექტორებში, როგორც მისი ფართო სტრატეგიის ნაწილი ეკონომიკური დიპლომატიის მეშვეობით გავლენის გაფართოების მიზნით. ჩინეთი ინარჩუნებს რეგიონში პოლიტიკურ ან სამხედრო კონფლიქტებში ჩაურევლობის პოლიტიკას, ნაცვლად ამისა, ორიენტირებულია ძლიერი ორმხრივი ეკონომიკური ურთიერთობების დამყარებაზე ისეთ ქვეყნებთან, როგორიცაა აზერბაიჯანი და საქართველო. ჩინეთი შეიძლება იყოს საქართველოსა და დანარჩენი ორი ქვეყნის ეკონომიკური მოკავშირე სამხრეთ კავკასიაში, მაგრამ ვერ იქნებნა სტრატეგიული პარტნიორი. ჩინური ინვესტიცია არ უნდა ჩაიდოს ისეთ მეგა-ეკონომიკურ პროექტში, როგორიცაა ანაკლია.

რაც შეეხება სხვა რეგიონულ მოთამაშეებს – სამხრეთ კავკასიის ქვეყნებს არ გადაუდგამთ ბოლო ათწლეულის მანძილზე არანაირი ნაბიჯი გეოეკონომიკური და გეოპოლიტიკური ინტეგრაციისაკენ, აღარაფერს ვამბობ, კულტურულ-ცივილიზაციურ ინტეგრაციაზე. მიუხედავად იმისა, რომ სომხეთი „პატარა“ მოთამაშეა, მისი სტრატეგიული ალიანსები, განსაკუთრებით რუსეთთან, მნიშვნელოვანია. სომხეთს აქვს ასევე მჭიდრო ეკონომიკური კავშირები რუსეთთან. თუმცა, სომხეთის ამოცანაა, დააბალანსოს ეს კავშირები ევროკავშირთან და ირანთან გაზრდილი თანამშრომლობით, ცდილობს დაუძვრეს რუსეთზე დამოკიდებულებას. აზერბაიჯანი მნიშვნელოვანი მოთამაშეა თავისი ენერგეტიკული რესურსებით და სტრატეგიული მდებარეობით. ის აბალანსებს ურთიერთობებს რუსეთსა და დასავლეთთან, მაგრამ მისი ძლიერი ალიანსი თურქეთთან ბოლო წლებში უფრო გამოხატული გახდა, განსაკუთრებით 2020 წლის მთიანი ყარაბაღის კონფლიქტის შემდეგ.

როგორც ვხედავთ, რეგიონული კონფლიქტები და ენერგეტიკული დერეფნები, როგორც გადაკვეთის წერტილები, მნიშვნელოვან როლს ასრულებს სამხრეთ კავკასიის გეოპოლიტიკურ დოქტრინაში, რომელშიც არც ერთი მოთამაშის ინტერესი არ ემთხვევა ერთმანეთს და, მით უმეტეს, არ ემთხვევა თავად სამხრეთ კავკასიის ქვეყნების ეროვნულ ინტერესებს. ენერგეტიკული დერეფნების თვალსაზრისით კი –  სამხრეთ კავკასია კრიტიკულად მნიშვნელოვანია ნავთობისა და გაზის ტრანსპორტირებისათვის კასპიის ზღვიდან ევროპაში. რუსეთი ცდილობს შეინარჩუნოს კონტროლი ენერგეტიკულ მარშრუტებზე, ანუ იმაზე, რაც წარმოადგენს ევროკავშირის ინტერესს, ხოლო ევროკავშირი, თურქეთი და აშშ ხელს უწყობენ ალტერნატიულ მარშრუტებს, რომლებიც გვერდს უვლიან რუსეთს. ჩინეთის მზარდი ინტერესი ამ დერეფნების მიმართ კიდევ უფრო ართულებს გეოპოლიტიკურ ლანდშაფტს. ჩინეთის როლი შეიცავს ასევე გეოპოლიტიკურ რისკებს სამხრეთ კავკასიაში.

ამგვარად, სამხრეთ კავკასია რთული და უაღრესად კომპლექსური რეგიონია, სადაც იკვეთება დიდი სახელმწიფოების – რუსეთის, თურქეთის, ირანის, ევროკავშირის, აშშ-ისა და ჩინეთის ინტერესები. თითოეული მოთამაშე ცდილობს დაამტკიცოს თავისი გავლენა გეოპოლიტიკური, ეკონომიკური და უსაფრთხოების სტრატეგიების კომბინაციით, ხშირად იყენებს რეგიონალურ კონფლიქტებს და ენერგორესურსებს თავისი მიზნების მისაღწევად. რეგიონში პოლიტიკური მოვლენებისა და კონფლიქტების შედეგი გააგრძელებს ძალთა ბალანსის ფორმირებას ამ მთავარ პოლიტიკურ მოთამაშეებს შორის.

რამდენად ახერხებს სამხრეთ კავკასიის ქვეყნები გლობალურ გეოპოლიტიკაში გამოკვეთოს თავისი რეგიონული პოლიტიკა და შეინარჩუნოს რეგიონული ავთენტურობა იმგვარად, რომ მიიღოს სარგებელი ამ საერთაშორისო გეოპოლიტიკური და გეოეკონომიკური ინტერესებიდან? ერთი რამ ცხადი ხდება – გეოპოლიტიკას განსაზღვრავს გეოეკონომიკა და უსაფრთოება. რუსეთისათვის სამხრეთ კავკასიის დეზინტეგრაცია ხელსაყრელია, სხვა პოლიტიკური მოთამაშეებისათვის კი – პირიქით, სტაბილურ, მშვიდობიან და ინტეგრირებულ სამხრეთ კავკასიას შეუძლია შეასრულოს  BOARDERLAND-ის ფუნქცია აღმოსავლეთიდან დასავლეთისაკენ და პირიქით. რუსეთის ინტერესია გაანადგუროს სამხრეთ კავკასიის ეს ფუნქცია და ტრანზიტის მხოლოდ ასეთ მიმართულებას ავითარებს – ჩრდილოეთიდან სამხრეთისაკენ და პირიქით… რუსეთი ფიქრობს – აქ დასავლეთის ადგილი არ არის, რუსეთისათვის მიუღებელია დასავლური ინტერესი სამხრეთ კავკასიაში, ხოლო ამ ქვეყნების ეროვნული ინტერესები მის მიერ ათასგზისაა უარყოფილი 2 საუკუნის მანძილზე.

რუსეთი ინარჩუნებს თავის გავლენას სამხრეთ კავკასიაში დიპლომატიური, სამხედრო, ეკონომიკური და კულტურული სტრატეგიების კომბინაციით. ეს სტრატეგია მორგებულია თითოეული ქვეყნის პოლიტიკურ და ისტორიულ კონტექსტზე.  მიუხედავად იმისა, რომ რუსეთის მიდგომაში არსებობს საერთო ნიშნები, ძირითადი განსხვავებებიც ძალზე მნიშვნელოვანია. რუსეთის განსხვავებული მიდგომა სამხრეთ კავკასიის ქვეყნებისადმი ეფუძნება რუსეთის თავისებურ ურთიერთობებსა და სტრატეგიულ ინტერესებს  თითოეულ ამ სახელმწიფოსთან. რუსეთის გავლენის საერთო მახასიათებლებია სამხრეთ კავკასიაში:  „სამშვიდობო“ და სამხედრო ბაზები; რუსეთი აკონტროლებს მნიშვნელოვან ენერგეტიკულ ინფრასტრუქტურას სამხრეთ კავკასიაში, იყენებს ენერგიის ექსპორტსა (გაზი და ნავთობი) და ინვესტიციებს ძირითად სექტორებში ეკონომიკური გავლენის განსახორციელებლად. რუსეთის მიერ კონტროლირებადი ენერგეტიკული კომპანიები, როგორიცაა გაზპრომი, მნიშვნელოვან როლს ასრულებენ რეგიონში, რაც რუსეთს აძლევს ბერკეტს ენერგოდამოკიდებულ ქვეყნებზე ჰქონდეს გავლენა. რუსეთი იყენებს ისტორიულ კავშირებს და რეგიონში რუსულენოვანი მოსახლეობის დიდ რაოდენობას კულტურული გავლენის შესანარჩუნებლად. რუსული მედია, ენა და განათლების სისტემები კვლავ გავრცელებულია რეგიონში და რუსეთი ავითარებს საერთო ისტორიული და კულტურული მემკვიდრეობის გრძნობას სამხრეთ კავკასიის სახელმწიფოებთან, განსაკუთრებით დამოუკიდებელ სახელმწიფოთა თანამეგობრობის (დსთ) მეშვეობით. რუსეთი იყენებს რეგიონალურ ორგანიზაციებს, როგორიცაა კოლექტიური უსაფრთხოების ხელშეკრულების ორგანიზაცია (CSTO) და ევრაზიის ეკონომიკური კავშირი (EAEU) თავისი გავლენის გასამყარებლად. სომხეთი, ორივეს წევრი, ძლიერ ინტეგრირებულია რუსეთის ხელმძღვანელობით არსებულ სტრუქტურებში, ხოლო საქართველო და აზერბაიჯანი ინარჩუნებენ დისტანციას ამ სტრუქტურებიდან. ეს ყველაფერი საერთო ნიშნების შესახებ.

რაც შეეხება  რუსეთის გავლენის განმასხვავებელ ნიშნებს თითოეულ ქვეყანაში: საქართველოში ის მიმართავს პოლიტიკურ იზოლაციასა და ტერიტორიების ოკუპაციასრუსეთი ახორციელებს ზეწოლას საქართველოზე 2008 წლის რუსეთ-საქართველოს ომის შემდეგ აფხაზეთისა და ე.წ. სამხრეთ ოსეთის დამოუკიდებელ სახელმწიფოებად აღიარებით. რუსული ჯარები ამ სეპარატისტულ რეგიონებში უწყვეტად დგას, რითაც რუსეთს შეუძლია ნებისმიერ დროს დაარღვიოს საქართველოს სუვერენიტეტი. რუსეთი იყენებს შეზღუდულ დიპლომატიურ ურთიერთობებს საქართველოსთან: რუსეთის გავლენა საქართველოში ძირითადად ნეგატიური და იძულებითია, რადგან საქართველოს მოსახლეობას გაცხადებული აქვს თავისი პროდასავლური პოზიციის, ნატოსა და ევროკავშირში გაწევრიანების სწრაფვისა და რუსეთის ჩარევის წინააღმდეგ მტკიცე პოზიციის შესახებ. ეკონომიკური და დიპლომატიური ურთიერთობები დაიძაბა და რუსეთი იყენებს თავის კონტროლს აფხაზეთსა და შიდა ქართლის რეგიონზე, როგორც ბერკეტს საქართველოს ტერიტორიული მთლიანობის წინააღმდეგ. ამგვარად, საქართველო, რომელიც მიისწრაფვის ევროატლანტიკური კურსით დასავლეთისაკენ, მიუღებელია რუსეთისათვის ამ სახით. ამიტომ რუსეთი ყველა ზემოჩამოთვლილი ბერკეტით მოქმედებს საქართველოს სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი ინტერესების წინააღმდეგ.

რუსეთი მანიპულირებს სომხეთით და როგორც თავისი ინტერესები კარნახობს, ისე ექცევა სომხეთს. სომხეთის ეკონომიკა ღრმად არის ინტეგრირებული რუსეთთან და ეს დამოკიდებულია რუსულ გაზსა და ინვესტიციებზე კრიტიკულ ინფრასტრუქტურაში. სომხეთი არის ЕАЭС  – წევრი, რაც ეკონომიკურად შეესაბამება რუსეთის პოლიტიკას. თუ სომხეთი „გაიხედავს“ დასავლეთისაკენ, რუსეთს შეუძლია ჩაერიოს მის საშინაო და საგარეო პოლიტიკაშიც კი.

რაც შეეხება აზერბაიჯანს, ის ატარებს დაბალანსებული ურთიერთობების პოლიტიკას: აწონასწორებს დიპლომატიას რუსეთს, თურქეთსა და დასავლურ ძალებს შორის. სომხეთისა და საქართველოსაგან განსხვავებით, აზერბაიჯანი ინარჩუნებს შედარებით პრაგმატულ და ნაკლებად კონფრონტაციულ ურთიერთობას რუსეთთან, ამავდროულად თავს არიდებს რუსეთის ხელმძღვანელობით უსაფრთხოების სტრუქტურებში ინტეგრაციას, როგორიცაა CSTO. აზერბაიჯანი ენერგეტიკული დამოუკიდებლობით გამოირჩევა: აზერბაიჯანის მნიშვნელოვანი ნავთობისა და გაზის რესურსები მას რუსეთისაგან უფრო დიდ ეკონომიკური დამოუკიდებლობის შესაძლებლობას აძლევს, რაც ამცირებს მოსკოვის ბერკეტს აზერბაიჯანში, განსხვავებით სომხეთისა ან საქართველოსაგან. აზერბაიჯანი ახორციელებს ენერგიის ექსპორტს მილსადენებით, რომლებიც გვერდს უვლიან რუსეთს, რაც კიდევ უფრო ზღუდავს რუსეთის გავლენას ამ სექტორში. აზერბაიჯანმა თავიდან აიცილა ზედმეტი დამოკიდებულება რუსეთის სამხედრო ან დიპლომატიურ მხარდაჭერაზე, სამაგიეროდ, თურქეთთან მჭიდრო კავშირების განვითარება და საკუთარი სამხედრო ძალა გამოიყენა ეროვნული სახელმწიფოებრივი ინტერესების გადასაჭრელად.

ამგვარად, თუ შევაჯამებთ საერთო და განმასხვავებელ ნიშნებს, ვითარება ასეთია:   33 წლის შემდგომ საბჭოთა კავშირის დანგრევიდან რუსული ჯარი დგას საქართველოს ოკუპირებულ ტერიტორიებზე, როგორც ოკუპანტი, რუსეთი იყენებს მრავალმხრივ მიდგომას სამხრეთ კავკასიაში თავისი გავლენის შესანარჩუნებლად, რომელიც ეყრდნობა სამხედრო, ეკონომიკურ და დიპლომატიურ ინსტრუმენტებს. თუმცა, მისი სტრატეგიები განსხვავდება სამივე ქვეყანაში. საქართველოში რუსეთი გავლენას ახდენს ძირითადად: 1.სამხედრო ოკუპაციისა და ტერიტორიული კონტროლის გზით: 2.სომხეთში კი რუსეთი ინარჩუნებს გავლენას სამხედრო ალიანსებითა და ეკონომიკური ინტეგრაციით; 3.აზერბაიჯანში რუსეთი თამაშობს უფრო დაბალანსებულ როლს, ეკონომიკური ან სამხედრო კონტროლის გარეშე აზერბაიჯანის დამოუკიდებელი საგარეო პოლიტიკისა და ენერგეტიკული სიმდიდრის გამო.

საქართველოში მოახლოებული არჩევნები მნიშვნელოვან როლს ასრულებს რუსეთის გავლენის ფორმირებაში საქართველოსა და სამხრეთ კავკასიის რეგიონში. როგორც რუსეთის, ისე დასავლეთის ინტერესის სტრატეგიული სფერო, საქართველოს პოლიტიკური ტრაექტორიაა და, შესაბამისად, არჩევნების შედეგები ფართო გავლენას მოახდენს რეგიონში ძალთა ბალანსზე. საქართველოში სახეზეა პროდასავლური და პრორუსული ორიენტაციები (თუმცა მოსახლეობის 80%-ზე მეტს გაცხადებული აქვს თავისი დასავლური არჩევანი): არჩევნების შედეგები განსაზღვრავს, გააგრძელებს თუ არა საქართველო გზას ევროატლანტიკური ინტეგრაციისკენ (ევროკავშირთან და ნატოსთან უფრო მჭიდრო კავშირები) თუ უფრო მეტად გადაიხრება რუსეთისაკენ. პროდასავლური პარტიები მხარს უჭერენ დასავლეთთან უფრო ღრმა ინტეგრაციას, ხოლო რუსეთთან უფრო მჭიდრო კავშირების მქონე პარტიებმა ან კოალიციებმა შეიძლება შეცვალონ საქართველოს პოზიცია მოსკოვისაკენ, რაც ნიშნავს საქართველოს სახელმწიფოებრიობის დაყენებას რისკის ქვეშ. თუ ეს ასე მოხდება, რუსეთი გაიმყარებს გავლენას სამხრეთ კავკასიის რეგიონში. რუსეთთან უფრო მეტად მორგებულმა საქართველომ შეიძლება ხელი შეუწყოს რუსეთის გავლენის გაძლიერებას სამხრეთ კავკასიაში, ამიტომ არჩევნებს საქართველოში აქვს ლოკალური, რეგიონული და საერთაშორისო მნიშვნელობა.

საქართველოში არჩევნებმა შეიძლება გამოიწვიოს ისეთი ხელისუფლების შექმნა, რომელიც ხელს შეუწყობს რუსეთთან მჭიდრო ეკონომიკურ კავშირებს. ეს მოიცავს ისეთ სექტორებს, როგორიცაა ენერგეტიკა (დამოკიდებულება რუსულ გაზზე), ვაჭრობა და რუსეთში მომუშავე საქართველოს მოქალაქეების ფულადი გზავნილები. რუსეთი ისტორიულად იყენებს რბილ ძალას, რათა გავლენა მოახდინოს ქართულ საზოგადოებაზე განათლების სისტემის, მედია საშუალებების, დეზინფორმაციული კამპანიებისა და კულტურული დიპლომატიის მეშვეობით. თუ რუსეთთან უფრო მეგობრული მთავრობა მოვა ხელისუფლებაში, სახელმწიფოც შესაძლოა უფრო ნებაყოფლობით მოეკიდოს რუსულ ნარატივებს და მედიას, რაც კიდევ უფრო გაზრდის მოსკოვის გავლენას საქართველოში საზოგადოებრივი აზრის ჩამოყალიბებაში. საქართველოს სწრაფვა ნატოში გაწევრიანებისაკენ არის სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი, რომელსაც რუსეთი კატეგორიულად ეწინააღმდეგება. არჩევნები განსაზღვრავს მთავრობის ერთგულებას ნატოში ინტეგრაციისადმი, რაც განიხილება როგორც საფრთხე რეგიონში რუსეთის გავლენისათვის. ნატოს მიმართ ნაკლებად ერთგული მთავრობა რუსეთის სტრატეგიულ ინტერესებს შეესაბამება, რაც მოსკოვს საშუალებას მისცემს შეინარჩუნოს უსაფრთხოების უფრო ძლიერი დასაყრდენი სამხრეთ კავკასიაში. რუსეთის სამხედრო ყოფნა აფხაზეთისა და შიდა ქართლის  სეპარატისტულ რეგიონებში კვლავ რჩება მისი გავლენის ძირითად ინსტრუმენტად საქართველოში. მთავრობა, რომელიც რუსეთთან შერიგებას ესწრაფვის, შესაძლოა უფრო მზად იყოს ჩაერთოს მოლაპარაკებებში, რამაც შეიძლება მოსკოვის ამ რეგიონებზე  კონტროლის ლეგიტიმაცია მოახდინოს, რაც ძირს უთხრის საქართველოს ტერიტორიულ მთლიანობას. თუ საქართველოში არჩევნების გზით მოვიდა მთავრობა, რომელიც ნაკლებად შეესაბამება დასავლეთს, შესაძლოა ამ მთავრობამ ასევე შეამციროს სამხედრო თანამშრომლობა დასავლელ პარტნიორებთან, რაც უფრო დაუცველს გახდის საქართველოს რუსეთის ზეწოლისაგან. ამან შეიძლება შეცვალოს ძალთა ბალანსი სამხრეთ კავკასიაში, სადაც რუსეთი ცდილობს უსაფრთხოების ლანდშაფტზე დომინირებას.

რუსეთს აქვს თავისი გავლენის ქვეყნებში, მათ შორის, საქართველოში, შიდა განხეთქილების გამოყენების ისტორია ამ ქვეყანაზე გავლენის შესანარჩუნებლად. საქართველოში რუსეთს შეუძლია მხარი დაუჭიროს პარტიებს ან ფრაქციებს, მათ შორის, ფინანსურადაც, რომლებიც უფრო მეტად არიან მიდრეკილნი მოსკოვის ინტერესებისაკენ. არჩევნებმა შეიძლება მისცეს შესაძლებლობა რუსეთს, მხარი დაუჭიროს კანდიდატებს ან პარტიებს, რომლებიც მოსკოვის მიმართ უფრო რბილი პოზიციის ან უფრო ნეიტრალური საგარეო პოლიტიკის მომხრეა. რუსეთს შეუძლია გავლენა მოახდინოს არჩევნების შედეგზე დეზინფორმაციული კამპანიების, კიბერშეტევების ან პრორუსული პოლიტიკური ძალების ფარული მხარდაჭერის გზით. ასეთი ჩარევა მიზნად ისახავს ძირი გამოუთხაროს დემოკრატიულ პროცესს და უზრუნველყოს რუსეთის ინტერესებისათვის უფრო ხელსაყრელი მთავრობის არჩევა.

საქართველოს არჩევნების შედეგები გავლენას მოახდენს მთელს რეგიონზე. საქართველო გადამწყვეტ როლს ასრულებს, როგორც სატრანზიტო ქვეყანა, ენერგო-მილსადენებისათვის (როგორიცაა ბაქო-თბილისი-ჯეიჰანის მილსადენი) და სავაჭრო მარშრუტები, რომლებიც გვერდს უვლიან რუსეთს. პრორუსულმა მთავრობამ შესაძლოა ძირი გამოუთხაროს დასავლეთის მიერ მხარდაჭერილ პროექტებს, რომლებიც მიზნად ისახავს ევროპის დამოკიდებულების შემცირებას რუსულ ენერგეტიკაზე, რაც მოსკოვს საშუალებას მისცემს განაახლოს კონტროლი რეგიონში სტრატეგიულ ენერგეტიკულ დერეფნებზე.

ეს ყოველივე სასწორზე დებს საქართველოს ევროკავშირში ინტეგრაციის საკითხს.  საქართველოს ევროკავშირში ინტეგრაციის პროცესზე შესაძლოა მნიშვნელოვანი გავლენა იქონიოს არჩევნებმა. მოქმედი მთავრობა ნაკლებად ერთგულია ევროკავშირის მიერ მოთხოვნილი რეფორმების მიმართ, როგორიცაა სასამართლო და ანტიკორუფციული ზომები, რამაც შეანელა საქართველოს პროგრესი ევროკავშირში გაწევრიანებისაკენ.

აღარავის ეპარება ეჭვი, განსაკუთრებით 2024 წლის 29 აპრილს „ქართული ოცნების“ ლიდერის განცხადებების შემდეგ, რომ „ქართული ოცნება“ რუსული ინტერესების გამტარებელია, რაც აისახება მთავრობის მიერ განხორციელებულ ამოცანებში – საქართველოს სახელმწიფოს იზოლაცია საერთაშორისო თანამშრომლობისაგან, ანტიდასავლური დეკლარირება და ქმედებები.

ამგვარად, რუსეთს აქვს რამდენიმე ინსტრუმენტი საქართველოში სამოქმედოდ: საქართველოს იზოლაცია დასავლეთისაგან, პრორუსული ხელისუფლების ყოფნა ქვეყნის სათავეში და ოკუპაცია. სამივე მნიშვნელოვანი ინსტრუმენტია ოკუპანტის ხელში, რათა მან საქართველო და დანარჩენი ორი სახელმწიფო (სომხეთი, აზერბაიჯანი) შეიყვანოს ევრაზიულ ნეოკოლონიალისტურ კავშირში. ეს იქნება ქართული სახელმწიფოს დასასრული. საქართველოს მოქმედი ხელისუფლება – „ქართული ოცნება“ ახორციელებს საქართველოს დასავლეთისაგან იზოლაციის ამოცანას, თვალს ხუჭავს ოკუპაციაზე და მოხსნა კიდეც ეს საკითხი საერთაშორისო დღის წესრიგიდან; ის გეგმავს მოვიდეს საკონსტიტუციო უმრავლესობით, რისთვისაც ის გამოიყენებს ადმინისტრაციულ და ყველა სახის რესურსს მიღებული რუსული კანონის ეგიდით, რათა შეზღუდოს სამოქალაქო საზოგადოება და დააკნინოს ქართული სახელმწიფო, ოღონდაც შეინაჩუნოს ძალაუფლება.

არჩევნები არის ერთ-ერთი ინსტრუნმენტი ოკუპანტი ქვეყნის ხელში საქართველოში მოქმედი ხელისუფლების შესანარჩუნებლად, რათა საბოლოოდ დაასრულოს ქართული სახელმწიფო. სამოქალაქო საზოგადოების ვალია, გააცნობიეროს საფრთხეები და არ დაუშვას საქართველოს სახელმწიფოებრივი ინტერესების დაზიანება და არ დაუშვას ქართველი ხალხის ცივილიზაციური არჩევანის შეცვლა.

საქართველოში მიმდინარე არჩევნები რუსეთისათვის სამხრეთ კავკასიაში მოქმედების გეოპოლიტიკური ინსტრუმენტია!!!

ცირა ბარამიძე

საქართველო რუსეთთან 34-წლიან მტრობას ივიწყებს?! ბიძინა ივანიშვილს მოსკოვის დიპლომატიური კეთილგანწყობის მოპოვება სურს – Frankfurter Rundschau

გერმანული გაზეთის „ფრანკფურტერ რუნდშაუს“ (Frankfurter Rundschau) ვებ-გვერდზე გამოქვეყნებულია სტატია სათაურით „საქართველო რუსეთთან 34-წლიან მტრობას ივიწყებს?! ბიძინა ივანიშვილს მოსკოვის დიპლომატიური კეთილგანწყობის მოპოვება სურს“ (ავტორი – შტეფან შოლი), რომელშიც განხილულია თბილის-მოსკოვის ურთიერთობების ასპექტები, საპარლამენტო წინასაარჩევნო კამპანიის ფონზე.

გთავაზობთ პუბლიკაციას მცირე შემოკლებით:

ბიძინა ივანიშვილმა, სამხრეთკავკასიური ქვეყნის საქართველოს ყველაზე გავლენიანმა ადამიანმა – ამომრჩევლებთან შეხვედრისას განაცხადა, რომ პარლამენტის არჩევნების (26 ოქტომბრის) შემდეგ ქართულ-ოსური მეგობრობის ჩაშლაში დამნაშავეები აუცილებლად დაისჯებიან. მისი თქმით, საქართველო მოძებნის ძალას და ოსი და-ძმების წინააღმდეგ ომის გამო მათ წინაშე ბოდიშს მოიხდის.

პოლიტიკური სენსაცია

მმართველი პარტიის „ქართული ოცნების“ ლიდერმა და მილიარდერმა თავისი განცხადებით პოლიტიკური სენსაცია მოახდინა – იგი ბოდიშის მოხდას აპირებს სამხრეთ ოსეთთან, რომელიც 1990-იანი წლებიდან საქართველოს ცენტრალური ხელისუფლების წინააღმდეგ გამოდის. გარდა ამისა, ორივე ხალხი – ქართველებიც და ოსებიც – ერთმანეთს ეთნიკურ წმენდებში ადანაშაულებს.

2008 წლის აგვისტოში საქართველოს იმდროინდელმა პროდასავლელმა პრეზიდენტმა მიხეილ სააკაშვილმა სეპარატისტული რესპუბლიკის სამხედრო ოკუპაციის მცდელობა განახორციელა, მაგრამ [ოსების დასახმარებლად საქართველოში შეჭრილმა რუსეთის არმიამ] სისხლისმღვრელი ბრძოლის შემდეგ ქართული ჯარი უკუაქცია. იმ დროიდან მოყოლებული,  საქართველოს ლიბერალი პატრიოტები რუსეთს დაუძინებელ მტრად თვლიან, ხოლო სამხრეთ ოსეთს რუსეთის ოკუპაციის ზონად, აფხაზეთთან – მეორე სეპარატისტულ რეგიონთან – ერთად, რომელიც შავი ზღვის ნაპირზე მდებარეობს.

საქარტველოს ხელისუფლებას განზრახული აქვს კონსტიტუციაში ცვლილების შეტანაც, რომ ქვეყნის შემადგენლობაში სეპარატისტული რეგიონების დაბრუნება შესაძლებელი გახდეს.

ბიძინა ივანიშვილის მიერ დაპირებული ბოდიშის მოხდა სამხრეთ ოსეთში უნდობლობა გამოიწვია, რომელიც ოსებმა არაგულწრფელ წინასაარჩევნო რიტორიკად შეაფასეს. აფხაზებმა კი დაუყონებლივ განაცხადეს, რომ საქართველოს მიერ ბოდიშის მოხდამ და პოლიტიკურ-ეკონომიკურ ზეწოლაზე უარისთქმამ შეიძლება [ორ სახელმწიფოს შორის] მშვიდობიანი და კეთილმეზობლური ურთიერთობის დამყარების პროცესის დაწყება გამოიწვიოსო.

თავის მხრივ, ქართულმა ოპოზიციამ ქვეყნის სხვადასხვა ქალაქებში დემონსტრაციები ჩაატარა, რომლის დროსაც ბიძინა ივანიშვილი კრემლის მარიონეტად შერაცხეს. 34-წლიანი მტრობის შემდეგ საქართველოს ხელისუფლების მიერ შერიგების შეთავაზებამ საქმე იქამდე მიიყვანა, რომ საზოგადოების აზრი ორად გაიყო.

საქართველო დასავლეთის წინააღმდეგ?!

ივანიშვილის „ქართულმა ოცნების“ მოქმედებამ პროდასავლური ქართული ოპოზიცია ჯერ კიდევ აპრილის ბოლოს აღაშფოთა, როცა ხელისუფლებამ განაცხადა – ნატოსა და ევროკავშირს „გლობალური ომის პარტია“ აკონტროლებს, რომელსაც სურს საქართველო „საზარბაზნე ხორცად გამოიყენოსო“. ამის შემდეგ „ქართული ოცნების“ ინიციატივით, საქართველოს პარლამენტი იღებს კანონებს „უცხოური გავლენის გამჭვირვალობის შესახებ, „ლგბტ-საზოგადოების წინააღმდეგ, რომელიც კრძალავს ჰომოსექსუალური ურთიერთობების პროპაგანდას, ერთსქესიანთა ქორწინებებს და სქესის ქირურგიული ჩარევით შეცვლას. ოპოზიციის აზრით, ორივე კანონი რუსული კანონმდებლობის ასლს წარმოადგენს, რომლითაც ვლადიმერ პუტინი რეპრესიულ კურსს ახორციელებს. შესაბამისად, „ქართული ოცნება“ მიჰყვება კრემლის პოლიტიკურ კურსს „ტრადიციული ფასეულობების ერთგულების“ თაობაზე, რომელიც დაცული უნდა იყოს  ლიბერალთა გამხრწნელი ზემოქმედებისაგან.

გერმანელი სოციოლოგის იან კელერის თვალსაზრისით, ბიძინა ივანიშვილი – ისევე როგორც დასავლეთევროპელი [ულტრამემარჯვენე] პოპულისტები – ფსონს სდებს დასავლური პოლიტკორექტულობის შესუსტებაზე, რომელიც, მათი აზრით, უკვე პოლიტიკური მოდიდან გადის.

რუსეთის რეაქცია: „საქართველო გამოფხიზლდა“

მოსკოვი პრინციპში, იწონებს საქართველოს ინიციატივას. „საქართველო მასობრივი ფსიქოზის შემდეგ გამოფხიზლდა და სრულიად ადექვატურად რეაგირებს. ეს მისასალმებელია“, – ასეთ კომენტარს აკეთებს მარგარიტა სიმონიანი, კრემლის პროპაგანდისტული ტელეარხის „რაშა თუდეის“ ხელმძღვანელი. რუსეთის პოლიტიკურ და საექსპერტო წრეებში უკვე დაწყებულია დისკუსია სამხრეთ კავკასიაში საქართველოსა და ორი სეპარატისტული სახელმწიფოებრივი წარმონაქმნის კავშირის შექმნის შესახებ. კრემლისათვის კონფედერაციის შექმნის იდეა სრულიად მომგებიან პროექტს წარმოადგენს.

როგორც ჩანს, რუსეთს, როგორც ადრე, ისე ახლაც შანსი გაუჩნდება, რომ საქართველოზე გავლენის განახლება გეოპოლიტიკური კონკურენციისათვის გამოიყენოს და რეგიონში დასავლეთი შეავიწროვოს. საქართველო 2011 წლიდან ნატოში, ხოლო 2023 წლიდან ევროკავშირში მიღების კანდიდატად ითვლება, მაგრამ ახლა, როცა თბილისმა ანტიდემოკრატიული კანონები მიიღო, ბრიუსელი და ვაშინგტონი მისგან დისტანცირდება. ამას წინათ ამერიკის შეერთებულმა შტატებმა პერსონალური სანქციები დაუწესა 60-მდე ქართველ პოლიტიკოსს და მათი ოჯახის წევრებს, დემოკრატიის შეზღუდვაში მონაწილეობის გამო.

საბოლოო ჯამში, ოქტომბრის ბოლოს დაგეგმილმა არჩევნებმა შეიძლება საქართველოს საგარეოპოლიტიკური ბედი გადაწყვიტოს.

წყარო

10 წელი ვიცხოვრე ევროპაში და ძალიან კარგად ვიცი, რას ნიშნავს ევროპელობა. მე მინდა ქვეყნის ევროპული მომავალი, მაგრამ არა ისეთი, როგორზეც ევროკავშირის ელჩი საუბრობს-კახა კალაძე

„ეს არის რიგი ევროპელი ბიუროკრატების მიერ თავს მოხვეული ვირტუალური სამყარო, რომ ჩვენ არ უნდა გვქონდეს უფლება ჩვენი დამოუკიდებლობით ვიამაყოთ“, – აღნიშნა დედაქალაქის მერმა, კახა კალაძემ მედიასთან ევროკავშირის ელჩის საქართველოში პაველ ჰერჩინსკის განცხადების საპასუხოდ.

როგორც მან აღნიშნა, არავის აქვს ქვეყნის შიდა პოლიტიკაში ჩარევის უფლება.

„არავის აქვს იმის უფლება, რომ ჩაერიოს ქვეყნის შიდა პოლიტიკურ საქმიანობაში და უფრო მეტიც, წინასაარჩევნო კამპანიაში. ვინც უნდა იყოს და რაც უნდა პატივსაცემი ადამიანი იყოს, თუნდაც რომელი ქვეყნის ელჩი, ამის უფლება არავის აქვს. ეს არც ევროპაა, არც ევროპელობა. ხალხს თავს ნუ ახვევთ, თითქოს ეს არის სწორი. ეს არის ჩვეულებრივი მონობა და არანაირი კავშირი არ აქვს ევროპასთან. ეს არის ევროპელი ბიუროკრატების მიდგომა და დამოკიდებულება, რომ ჩვენ არ უნდა გვქონდეს უფლება ჩვენი დამოუკიდებლობით ვიამაყოთ, არ უნდა ვისაუბროთ სუვერენიტეტზე. ამაზე აქციებიდან პირდაპირ გვესაუბრებოდნენ.

10 წელი ვიცხოვრე ევროპაში და ძალიან კარგად ვიცი, რას ნიშნავს ევროპელობა და რა არის ძირითადი პრინციპები. ევროინტეგრაციას, ევროპულობას ჩემზე მაგარი მხარდამჭერი არვიცი თუ ჰყავს. მეც, როგორც ბევრ ქართველს, მინდა ქვეყნის ევროპული მომავალი, მაგრამ არა ისეთი, როგორსაც ბატონი ელჩი ამბობს. ეს არის ევროპელი ბიუროკრატების მიერ თავს მოხვეული ვირტუალური სამყარო“, – აღნიშნა კახა კალაძემ.

გაგიჟებულა გიორგი ბარამიძე, რას ჰქვია ზურაბიშვილს პრემიერი შერჩეული ჰყავს, ქარტიაში ასეა არ წერიაო, სააკაშვილი ჯერ არ შეუწყალებიაო – ზურაბიშვილს ვინ ეკითხება პრემიერის დასახელებას, დაავალეს უცხოელმა ბატონებმა – ლევან ნიკოლეიშვილი

გაგიჟებულა გიორგი ბარამიძე, რას ჰქვია სალომე ზურაბიშვილს პრემიერი შერჩეული ჰყავს, ჯერ ერთი ქარტიაში ასეა არ წერიაო, მეორეც სააკაშვილი ჯერ კიდევ არ შეუწყალებიაო, საერთოდ ჩვენ არ გვეკითხებიანო?! – წერს „ერთიანი ნეიტრალური საქართველოს“ წევრი, ლევან ნიკოლეიშვილი, სოციალურ ქსელში.

იგი ეხმიანება „ნაციონალური მოძრაობის“ წევრის, გიორგი ბარამიძის მიერ გამოთქმულ უკმაყოფილებას, რომელმაც აღნიშნა, რომ ქარტიაში არ წერია, რომ ზურაბიშვილმა უნდა შეარჩიოს პრემიერობის კანდიდატი, რომელიც ყველა ოპოზიციურმა პარტიამ უნდა მოიწონოს. როგორც ნიკოლეიშვილი აცხადებს, სალომე ზურაბიშვილს არავინ ეკითხება პრემიერის დანიშვნას ან დასახელებას, მას ეს უცხოელი პატრონებისგან აქვს დავალებული, რაც შეეხება სააკაშვილის შეწყალებას, აღნიშნული ჯერ მისთვის არ დაუვალებიათ, სხვა შემთხვევაში, ყოფილ პრეზიდენტსაც შეიწყალებდა.

„გაგიჟებულა გიორგი ბარამიძე, რას ჰქვია სალომე ზურაბიშვილს პრემიერი შერჩეული ჰყავს, ჯერ ერთი ქარტიაში ასეა არ წერიაო, მეორეც სააკაშვილი ჯერ კიდევ არ შეუწყალებიაო, საერთოდ ჩვენ არ გვეკითხებიანო?! ახლა კი გავხსნათ კარტები: 1. სალომე ზურაბიშვილს ვინ ეკითხება პრემიერის ან დასახელებას ან დანიშვნას, დაავალეს უცხოელმა ბატონებმა და გაიჭიმა პრემიერის კანდიდატი მყავსო. 2. სააკაშვილის შეწყალება ჯერ არ დაუვალებიათ, თორემ ნაკლები კრიმინალები არ შეუწყალებია?! 3. ოპოზიციას რომ არ ეკითხება უცხოელი „დიდი მეგობრები“ ახლა გაიგეს? აი, ხელისუფლება კი მტრად მიაჩნიათ, ვერ დაიმორჩილეს, თავის ჭკუაზე ვერ ატარეს და ამიტომაც ებრძვიან, თორემ ოპოზიციას აგერ სალომე ზურაბიშვილი დაუნიშნეს დროებით უფროსად“, – წერს ლევან ნიკოლეიშვილი.

ჩაფიძის გულის ცენტრმა, ვეტერანებისთვის, მორიგი საქველმოქმედო აქცია ჩაატარა

მიმდინარე 6 ოქტომბერს, ვეტერანების საქმეთა სახელმწიფო სამსახურის ორგანიზებით, აკადემიკოს გ.ჩაფიძის სახელობის გადაუდებელი კარდიოლოგიის ცენტრის ექიმებმა, ქარელის მუნიციპალიტეტის, სოფელ ბრეთში მცხოვრები ომისა და თავდაცვის ძალების ვეტერანებისა და მათი ოჯახის წევრთათვის, ურთიერთთანამშრომლობის მემორანდუმის ფარგლებში, რიგით 169-ე საქველმოქმედო-სამედიცინო აქცია ჩაატარეს.

აქცია მოიცავდა კარდიოლოგიური პროფილის უფასო გამოკვლევებს ( ექიმი-კარდიოლოგის კონსულტაცია, ელექტროკარდიოგრამა, გულის ექოსკოპია, ლაბორატორიული კვლევები ).

საქველმოქმედო სამედიცინო აქციით უსასყიდლოდ ისარგებლა სამსახურის 52-მა ბენეფიციარმა, განხორციელდა 120 ვიზიტი.

აქციის მიმდინარეობას ადგილზე გაეცნენ, ვეტერანების საქმეთა სახელმწიფო სამსახურის სოციალურ-საკითხთა და სააღრიცხვო-ანალიტიკური დეპარტამენტის უფროსი ვალერიან ძებისაშვილი,დეპარტამენტის წარმომადგენელი ვაჟა დალაქიშვილი, მონიტორინგისა და აუდიტის სამმართველოს უფროსი, გია ედილაშვილი და სოფელ ბრეთის გამგებელი როზა ედილაშვილი.

მემორანდუმის გაფორმებიდან დღეის ჩათვლით, ვეტერანების საქმეთა სახელმწიფო სამსახურის ორგანიზებით, აკადემიკოს გ.ჩაფიძის სახელობის გადაუდებელი კარდიოლოგიის ცენტრის ექიმებმა, მთელი ქვეყნის მასშტაბით, 169 საქველმოქმედო სამედიცინო აქცია ჩაატარეს; სამედიცინო მომსახურება უსასყიდლოდ გაეწია სამსახურის 14 221 ბენეფიციარს.

სხვადასხვა სამედიცინო დაწესებულებებთან არსებული მემორანდუმების ფარგლებში, ვეტერანებისა და მათი ოჯახის წევრთათვის, საქველმოქმედო სამედიცინო აქციები, მთელი საქართველოს მასშტაბით, კვლავ ჩატარდება, რომელთა შესახებ, ინფორმაცია, ვეტერანებს, წინასწარ მიეწოდებათ.

როცა წავა პრეზიდენტობიდან, ის იქნება არა ყოფილი, არამედ გაგდებული პრეზიდენტი – კახა კალაძე სალომე ზურაბიშვილზე

დედაქალაქის მერი კახა კალაძე საქართველოს პრეზიდენტ სალომე ზურაბიშვილს კონსტიტუციის არაერთგზის დარღვევაში ადანაშაულებს და აცხადებს, რომ პრეზიდენტისთვის არავითარი კანონი არ არსებობს.

კახა კალაძის თქმით, კონსტიტუციისადმი ამ დამოკიდებულების გამო, სალომე ზურაბიშვილს, თანამდებობიდან წასვლის შემდეგ, არა ყოფილი, არამედ გაგდებული პრეზიდენტის სტატუსი ექნება.

„მას აქვს კონკრეტული დარღვევები და ეს არ არის პირველი შემთხვევა, როდესაც არღვევს კონსტიტუციას. გულდასაწყვეტია, რომ არის ამ ტიპის დამოკიდებულება სახელმწიფოს მიმართ. თან, ვისგან, ამას ხომ მნიშვნელობა აქვს. პრეზიდენტი პირველი უნდა იყოს, ვინც უნდა იცავდეს კონსტიტუციას და წარმოუდგენელია, რასაც აკეთებს. პირდაპირ ხაზი გადაუსვა ყველაფერს, არანაირი კანონი და კონსტიტუცია მისთვის არ არსებობს. იყო ასეთი შემთხვევები, სასამართლომაც კი დაადანაშაულა კონსტიტუციის დარღვევაში. ეს ადამიანი აგრძელებს ამ დამოკიდებულებას. შესაბამისად, განცხადება, რომელიც ჩვენ მოვისმინეთ, მოგვცემს იმის შესაძლებლობას, რომ როცა წავა პრეზიდენტობიდან და იცით, რომ ძალიან მალე ამთავრებს, ის იქნება არა ყოფილი, არამედ გაგდებული პრეზიდენტი, იმის გამო, რომ მან შეურაცხყოფა მიაყენა სახელმწიფო ინსტიტუტებს და კონსტიტუციას. კონსტიტუციის დარღვევაა მისი ვოიაჟებიც. მთავრობის და პრემიერ-მინისტრის ნებართვის გარეშე მას არ აქვს უფლება. მაშინ რად გვინდა კონსტიტუცია, თუ ჩვენი გადაწყვეტილებებით ვმოქმედებთ, მე თუ პრემიერ-მინისტრის გასაკეთებელი უნდა ვაკეთო, პარლამენტის თავმჯდომარემ – პრეზიდენტის გასაკეთებელი. ასეთი აღრევა თუ უნდა მოხდეს, მაშინ რად გვინდა კონსტიტუცია ან კანონები?! რისთვის არის ისინი – იმისთვის, რომ დავიცვათ ის და პატივი ვცეთ სახელმწიფოს“, – განაცხადა კახა კალაძემ.

რაც შეეხება საქართველოს პრეზიდენტის განცხადებას, ოპოზიციის გამარჯვების შემთხვევაში „გამჭვირვალობის კანონის“ გაუქმების შესახებ, კახა კალაძე გამორიცხავს ამ შესაძლებლობას და აცხადებს, რომ არჩევნებში კვლავ მმართველი ძალა გაიმარჯვებს.

„ოპოზიციის არჩევნებში გამარჯვების შანსი ნულის ტოლია, შეუძლებელია, წარმოუდგენელია უბრალოდ და რაც ბუნებაში არ არსებობს და თეორიულად შეუძლებელი და წარმოუდგენელია, იმაზე ახლა ნუ ვიმსჯელებთ და ნუ გავაკეთებთ განმარტებებს და კომენტარებს. „ქართული ოცნება“ არის ის გუნდი, რომელსაც აქვს რეალური შესაძლებლობა, რომ მოიპოვოს საკონსტიტუციო უმრავლესობა“, – აღნიშნა კახა კალაძემ.

თიბისი კონცეპტის მომხმარებლები გალერია თბილისში თანხის 30% ულიმიტოდ დაიბრუნებენ

თიბისი კონცეპტი, Visa და გალერია თბილისი ერთგულ მომხმარებლებს განსაკუთრებულ, საშემოდგომო შეთავაზებას უმზადებს.
8 ოქტომბერს, გალერია თბილისში, თიბისი კონცეპტის Visa ბარათით, გადახდილი თანხის 30%-ს, ულიმიტოდ დაიბრუნებთ.
აქციაში მონაწილებას იღებს, შემდეგი ობიექტები:
• KARL LAGERFELD
• KARL KAGERFELD KIDS
• CALZEDONIA
• Pinko
• DKNY
• Wolford
• JYSK
• Scotch and Soda
• The North Face
• MAGELLAN
• TIMBERLAND
• DIESEL
• ლუტეცია
• Miniso
• Yves Rocher
• Lion of Porches
• Mayoral
• Pepe Jeans
• Original Marines
• Superdry
• Patrizia pepe
• Hackett
• Marc O’Polo
• Espacho
• ROMAN
• Women’secret
• Shoes Gallery
• Aw Lab
• Okaidi
• Jakadi
• OVS

მეტი დეტალისთვის ეწვიეთ ბმულს – https://link.tbc.ge/galleria_cashback

(R)

ცესკოს დაკვეთით საარჩევნო ტექნოლოგიების შესაბამისობის აუდიტს ლაბორატორია „Pro V&V“ ჩაატარებს

საარჩევნო ტექნოლოგიების შესაბამისობის აუდიტის ეტაპების და ამ პროცესში შესასწავლი საკითხების შესახებ ცესკოს თავმჯდომარის მოადგილე გიორგი შარაბიძემ ბრიფინგი გამართა.

„როგორც საზოგადოებისთვის უკვე ცნობილია, 26 ოქტომბრის არჩევნებისათვის ცენტრალური საარჩევნო კომისია კვლავ ატარებს საარჩევნო ტექნოლოგიების შესაბამისობის აუდიტს. აუდიტირების პროცესს, მოკვლევის შედეგად გამოვლენილი საარჩევნო ტექნოლოგიების ტესტირების ლაბორატორია „Pro V&V“ ჩაატარებს, რომელსაც ამერიკის შეერთებულ შტატებში აქვს მრავალწლიანი გამოცდილება და იმ ორი კომპანიიდან ერთ-ერთია, რომელსაც გააჩნია ამერიკაში შესაბამისი ინსტიტუციების სათანადო აკრედიტაცია.

საარჩევნო ადმინისტრაციას მნიშვნელოვნად მიაჩნია, შესაბამისობის აუდიტის კიდევ ერთხელ განხორციელებით, გაითვალისწინოს საერთაშორისო კარგი პრაქტიკა და საზოგადოებას მიაწოდოს ამომწურავი ინფორმაცია ელექტრონული საშუალებების მუშაობის პრინციპებზე, უსაფრთხოებაზე და დაცულობის უმაღლეს სტანდარტებზე. ამავდროულად, ამ პროცესის განხორციელებით, საარჩევნო ადმინისტრაციას სურს კიდევ ერთხელ ხაზი გაუსვას, თუ რაოდენ მნიშვნელოვანია მის საქმიანობაში გამჭვირვალობის და ანგარიშვალდებულების მაღალი სტანდარტი.

შესაბამისად, მაღალი საზოგადოებრივი ინტერესიდან გამომდინარე, გვსურს წარმოგიდგინოთ დეტალური ინფორმაცია შესაბამისი ეტაპების და აუდიტს დაქვემდებარებული საკითხების შესახებ.

კერძოდ, შესაბამისობის აუდიტი განხორციელდება სამ ფაზად:

პირველ ეტაპზე:

– კომპანია შეისწავლის ელექტრონულ ტექნოლოგიების საწყის კოდში განხორციელებულ ცვლილებებს შუალედური არჩევნებიდან დღემდე და დაადგენს მათ შესაბამისობას ქართულ კანონმდებლობასთან. ასევე, მიმოიხილავს, რეკომენდაციების გათვალისწინებით ასახულ ცვლილებებს საწყის კოდში, წინა პერიოდში განხორციელებული აუდიტის შემდგომ.
– სრულად შესწავლილი იქნება ხმის მთვლელი ელექტრონული აპარატის ფუნქციები. კერძოდ, ზუსტად ასახავს თუ არა ხმის მთვლელი აპარატი ამომრჩევლის მიერ დაფიქსირებულ არჩევანს და ტექნოლოგიურად, პრაქტიკულად და თეორიულად შეუძლებელია თუ არა შეიცვალოს ამომრჩევლის მიერ გაკეთებული არჩევანი.
– ასახავს თუ არა აპარატის მიერ დაბეჭდილი ყველა ქვითარი რეალურ ინფორმაციას, შესაძლებელია თუ არა ამომრჩევლის მიერ მიცემული ხმის რაიმე სახით იდენტიფიცირება, დაკავშირებულია თუ არა აპარატი რამე სახით ინტერნეტთან და ასევე, ვერიფიკაციის აპარატთან. ამასთანავე, დაცულია თუ არა აპარატი, რაიმე ზემოქმედებისგან უცხო სახის მოწყობილობით.
– კომპანია კიდევ ერთხელ მოიკვლევს, ჩართულია თუ არა ვერიფიკაციის აპარატები ინტერნეტში, ასახავს თუ არა ყველა აპარატის მიერ დაბეჭდილი ამომრჩეველთა სია ან ამომრჩევლის მიერ არჩევნებში მონაწილეობის დამადასტურებელი ქვითარი რეალურ ინფორმაციას. ისევ შეუძლებელია თუ არა ორმაგი ვერიფიკაცია და არიან თუ არა აპარატები სინქრონიზებული ლოკალური ქსელით. კომპანია ასევე შეისწავლის შესაძლებელია თუ არა ერთი პირის დუბლირება სხვადასხვა უბნებზე.
– დამატებითი შესწავლილის საგანი იქნება ვერიფიკაციის აპარატებში სიების ჩაწერის კომპონენტი. მოიცავს თუ არა მომწოდებელ კომპანიასთან კონტრაქტი სიების ჩაწერის ტექნოლოგიურ საკითხებს, როგორ იქნება შესაბამის უბანზე რეგისტრირებულ ამომრჩეველთა ერთიანი სია გააქტიურებული ვერიფიკაციის აპარატებში კენჭისყრის დღეს და არის თუ არა კენჭისყრის გახსნისას დაბეჭდილი ამომრჩეველთა სია, მხოლოდ ის მონაცემები რომელსაც ელექტრონული მოწყობილობა ამუშავებს დღის განმავლობაში. ასევე, კენჭისყრის დაწყებიდან/გახსნიდან და ამასთანავე, კენჭისყრის მიმდინარეობისას შესაძლებელია თუ არა უკვე ჩაწერილ სიებში რაიმე სახის ცვლილების განხორციელება.
– სპეციალური პლანშეტის შემთხვევაში კიდევ ერთხელ შესწავლილ იქნება, არის თუ არა ცესკოს სერვერებთან კავშირი უსაფრთხო და შეუძლებელია თუ არა შედეგების გადაგზავნა სხვაგან გარდა ცესკოს სერვერებისა, თუ შედეგები არ არის გენერირებული ხმის მთვლელი ელექტრონული აპარატიდან, შეუძლებელია თუ არა პლანშეტიდან შედეგების გადმოგზავნა. ასევე, აუდიტმა უნდა დაადასტუროს, რომ შედეგების გადაგზავნის პროგრამას არ შეუძლია შეცვალოს შედეგები.
მეორე ეტაპზე:
– „Pro V&V“-ის წარმომადგენლები უშუალოდ დააკვირდებიან ელექტრონული მოწყობილობების საარჩევნოდ მომზადების პროცესს ცესკოს ახლად აშენებულ სასაწყობო სივრცეში, რათა მოხდეს დადასტურება, რომ აპარატებში ასახული საარჩევნო ინფორმაცია, შეესაბამება საქართველოს საარჩევნო კანონმდებლობას, ცესკოს მიერ დადგენილ ნორმებს და საერთაშორისო სტანდარტებს.
მნიშვნელოვანია, რომ ამ პროცესის დაკვირვება შესაძლებელი იქნება ყველა დაინტერესებული პირისთვის, პირდაპირ ეთერში ცესკოს YouTube არხზე.
მესამე ეტაპზე:
– „Pro V&V“-ის წარმომადგენლები აპარატურის მუშაობას დააკვირდებიან უშუალოდ კენჭისყრის დღეს, სადაც დაადგენენ, რამდენად შესაბამისობაში იქნება ელექტრონული მოწყობილობების ფუნქციონირება საწყის კოდთან, საქართველოს საარჩევნო კანონმდებლობასთან, ცესკოს მიერ დადგენილ ნორმებთან და საერთაშორისო სტანდარტებთან.

მიუხედავად იმისა, რომ პროცესი სრულად აუდიტირებადია, საარჩევნო სიების მონიტორინგი მიმდინარეობს მთელი წლის განმავლობაში პოლიტიკური პარტიების და არასამთავრობო ორგანიზაციების მხრიდან. ამავდროულად, კენჭისყრის დღეს, ყოველ უბანზე ამოიბეჭდება ამომრჩეველთა ის სია, რომელიც განკუთვნილია ამ უბნისთვის და გამოიკვრება საჯაროდ გადამოწმების მიზნით ე.წ. კედლის სიებთან ერთად.
ამასთანავე, პროცესში არსებობს ქაღალდის კვალი, როგორც ამომრჩევლის რეგისტრაციის, ისე ხმის დათვლის და შედეგების გადმოგზავნის პროცესში და ყველა ტექნოლოგიური უბნის შედეგები გადაითვლება ხელით, რაც გამჭვირვალობის უზრუნველყოფის მიზნით მნიშვნელოვანი კომპონენტია“, – განაცხადა გიორგი შარაბიძემ.

ასაფეთქებელი მოწყობილობის შესახებ შეტყობინების გამო, თბილისის 41-ე სკოლაში ევაკუაცია გამოცხადდა

თბილისში, 41-ე საჯარო სკოლაში მოსწავლეთა და სკოლის პერსონალის ევაკუაცია განხორციელდა.

არსებული ინფორმაციით, ამის მიზეზი გახდა ანონიმური სატელეფონო ზარი, რომ სკოლის შენობაში ასაფეთქებელი მოწყობილობაა.

ამ წუთებში სკოლაში საგაკვეთილო პროცესი ჩაშლილია. ადგილზე გამნაღმველებს ელოდებიან.

კაროლაინ ბოსის ლექცია – შეკეთება

8 ოქტომბერს, 19:00 საათზე, თბილისის არქიტექტურის ბიენალეს ფარგლებში, თიბისი კონცეპტის მულტიფუნქციური სივრცე, მარჯანიშვილის 7 ში, UNStudio-ს თანადამფუძნებლის კაროლაინ ბოსის ლექციას  მასპინძლობს.

დასწრების მსურველებმა გთხოვთ, რეგისტრაცია გაიაროთ www.conceptevents.ge-ზე, რის შემდეგაც კონცეპტ ასისტენტი დაგიდასტურებთ ტურზე დასწრებას. დასწრება თავისუფალია.

შეცდომების გასწორება… შეკეთება… გამოსწორება… გაუმჯობესება… არქიტექტურა, რომელიც მუდმივად ევოლუციას განიცდის, ყოველთვის გვიბიძგებს გავაუმჯობესოთ ის, რასაც ვქმნით. ამის გაკეთება შესაძლებელია უამრავი განსხვავებული მეთოდით, ინსტრუმენტებისა და ტექნიკის გამოგონებითა და დახვეწით. გარდა ამ თემაზე პრაგმატული ფიქრისა, UNStudio ასევე ახდენს რეფლექსიას საკუთარ დისციპლინაზე და იმაზე თუ რა სიკეთე, შეგვიძლია მოვუტანოთ ჩვენს საცხოვრებელ გარემოს.

კერლოლაინ ბოსი UNStudio-ს თანადამფუძნებელი / ურბანული დაგეგმარების მთავარი სპეციალისტი მელბურნის უნივერსიტეტის არქიტექტურის, მშენებლობისა და დაგეგმარების ფაკულტეტის საპატიო პროფესორი და იელის არქიტექტურის სკოლის ნორმან ფოსტერის არქიტექტურული დიზაინის მოწვეული პროფესორია.

კეროლაინ ბოსი ლონდონის უნივერსიტეტის ბირკბეკის კოლეჯში ხელოვნების ისტორიის მიმართულებით სწავლობდა, ხოლო უტრეხტის უნივერსიტეტის გეომეცნიერებების ფაკულტეტზე ურბანული და რეგიონული დაგეგმარება შეისწავლა. 1988 წელს მან არქიტექტორ ბენ ვან ბერკელთან ერთად დააარსა Van Berkel & Bos Architectuurbureau, სადაც მან თეორიული და კვლევითი საქმიანობა არქიტექტურული პრაქტიკით განავრცო. მისი დასრულებული პროექტები მოიცავს როტერდამში ერაზმუსის ხიდს, ნაიმეგენში მუზეუმ Het Valkhof-ს და Moebius-ის სახლს.

1998 წელს კეროლაინ ბოსი UNStudio (United Net)-ის თანადამფუძნებელი გახდა. UNStudio სპეციალისტთა ქსელია არქიტექტურის, ურბანული დეველოპმენტისა და ინფრასტრუქტურის სფეროში. დასრულებული ურბანული დეველოპმენტის პროექტებს შორისაა არნემის სადგურის ზონის რესტრუქტურიზაცია და რაფლ სითის მრავალფუნქციური კომპლექსი ჰენჯოუში. მიმდინარე პროექტები მოიცავს სამხრეთ სანაპიროს Beulah-ის მრავალფუნქციურ დეველოპმენტს მელბურნში და დასასვენებელი კუნძულის გენერალურ გეგმას სამხრეთ კორეაში.

კეროლაინ ბოსი გახლდათ მოწვეული ლექტორი პრინსტონის უნივერსიტეტში, ბერლაგეს ინსტიტუტი როტერდამში, ვენის სახვითი ხელოვნების აკადემიაში და არნემის არქიტექტურის აკადემიაში. 2012 წელს მელბურნის უნივერსიტეტის არქიტექტურის, მშენებლობისა და დაგეგმარების ფაკულტეტის საპატიო პროფესორის ტიტული მიენიჭა. 2021-2022 აკადემიური წლის მანძილზე იგი იყო ნორმან ფოსტერის სახელობის არქიტექტურული დიზაინის მოწვეული პროფესორი იელის არქიტექტურის სკოლაში. მისი სწავლების ძირითადი მიმართულება არქიტექტურული ნამუშევრების ინკლუზიური მიდგომაა, რომელიც აერთიანებს ვირტუალურ და  ფიზიკურ ორგანიზებასა და მშენებლობის ინჟინერიას. 2020-2022 წლებში კეროლაინ ბოსი შეუერთდა AM-ს, როგორც AM Concepts-ის დირექტორი და ურბანული დაგეგმარების ხელმძღვანელი.