გარეთ ახლა არის დღე საქართველოში, მაგრამ შეიძლება გამოჩნდეს პირი, რომელიც იტყვის, რომ ღამეა, აქედან გამომდინარე, რა ვქნათ ჩვენ? – რაც რეკომენდაციების შესრულებას ეხება, ყველაფერი ხელის გულზეა,- ამის შესახებ საპარლამენტო უმრავლესობის წევრმა ალუდა ღუდუშაურმა განაცხადა.

მისი თქმით, 12 რეკომენდაციიდან ყველა შესრულებულია დეპოლარიზაციის გარდა. ღუდუშაური ამბობს, რომ ამ პუნქტის შეუსრულებლობაში დასავლელი პარტნიორების როლსაც ხედავს.

„ვფიქრობ, ობიექტური შემფასებლისთვის, სრულიად ნათელი და ცხადი უნდა იყოს პროგრესი, რაც საქართველოს აქვს, პრაქტიკულად ყველა რეკომენდაცია გვაქვს შესრულებული, გარდა ერთისა. ამას, რაოდენ სამწუხაროც არ უნდა იყოს, მათ შორის, ჩვენი დასავლელი პარტნიორების ნაწილი პირდაპირ თუ ირიბად უწყობს ხელს, რომელიც „ნაციონალური მოძრაობის“ კონგლომერატის ქვეშ ხოშტარია-ჯაფარიძის, ამ რადიკალი ჯგუფების წისქვილზე ასხამს წყალს. ეს ადამიანები პირიქით, პოლარიზაციას აღვივებენ და მათი მიზანია ქვეყანამ როგორმე სტატუსი არ მიიღოს, რათა ამ გზით გამოიწვიონ ქაოსი და არეულობა, იქნებოდა ამ გზით მოვიდნენ ხელისუფლებაში. გარეთ ახლა არის დღე ჩვენთან, საქართველოში, მაგრამ შეიძლება გამოჩნდეს პირი, რომელმაც თქვას, რომ ღამეა, აქედან გამომდინარე, რა ვქნათ ჩვენ? – რაც რეკომენდაციების შესრულებას ეხება, ყველაფერი არის ხელის გულზე, შევაფასოთ ობიექტურად და ნებისმიერ შემთხვევაში დავინახავთ ამ რეკომენდაციების შესრულების მაჩვენებელს“, – განაცხადა ღუდუშაურმა.

ევროკომისია საქართველოს, უკრაინისა და მოლდოვის მიერ რეფორმების კუთხით მიღწეულ პროგრესთან დაკავშირებით ზეპირ ანგარიშს 22 ივნისს, ევროკავშირის გენერალურ საქმეთა საბჭოზე წარადგენს.

საქართველო ფაქტობრივად ორადაა გაყოფილი და ყველა უამინდობა ამ ქვეყანას აბრუნებს შუა საუკუნეებში. საქართველოს ინფრასტრუქტურის სამინისტრო არის უმსგავსობის და კორუფციის ბუნაგი, რომელიც ადამიანების სიცოცხლისთვისაა საშიში, – ამის შესახებ „ლელოს“ წევრი თაზო დათუნიშვილი აცხადებს.

მისი თქმით, რიკოთის უღელტეხილზე უამინდობის გამო პრობლემებია შექმნილი.

„გიზიარებთ თვითმხილველების მოწოდებულ ინფორმაციას – დაახლოებით, ერთი საათის წინ, რიკოთის უღელტეხილზე, სამანქანო გზის სამ სხვადასხვა მონაკვეთზე ჩამოწვა მეწყერი ცენტრალურ მაგისტრალზე გადაადგილება მთლიანად პარალიზებულია. საქართველო ფაქტობრივად ორადაა გაყოფილი და ყველა უამინდობა ამ ქვეყანას აბრუნებს შუა საუკუნეებში. საქართველოს ინფრასტრუქტურის სამინისტრო არის უმსგავსობის და კორუფციის ბუნაგი, რომელიც ადამიანების სიცოცხლისთვისაა საშიში. ვისაც რამე საქმე გქონდათ, იცოდეთ რომ რიკოთი დაკეტილია გაურკვეველი ვადით – ახლა რა პასუხი ექნება უტიფარ და უსახელო მინისტრს? შემდეგ მეწყერამდე სისულელეების ბოდვაში გაატარებს? რიკოთზე მომუშავე ჩინური კომპანიები არიან საშიშები და მძიმე რეპუტაციის. ეს არ არის პოლიტიკური დავის საგანი, საქმე ადამიანების სიცოცხლეს ეხება და ქვეყნის ცენტრალურ გზას. ნუთუ ამდენს ვერ ხვდებით? სანამ მსხვერპლი არ იქნება არ გამოფხიზლდებით საქართველოს რეგიონული განვითარებისა და ინფრასტრუქტურის სამინისტრო?” – აცხადებს დათუნიშვილი, რომლის კომენტარსაც პარტია „ლელო“ ავრცელებს.

„ხელისუფლება რომ ვერ ამბობს სათქმელს ბოლომდე, სწორედ ამიტომ იყო ჩვენს შორის გარკვეული აცდენა (არა ღირებულებითი), ჩვენ ეს თავიდანვე განვაცხადეთ, როდესაც მივიღეთ ეს გადაწყვეტილება”, – ამის შესახებ „ხალხის ძალის” ერთ-ერთმა ლიდერმა, დიმიტრი ხუნდაძემ გადაცემაში „იმედი LIVE” განაცხადა.

ხუნდაძის თქმით, სწორედ „ხალხის ძალის” დამსახურებაა, რომ ძალიან ბევრ სიცრუეს აეხადა ფარდა და დღეს საზოგადოება ბევრად ინფორმირებულია, ხელისუფლებამ კი შეძლო ქვეყნის საომარ მოქმედებებში ჩართვის რისკი.

„თუ ვინმეს მოლოდინი აქვს, რომ შეერთებული შტატების ელჩი გამოვა და ღიად იტყვის, რომ საქართველოს ომში მონაწილეობის როლი აქვს, რა თქმა უნდა, ეს ასე არ იქნება. ხელისუფლება რომ ვერ ამბობს სათქმელს ბოლომდე, სწორედ ამიტომ იყო ჩვენს შორის გარკვეული აცდენა (არა ღირებულებითი), ჩვენ ეს თავიდანვე განვაცხადეთ, როდესაც მივიღეთ ეს გადაწყვეტილება. სიმართლის ხარისხი არ იყო იმგვარი, რაც სჭირდებოდა საზოგადოებას. მაგალითად შემიძლია მოვიყვანო, მიხეილ სააკაშვილის ჯანმრთელობით სპეკულირების სცენარი და ჩვენ ვნახეთ ლობისტური კომპანიების დაქირავება, სახალხო დამცველის ექიმთა ჯგუფი, არაერთი ექსპერტი, სქელტანიანი სამედიცინო დასკვნები (გაყალბებული) და ევროკავშირის ქვეყნების 27-ვე ელჩის თუ არა, უმეტესობა მათგანის ხან მარში, ხან დემარში.

ერთ კაცის გარშემო იყო აურზაური, მაგრამ ეს არ იყო მხოლოდ ერთი კაცის დაცვისთვის, ან მხოლოდ მისი ინტერესებისთვის, ისევე, როგორც მისი შემოყვანა საქართველოში არ იყო მხოლოდ ის, რომ სააკაშვილს საქართველო მოენატრა. ჩვენ ვნახეთ, რომ მისი ჯანმრთელობის მდგომარეობის სპეკულაციური სცენარი სტრასბურგმა დაასრულა, ახლა კი პოლიტიკური სპეკულაციური სცენარი წამოვიდა, თუმცა ის პოლიტიკაში ყოველთვის იყო. იგი საზოგადოებას სთავაზობს, რომ ქართულ პოლიტიკაში შემოვიდეს, უარყოფს საქართველოს მოქალაქეობას, ქართულად არ საუბრობს და უკრაინული ენიდან თარჯიმანს ითხოვს სასამართლო პროცესზე. პრაქტიკულად, ქვეყნის იმიჯი შელახა არა მხოლოდ მან, არამედ მთლიანად ამ ჯგუფმა, რომელიც საქართველოში დესტრუქციული სცენარის შემქმნელი და ორგანიზატორია. დღეს საქართველოს ხელისუფლება ამ ჯგუფისთვის მიუღებელია მხოლოდ ერთი მიზეზის გამო – ის არ ასრულებს გარე დაკვეთებს. მესმის, რომ უკრაინაში ომის სასურველი დასასრულისთვის საქართველოს, შესაძლოა, საჭირო როლი ჰქონდა, მაგრამ საქართველოს აქვს უფლება, რომ პრიორიტეტად საკუთარი ქვეყნის ინტერესები დაიტოვოს და არა მხოლოდ სხვის ინტერესებზე იყოს მორგებული. დღეს არ არის პოლიტიკური კეკლუცის დრო, დღეს უნდა ითქვას სიმართლე და სწორედ ამ სიმართლით საზოგადოებამ ხელისუფლებასთან ერთად (მაგრამ უმთავრესი როლი საზოგადოებას ჰქონდა) უზრუნველყო ის, რომ დღეს საქართველოს არ აქვს უკრაინის ბედი გაზიარებული.

რაც შეეხება ელჩ დეგნანის განცხადებას, ამის საპასუხოდ მე გამოვიყენებ საერთაშორისო ასპარეზზე გაკეთებულ განცხადებებს. მაგალითად, მაკრონი ამბობს, რომ საფრანგეთი ვერ იქნება აშშ-ს ვასალი; ისრაელი ყოველთვის ძალიან დიდ დახმარებას იღებს აშშ-სგან, მაგრამ ისრაელის პრემიერ-მინისტრი აფიქსირებს, რომ ის არ არის ერთ-ერთი ვარსკვლავი ამერიკის დროშაზე; თურქეთის პრეზიდენტი, შინაგან საქმეთა მინისტრი პირდაპირ ამბობენ, რომ თურქეთში ამერიკის ელჩი ცდილობს, რევოლუციური გზით შეცვალოს ხელისუფლება და ომისკენ ექაჩება თურქეთს.

მოდით ასე ვთქვათ – თუკი ჩვენ ვართ სუბიექტურები, ან ვუშვებთ შეცდომებს, ან სხვა მიზნები გვაქვს, მაშინ რა ხდება თურქეთში, რა ხდება ევროპულ ქვეყნებში? ისინიც ხომ გამოთქვამენ პრეტენზიებს, რომ დემოკრატია არის საფრთხის ქვეშ. მე მახსოვს არა მხოლოდ უნგრეთის, არამედ პოლონეთის მაღალი პოლიტიკური თანამდებობის პირების განცხადებებიც. ამდენად, ერთი მიზანი საქართველოს მიღწეული აქვს (მაგრამ რისკები მაინც არსებობს), რომ ქვეყანა არ გაეხვეს აქტიურ საბრძოლო მოქმედებებში. მეორე მიზანია ის, რომ ევროკავშირში მივიღოთ ღირსეული სტატუსი”, – განაცხადა დიმიტრი ხუნდაძემ.