გერმანულ გაზეთ „მანჰაიმერ მორგენში“ (Mannheimer Morgen – იბეჭდება ქალაქ მანჰაიმში, ბადენ-ვიურტემბერგის მხარე) გამოქვეყნებულია სტატია სათაურით „მოლიპულ გზაზე: რუსეთისაკენ თუ ევროკავშირისაკენ?“ (ავტორი – ლოტარ ლოიშენი), რომელშიც გაანალიზებულია საქართველოს ბოლო პერიოდის საშინაო და საგარეო პოლიტიკური ასპექტები.
გთავაზობთ პუბლიკაციის ტექსტს შემოკლებით:
საქართველოში სიტუაციის მნიშვნელოვანი ცვლილების ნიშნები გამოიკვეთა. ქვეყანა, რომელსაც ევროკავშირის წევრობის კანდიდატის სტატუსი აქვს მინიჭებული, ამჟამად მკვეთრ შემობრუნებას აკეთებს. ის ფაქტი, რომ ირაკლი კობახიძის მთავრობამ უცხოელი აგენტის შესახებ რუსეთის კანონის მსგავსი სამართლებრივი აქტი მიიღო, ბრიუსელში შეშფოთებას იწვევს. ევროკავშირმა და გერმანიის კანცლერმა ოლაფ შოლცმა მკაცრად გააკრიტიკეს საქართველოს პარლამენტის მიერ მიღებული კანონი და აღნიშნეს, რომ ქვეყანა არასწორი მიმართულებით მიდის. როგორც ჩანს, მთავრობა მართლაც უახლოვდება რუსეთს, რომელსაც ავტოკრატი ვლადიმერ პუტინი ხელმძღვანელობს.
ამასთან, ობიექტურად უნდა ითქვას, რომ ბოლო წლებში კავკასიურ რესპუბლიკაში საქმეები საკმაოდ კარგად მიდიოდა: პარტია „ქართული ოცნება“ თორმეტი წელია უკვე ხელისუფლებაში იმყოფება და ქვეყანას მის მიერ შექმნილი მთავრობა მართავს, რომლის მიზანი ერთმნიშვნელოვანი იყო – ევროკავშირში გაწევრიანების სურვილი.
მიუხედავად იმისა, რომ საქართველო თურქეთსა და რუსეთს შორის მდებარეობს და ევროკავშირის არცერთ წევრ სახელმწიფოს უშუალოდ არ ესაზღვრება, სსრ კავშირის დაშლის შემდეგ დასავლეთისთვის ცნობილი ქვეყანა გახდა – ბევრი რამ გააკეთა იმისთვის, რომ ევროპის დემოკრატიულ ქვეყნებს შორის საერთო მაგიდასთან ყოფილიყო. თუმცა როგორც წინა წლებში, ისე ახლაც, „თანდაყოლილი დეფექტები“ მაინც შესამჩნევია.
პროფესიით ინჟინერმა, მილიარდერმა ბიძინა ივანიშვილმა 2011 წელს მოიფიქრა გეგმა, რომლის მიხედვით, მის მიერ შექმნილი პარტია პოლიტიკურ სცენაზე გამოვიდა და 2012 წელს, არჩევნების შედეგად, მოქმედი პოლიტიკური ისტებლიშმენტი ხელისუფლებიდან გააძევა. ის ფაქტი, რომ წინასაარჩევნო კამპანიის დროს ბიძინა ივანიშვილი სარგებლობდა გერმანიაში აშშ-ის ყოფილი ელჩის ჯონ კორბლიუმის დახმარებით, იმას ცხადყოფს, რომ როცა საქმე სამსახურის გაწევას ეხება, ოლიგარქებს შეუძლიათ კავშირები ხელისუფლების მაღალ სტრუქტურებშიც ჰქონდეთ.
ბიძინა ივანიშვილმა თავისი სიმდიდრე რუსეთში დააგროვა და როგორც ჩანს, წარმატებით შეისწავლა და კარგად ისარგებლა დასავლური კომუნიკაციური ბიზნესით, თავისი ინტერესების შესაბამისად. მან თავის მიზანს მიაღწია – საქართველოს მთავრობის მეთაური გახდა, თუმცა 2013 წელს პოსტიდან გადადგა. ამავე დროს, იგი გადადგომის შემდეგაც ყველაზე უფრო გავლენიან და მნიშვნელოვან ფიგურად ითვლება, როცა საკითხების გარჩევა კულისებს მიღმა ხდება. თუმცა ჯერ-ჯერობით არ არის დამტკიცებული, მართლაც მილიარდერი დგას იმ კანონის მიღების უკან, რომლის მეშვეობითაც მთავრობა მასმედიისა და არასამთავრობო ორგანიზაციების უცხოეთიდან დაფინანსებას აკონტროლებს.
ფაქტია, რომ კანონის მიღებამ ბევრ ქართველში პანიკა გამოიწვია. გამოკითხვების თანახმად, ქვეყნის 3,8 მილიონი მცხოვრებიდან 80%-ს სურს, რომ საქართველო ევროკავშირის წევრი გახდეს. ბოლო დრომდე სწორედ ამ მიზნის განხორციელებას ემსახურებოდა მთავრობის მთავარი კურსი, მაგრამ „უცხოური აგენტების შესახებ“ კანონის მიღებამ ხელისუფლების პოლიტიკის მიმართ ეჭვები გააჩინა. ბოლო კვირებში ქუჩაში პროტესტის ნიშნად ათეულ ათასობით ადამიანი გამოვიდა, რომლის დროსაც პოლიციასთან შეტაკება მოხდა. დამოუკიდებელმა პრეზიდენტმა სალომე ზურაბიშვილმა მთავრობის მცდარი კურსის სწორი მიმართულებით განხორციელებას შეეცადა და კანონის ძალაში შესვლას ვეტო დაადო, თუმცა ამაოდ – ვეტო „ქართულმა ოცნებამ“ გადალახა.
კითხვა, თუ როგორ განვითარდება მოვლენები, ჯერ-ჯერობით უპასუხოდ რჩება. ოპოზიციას ამჟამად მხოლოდ დროით სარგებლობა შეუძლია – შემოდგომით საქართველოში საპარლამენტო არჩევნები უნდა ჩატარდეს.
მოამზადა სიმონ კილაძემ
