“ჯორჯიან თაიმსის” ბლოგი
ავტორი: დემურ გიორხელიძე
ჩემი ღრმა რწმენით, – ურთულესი გეოპოლიტიკური პროცესების ფონზე, ყოველი ასეთი თარიღი, მით უფრო ტრაგიკულად დასრულებული და ახლაც უდიდესი საფრთხის წინაშე მდგომი, – საღი გააზრებისა და მსჯელობის საგანი უნდა იყოს!
. რატომ დავკარგეთ სახელმწიფოებრიობა?
. რამ განაპირობა ის, რაც მოხდა?!
. შეიძლებოდა თუ არა მისი თავიდან აცილება?
. რა გეოპოლიტიკური ინტერესების შეჯახებაში ვერ გაერკვა საქართველოს მაშინდელი მთავრობა და რა იყო არასწორი მათ მიზანდასახულობა-ქცევაში?
. 32 წელი გავიდა სახელმწიფოებრიობის აღდგენიდან და ქართველთა საკმაო ნაწილის დიდი მონდომებითა და
ენერგიული მცდელობით, ეს სახელმწიფო არა მხოლოდ არ განვითარებულა, არამედ, ქართველისთვის გაუსაძლისი ხდება და აკი, გარბის კიდეც საკუთარი ქვეყნიდან!
რატომ? რატომ ხდება ეს?
დღევანდელი დღე მორიგი თავდავიწყებისა და ემოციების ფრქვევის დღეა!
“რანი ვიყავით!”
“რა დიდი პატრიოტები მართავდნენ ქვეყანას”
და ა.შ. და ა.შ.
ამ დროს უახლესი ისტორიის ყველაზე დიდი მონაპოვარი – დამოუკიდებელი ქართული სახელმწიფო იმაზე დიდი საფრთხის წინაშეა, ვიდრე ადრე, მისი “პოლიტიკური” ავანსცენა კი კვლავ გამყიდველ, დილეტანტი და უპასუხისმგებლო პოლიტიკოსების ხელშია, რომელსაც ხალხის საკმაო ნაწილი უჭერს მხარს! თავისთავად ეს მდგომარეობა ანომალიურია და საშიში!
წარმატებას გისურვებთ ყველას, ვისაც ეს ქვეყანა რამედ უღირს!
ზეიმის დრო კი მაშინ იქნება, როცა ასეთი ხალხის მიზანმიმართული შრომა, შემართება და ცოდნა ამ ქვეყანას განვითარების გზაზე შეაყენებს!
ერთი დღის აფექტი – შიშველი ემოციაა და სხვა არაფერი! წესით, საღი ადამიანი ამ დღის შეგრძნება-შეგნება- გააზრებით ყოველდღე უნდა ცხოვრობდეს და ეს მისი ჩვეულებრივი ნორმალური მდგომარეობა უნდა იყოს!
არის?
ჯერ-ჯერობით, არა, მაგრამ… იქნება, თუ სურვილი გვექნება!
