ექსპერტი ედიშერ გვენეტაძე სოციალურ ქსელში საქართველო-შოტლანდიის მატჩს ეხმაურება:
“ვიცი დაიწყებენ… მაგრამ მაინც უნდა დავწერო! როგორც მშობელი ცდილობს ყოველთვის გულის სიღრმეში თავისი 100%-ით დამნაშავე შვილი გაამართლოს, ისე ვცდილობთ ჩვენ ჩვენი საფეხბურთო ნაკრების გამართლებას!
არადა სიმართლეს ვიტყვი რა წვიმა რის წვიმა, შოტლანდიელებისათვის მზე ანათებდა?
და რა ვუქენით “ლივერპულს” სუფთა ინგლისურ ამინდში 1979 წლის 3 ოქტომბერს არ გახსოვთ სტაჟიანებს?
და როგორ მოვუგეთ უსირცხვილო, უნამუსო “ფეიენოორდს”!
და რაც მთავარია ჩვენ 30 წელია თავს მოხვეულ ომებში დამარცხებული, ოკუპირებული, ჭყონიებისნაირებისაგან ეკონომიკა გაძარცული და მეგობრებად წოდებულნი ყოველი დღე, რომ უნამუსოდ გვამცირებენ ის ერი ვართ!
ამიტომაც ამ სინდრომიდან გამოსვლას აუცილებლად სჭირდება სულ მცირე, სულ მცირე, მაგრამ მაინც გამარჯვებები!
ამიტომაც ნახეთ რა აჟიოტაჟი გამოიწვია ხალხში წუხანდელმა ჩვენი ახალგაზრდულის ყრმა კაცობაში ფეხშედგმული ქორთუების გამარჯვებამ!
ქება და დიდება მწვრთნელების მეთაურობით თითოეულ მათგანს! ოეულ
ქება და დიდება იმ საბა საზონოვს, რომელსაც ბურთის დიდებულ ფლობასთან ერთად დედის მშობლიური ენა შესანიშნავად შეუსისხლხორცებია! ქება და დიდება იმ ბიჭებს, რომლებიც მიუხედავად ჯოჯოხეთური გრაფიკისა შოტლანდიიდან ჩამოფრინდნენ და საქართველოს გვერდით დაუდგნენ!
რა დააკლდათ ამით პირიქით მოემატათ!
ასევე რომ მოქცეულიყვნენ “ვარსკვლავური ავადმყოფობით” დაავადებული ის, ორი მობურთალი რა დაუშავდებოდათ?
არაფერი, პირიქით! უფრო მეტიც – მილიონჯერ სიყვარული და დაფასება მოემატებოდათ!
მათი გამოსვლა და სტადიონზე ყოფნა ათასობით პატარა ბიჭუნას აუჩქროლებდა გულს სამშობლოს მსახურებაზე!
მაგრამ ამას უნდა ერთი რამ, რომელიც არ და ვერ ისწავლება ქვეყნისადმი – ჯიგარის დადება, ჯიგარის!
ერთი ეს გაეკეთებინათ იმ კლუბებში, სადაც თამაშობენ!
წარმოგიდგენიათ რა დღე დაადგებოდათ!
უბრალოდ ვერ, არ გაბედავდნენ და არც არავინ გააბედვინებდათ!
ამიტომაც მართალი იყო აბელი, სეთური და არქიფო, როდესაც ამბობდა:
სპირიდონა სულანჯიასათვის იმ ათიდან ორი გოჭი კი არ უნდა მიმეცა, არამედ ერთი და მაშინ არ დაიწყებდა…..
ჭეშმარიტი ქართველები ამ ქვეყნისათვის შვილებს სწირავდნენ და დარწმუნებული იყავით თუ დასჭირდება კიდევ გასწირავენ!
თქვენ კი ბიჭებო რა ნახეთ ისეთი და რა იშოვეთ, რომ საბურთაოდ სტადიონზე გამოსვლაზეც კი უარს ამბობთ!
დავიღალეთო!
რამ დაგღალათ საქართველოს უმძიმესი სიტუაციიდან გამოსვლაში თქვენი უმცირესი წვლილის დადების სურვილმა?!
გაიხსენეთ რას ამბობდა წმინდა ილია მართალი: “სამშობლოს მსახურება ყველგან მსხვერპლია და არა სეირიო”!
მე მაპატიეთ!”- წერს ედიშერ გვენეტაძე.
