ფრანგული გაზეთი „ლე მონდი“ (Le Monde) აქვეყნებს სტატიას სათაურით „მაკრონის დაპირება უკრაინისათვის დასახმარებლად საფრანგეთის ბიუჯეტს პრობლემებს უქმნის“ (ავტორი – ელიზ ვინსენტი).
გთავაზობთ პუბლიკაციის შინაარსს:
პარიზისა და კიევის შეთანხმება უკრაინისათვის 3 მილიარდი ევროს მოცულობით სამხედრო დახმარების გაწევის თაობაზე, რომელსაც ხელი მიმდინარე წლის 16 თებერვალს მოეწერა, საფრანგეთის მთავრობისათვის თავის ტკივილად იქცა: მი
ნისტრთა კაბინეტი იძულებულია ხარჯები შეამციროს და სხვადასხვა საბუღალტრო „ეშმაკობებს“ მიმართოს.
ჯერ კიდევ თებერვალში ფინანსთა მინისტრმა განაცხადა, რომ საჭიროა ხარჯების შემცირება 10 მილიარდის ევროს მოცულობით, მოგვიანებით ამას კიდევ 3 მილიარდი ევრო დაემატა. ბუნებრივია, ამომრჩევლებს კითხვები ებადებათ – სად მიდის საბიუჯეტო თანხები და რაში იხარჯება თანხა?
განსაკუთრებით დაინტერესებულები არიან ამ კითხვის პასუხით ფრანგი ფერმერები, რომლებიც საპროტესტო აქციებს აწყობდნენ პარიზის ქუჩებში. „იცით, მე ისინი ასეთ კითხვას მისვამდნენ – რატომ ვაძლევთ უკრაინას თანხებს, როცა უფრო მეტი ფული ჩვენ, მოსახლეობას, საფრანგეთის მოქალაქეებს გვჭირდება?“, – ამბობს „ლე მონდთან“ საუბარში მატიე ლეფევრი, ეროვნული კრების დეპუტატი.
საბოლოო ჯამში მთავრობა შეიძლება ისეთ სიტუაციაში აღმოჩნდეს, რომ იძულებული გახდეს პარლამენტში საბიუჯეტო ცვლილებებით წარსდგეს. ოპოზიციური პარტიები პრინციპულად გამოდიან მთავრობის ყოველგვარი საბიუჯეტო ცვლილების წინააღმდეგ. ერთ-ერთმა დეპუტატმა ბასტონ ლაშომ – ულტრამემარცხენე პარტიიდან „დაუმორჩილებელი საფრანგეთი“ – „ლე მონდს“ განუცხადა, რომ უკრაინისადმი საფრანგეთის დახმარების პაკეტს შეიძლება საფრანგეთის პარლამენტში იგივე დაემართოს, რაც ამერიკული დახმარების პაკეტს მოუვიდა კონგრესში, როცა რესპუბლიკელებმა პრეზიდენტ ჯო ბაიდენის ადმინისტრაციის მიერ წარდგენილი კანონპროექტი არ დაამტკიცეს.
საფრანგეთში არსებობს საკონსტიტუციო მექანიზმი, რომელიც 49-ე მუხლის მესამე პუნქტშია განსაზღვრული – პრეზიდენტს შეუძლია კანონები პარლამენტის თანხმობის გარეშეც მიიღოს – ისე, როგორც ემანუელ მაკრონმა საპენსიო რეფორმა განახორციელა. მაგრამ ახლა თუ უკრაინის დახმარების თაობაზეც მაკრონი და მისი მთავრობა იმავენაირად მოიქცევა, ამ შემთხვევაში პრეზიდენტის იმიჯი დარტყმის ქვეშ მოექცევა, საბოლოოდ კი შეიძლება მთავრობის უნდობლობის ვოტუმიც დადგეს.
